Διοφα̣ν̣[τ․․․․]

Διοφ[αντ․․․․]

ὑπὲρ [․․․․․․]

ἀγαθῇ τύχῃ· ἔτους ρπβʹ·

οἱ μύσται τοῦ Διὸς Σαουάζ-

ου Σαβαζίου ὑπὲρ σωτηρίας αὐτῶν καὶ

ντος δὶς καὶ Ἐλπίδος τῆς

γυναικὸς αὐτοῦ· Μῆνις Δι-

ομήδου, Ὀσαὶς Ἀττάλου ἱε-

ρεὺς Ἑρμοῦ, Μάρκος δὶς Μη-

νογένου, Ἔνθεος Κρατερο-

ῦ Συμμάχου ἱερεὺς Διονύσου

Μῆνις Ἀττάλου Μουνδίω-

Αὐρήλλιος Αὐρήλιος

Κιδρολλᾶς τρὶς ἱερεὺς Δ-

ιὸς Σαυαζίου Σαβαζίου καὶ ἡ γυ-

νὴ αὐτοῦ Ἄρτεμεις.

[ὁ δεῖνα ἐτ]ε[ίμησεν κτλ.]·

[ὁ δεῖνα Διον]υσίο[υ ἐτείμησεν]

[τὸν ὄχλον] (δην.) κεʹ·

Μῆνις Καλαμίσκου

Μῆνις Διομήδου

Διονύσιος Νεικολά[ου]

[Σύ]μμαχος Νεικολά[ου]

Ἀρίσ[τιπ]πος Ν[ε]ικολάου

Διον[ύ]σιο[ς] Μήνιδ[ο]ς

Κρατερὸς Ἐλίου Αἰλίου?

Κάστωρ Μήνιδος

Διομήδης Μήνιδος

Μῆνις Χάρητος Ἡρακλείδο[υ]

[Κ]αλικλῆς Καλλικλέους Μήνιδος

[Μ]ῆνις Μήνιδος Διομ[ή]δου

Μῆνις δὶς τοῦ Μίλακος

Ὀσαὶς Ἀττάλου νέος

Κα(λπούρνιος) Χαρίτων Νεάρχου Διονυ(σίου)

Καλ(πούρνιος) Σοῦρνος Σούρνου νέος

[ὑ]πὸ δῆμον ἰδέσ[θ]αι, χρόνῳ οὐθ[ὲν κα]-

κὸν ἔσται. / ❦ III. γγααα, ❦ θʹ, ❦ Ἀετοῦ Διό[ς]·

εἰ δέ κε πείπτωσιν δύο τρεῖοι, τρ[ε]-

[νῦ]ν καρποῖς ὕπαγε καὶ ἀπημον τ[․]-

[․]ΟΙΡΗ. / ❦ VIII. αγγδδ, ❦ ιεʹ, Διὸς Σωτῆρ[ος]·

εἷς μοῦνος, δύω τρίοι, δύω τετρῶοι, /

ου· οὐθὲν γάρ σοι κακὸν ἔσται. /

IX. αααϛϛ, ❦ ιεʹ, ❦ Διὸς Ἄμμωνος· μοῦ-

νοι τρεῖς καὶ δύω [ξ]εῖται, / ❦ ἣν φρεσὶ-

[π]οτε ἕξεις Ι[— — — πε]ρὶ ὧν μ’ ἐπερω-

[τ]ᾷς. / ❦ XI. δγϛαα, ❦ [ιεʹ], Διὸς Ξενίου·

τετρὼ εἷς καὶ τρῖος καὶ ξεῖθος εἷς κ[αὶ]

[τειῶν] ἐστι καλῶς σοι. / ❦ XV. αϛδδγ, [ιηʹ],

[Διὸς Κ]εραυνίου· μοῦνος εἷς κα[ὶ]

[ξεῖτ]ος, δύω τετρῶοι καὶ τρῖος

[γ]ὰρ λύπης χαλεπῆς, λύσει δ’ ὑπό-

νοιαν. / ❦ XIX. δδδϛα, ❦ ιδʹ, ❦ Διὸς Κτη-

σίου· θαρσῶν ἐνχείρει [κ]αὶ ἐφ’ ἐ-

μὸν τοῖς συνιερεῖσιν

τοῦ Διός· ἐγένετο ἐγένετα δαπάνης (δην.) [—ʹ]

Γάϊος Νίγρου Βαγανδεὺς·

ὄχλον (δην.) κεʹ·

Ἄτταλος κὲ Μάρκος οἱ Δ[ι]-

ονυσίου τοῦ Βρομίου ἐ-

τίμησαν τὸν ὄκλον (δην.) [—ʹ]·

[τ]ὸν ὄχλον (δην.) κεʹ·

[Μ]ῆνις Διασκουρίδου Διοσκουρίδου Βί[ω]-

[νο]ς ἐτίμησεν τὸν ὄχλον (δην.) [—ʹ]·

μησεν τὸν ὄχλον (δην.) λʹ·

Διονύσιος δὶς τοῦ ΒιρΙΙΙΝ-

ος Βίρων|ος St. ἐτίμησεν τὸν ὄχλον (δην.) κʹ·

Μεννέας Διονυσίου Μεν-

νέου Κίκου ἐτίμησεν τὸ-

ν ὄχλον (δην.) λεʹ·

Δημοφῶν Διονυσίου ἐτίμ[η]-

σεν τὸν ὄχλον (δην.) κεʹ·

ὑπὲρ μνήμης καὶ ἀναπαύσεως Παύλου ἐπίκ(λην) Δίου ἀνέ-

κτισεν τὸν ναὸν τῶν ἀρχανγέλων ἰνδ(ικτιῶνος) ι̣εʹ.

Αὐρ. Διονύσι-

ον τὸν ἀξιο-

τόνδε σε Μυ-

γδονίη Διονύ-

σιον ἀντὶ β[ί]ου

δυανδρικὸς, ἀρχιερεὺς διὰ

βίου τοῦ ἐπιφανεστάτου θεοῦ Διονύσο̣[υ].

Μαγας Ἀπολλωνίου Διοσκό-

ροις εὐχήν.

Διονύσιος Διονυσία-

δι Ἀειμνήστου μνή-

Μένανδρος Εὐω[νύμο]υ Κτιμενηνός (δην.) [ρ]ξαʹ

Αὐρ. Τειμοκράτης Δι[ονυσ]ίου Ἀκρεινά[της — — —]

-σεως χαλκείτου. vac.

Μέττιος

Διοσκου-

ρίδης Ἀπω-

Διός.

No transcription. Includes name: l. 2, [Διον]υσίου.

τος διὰ βίου Γα. Κουίν-

του Αὐρ. Διομηδιανοῦ

[Ἀλ]εξάνδρου, τοῦ ἀξι-

Ἀπόλλωνι Κλαρίῳ καὶ θεοῖς Σεβαστοῖς καὶ τῇ πατρίδι Τ. Φλ. Κολλήγας, μετα Φλ. Λονγίλλης τῆς γυναικὸς αὐτοῦ, τὸ περίπτερον [τὸν δὲ ναὸν μετὰ — — — καὶ — — — Ἑρμο]λάου τῶν Διομήδους καὶ Ἀδο[— — — τῆς — — —]

καὶ μητρὸς τοῦ Κολλήγα ἐκ τῶν ἰδίων καὶ ἐκ δηναρίων μυρίων τῶν ἐπιδοθέντων ἐν χρόνῳ τῆς ἀρχιερωσύνης τοῦ Κολλήγα κατασκευάσας ἀνέθηκε καὶ καθιέρωσε[ν αὐτὸς διὰ — — — ἐπὶ Κορνηλίου] Πρόκλου τοῦ σεμνοτάτου ἡγεμόνο[ς — — —],

τὴν δὲ σκούτλωσιν τῶν τοίχων τ[ο]ῦ ναοῦ ὁ αὐτὸς Φλ. Κολλήγας καὶ

Τ. Φλ. [Οὐ]ᾶρος Δαρεῖος, ὁ ἀδελφὸς αὐτοῦ, διὰ Φλ. Διομ[ήδους — — — καὶ — — —].

χῆς τῆς περὶ

Αὐρ. Διομηδι-

ανὸν Μακεδο-

ἡ βουλὴ καὶ ὁ δῆμος

Αἰλ. Διόφαντον Ἀπολλω-

νίου [Ἀπ]ολλωνιάτην καὶ

Παπείριον

Διονύσιον

τὸν ἑαυτῶν εὐεργέ-

ἱερέα τοῦ πατρώ-

ου Διονύσου

ἡ πατρὶς

[․]ΡΟΤΤΟΥΣ

Διομήδην

τὸν πατέρα.

γιστὴν καὶ ἀρχι[ε]-

ρέα καὶ εἱρέα Διο-

νύσου καὶ τὰς λοι-

Τηλέμαχος Ἑρμογένους τοῦ Τουλουρασεως τὰς παραστάδας καὶ τοὺς κίονας σύν τοῖς

στύλοις ἐκ τῶν ἰδίων Διοσκόροις θεοῖς ἐπηκόοις.

Πανταλέων Διοδώρου

Δουδης ἡ καὶ Ἀμμία

μνήμης χάριν.

Παντάλεον Διόδωρε Διοδώρου φύσε[ι] υ[ἱέ],

Ἀττάλου ὄντως, ἕστα[θι πευσό]-

Κεντου Αὐλοκεντου Robert υἱὸς τὴν ἑαυ-

τοῦ γυναῖκα καὶ Διο-

γένης καὶ Σεύθης οἱ ἀ-

Διονύσιο[ς]

πραγμα-

τας ξένους, ἱερασ[ά]-

μενο[ν] καὶ Διὸς Ἐγα[ινέ]-

του καὶ Τύχη[ς] Σεβαστῶ[ν],

Αὐρ(ήλιος) Διονυσοφάνης Παρμενί-

δου ἑαυτῷ καὶ τῇ γυναικί μου

θεοῖς Διοσκόροις καὶ Νείκῃ Τομισα[ς]

Μολεους Ἑρμαίου καὶ Ερμαστα [— —]

Ἑρμαίῳ Διοτείμου

καὶ Σμύρνῃ Μενάν-

Αὐρ. Λούκιος Καρικοῦ Νειδηνὸς (δην.) ͵γφαʹ

Αὐρ. Διοπάνης Διοφάνης Παπᾶ Τελεσφόρου Πταγιανός

Αὐρ. Μάμα Ἴμενος Μονοκληρείτης

Αὐρ. Τειμότεος Τειμόθεος Ἄττας Κοΐντου Τυτηνὸς (δην.) ͵γραʹ

Αὐρ. Διοφάνης Ἴμενος Πταγιανὸς (δην.) ͵γαʹ

Αὐρ. Καρικὸς Ἑρμογένου Ταταεὺς (δην.) ͵βωνʹ

Αὐρ. Ζωτικὸς Ἴμενος Δημητρίου Τυιτηνὸς (δην.) ͵αφναʹ

Αὐρήλιος Διοφάνης Μαξίμου Ταλιμετεὺ[ς] (δην.) ͵αφναʹ

Αὐρ. Οὐαλελιανὸς Οὐαρελιανὸς Κοΐντου Ταλιμετεὺς (δην.) ͵αφ[ν]α

Αὐρ. Κόϊντος Ἀλεξάνδρου Ἀνπελαδηνὸς (δην.) ͵ασναʹ

Αὐρ. Παπᾶς Διοπάνους Διοφάνους Πταγιανὸς

Αὐρ. Ἀππᾶς Ζωτικοῦ Κνουτεινεὺς

Αὐρ. Μενέδημος Ἀλεκᾶς Κτιμενηνὸς (δην.) ͵φκεʹ

Αὐρ. Διογένης Μεννέου Στρουμ[η]νὸς (δην.) ͵ωραʹ

Αὐρ. Χαρίδημος Γιλίωνος Ἀμπελ[αδηνὸς]

[Αὐρ. Ἴμαν] Μεννέου Πεσκενιάτης (δην.) χμαʹ

[Αὐρ. Δι(?)]όφαντος Μανίου εἱερεὺς Διὸς

[Εὐρυδ]αμηνοῦ(?) Ῥοκκηνός (δην.) χκεʹ

[Αὐρ. Κλαύ(?)]διος Μαξίμου Ἐζαρεύς (δην.) χκεʹ

[Αὐρ. Δι]οκλῆς Ἄνδρωνος Ὁλμιανός (δην.) χκεʹ

[Αὐρ. Καρικ(?)]ὸς Ἀλεξάνδρου Συνναδεὺς

[ος —]σ[——]ο[ν]ος Κεν[ν]άτου [(δην.) —ʹ]

Αὐρ. Ἴμαν Ζωτικοῦ Διοφάνους Πτα|[γιανοῦ]

[δ]όντος ἐπίδοσ[ιν]. ἐπὶ βραβευτ|ῶν

μ[ου]

[Δι]ογ[έ]-

[ν]ους.

[Α]ὐρ. Ζωτικὸς Ζωτικοῦ Ἀτταληνὸς (δην.) φκεʹ

[Αὐ]ρ. Μεννέας Διομήδου Ῥενβεανὸς (δην.) φκεʹ

[Αὐ]ρ. Ἴμαν Ζωτικοῦ Διοφάνου Πταγιανὸς (δην.) φαʹ

[Α]ὐρ. Ζωτικὸς Ἀρτεμιδώρου Μαληνὸς π[ρὸς Χῶμ]α [Σ]ακηνὸν (δην.) φαʹ

[Αὐ]ρ. Μεννέας Μεννέου Μαραλλιτεὺς (δην.) τπεʹ

[Αὐ]ρ. Διογένης Σώζοντος Διατορηνὸς (δην.) τοεʹ

[Αὐρ.] Καρικὸς Ἀλεκκᾶς Μαραλλιτεὺς (δην.) τοεʹ

[Αὐρ.] Μεννέας Ζωτικοῦ Μᾶμα Πεσκενιάτης (δην.) τ[—ʹ]

[—.] Αἴλιος Διόνυσις Λυκαονεὺς πρὸς ἔνδον (δην.) τ[κεʹ]

Αὐρ. Μεννέας Ἀρτέμωνος Τυιτηνὸς (δην.) τ[—ʹ]

[Αὐ]ρ. Ζω[τικὸς Ζωτικοῦ Ἀτταληνὸς (δην.) —ʹ]

[Αὐ]ρ. Μεν[νέας Διομήδου Ῥενβεανὸς (δην.) —ʹ]

[Αὐ]ρ. Παπᾶ[ς — — — (δην.) —ʹ]

[Α]ὐρ. Ἴμαν [Ζωτικοῦ Διοφάνου Πταγιανὸς (δην.) —ʹ]

Αὐρ. Ζω[τικὸς Ἀρτεμιδώρου Μαληνὸς πρὸς Χῶμ]α Σακηνὸν [(δην.) —ʹ]

[Αὐ]ρ. Με[ννέας Μεννέου] Μα[ρ]αλλιτ[εὺς (δην.) τπεʹ(?)]

[Αὐ]ρ. Διογ[ένης Σώζοντος Διατορηνὸς (δην.) τπεʹ(?)]

[Αὐ]ρ. Μεννέας [Ζωτικοῦ Μαμᾶ Πεσκενιάτης (δην.) τν(?)]αʹ

[Αὐ]ρ. Ἴμαν [— — — — — —] (δην.) τ[να]ʹ

․․․νις Αἴλ[ιος Δ]ιόνυσις Λυκαονεὺς πρὸς ἔνδον (δην.) τκεʹ

[— — — — — — — — — — — — —] Πολυμαργηνὸς (δην.) ταʹ

καὶ Ἀππᾶ Γαΐου Λαπιστρη|νοῦ (δην.) σβʹ

[Αὐρ. Δι]οκλῆς Διοκλῆδος Παπαηνὸς (δην.) υ|κʹ

[Αὐρ. Ἄ]τταλος Καρικοῦ Κλ[ε]ληνὸ|ς (δην.) υεʹ

[Αὐρ. Ἀ]λέξανδρος Ἀλεξάνδρου [Δ]ι[α]|τορηνὸς (δην.) τπζʹ

[Αὐρ. Δι]ονύσειος Ζωτικοῦ Τετθηνὸς | (δην.) τπεʹ

[Αὐρ. Π]οσιδώνιος ὁ καὶ Αὐξάνων [Κιν]|ναβορεὺς (δην.)

[— — — Παπ]ίου Νων[— — —]ς (δην.) ͵αταʹ

[Αὐρ. Δι]ονύσις [— — — — —]τηνὸς (δην.) ͵αταʹ

ΑΙΚ[—]ΕΜ[— — — — — —] (δην.) ͵αταʹ

[Κορνη]λίου Συνναδ[εὺς] οἰκῶν ἐν Πι[λι|γ]άν[ῳ]

[δοὺς (δην.)] ωναʹ καὶ Αὐ[ρ. Ἑρμ]ογένου Ἑρ|μέως Δ-

[ιοθέ]μιδος Καρβο[κωμ]ήτου δόντ|ος (δην.) ψοεʹ

[Αὐ]ρ. Καρικὸς Δεξιάδ[ου] Κινναβορεὺ|ς (δην.) ωκʹ

Αὐρ. Παπᾶς βʹ Συνναδ[εὺς ἐν Ἀ]νόσ|ῳ (δην.) ψναʹ

[Α]ὐρ. Διογένης Ἀλεξάνδρ[ου — — —]

[Αὐ]ρ. Μηνόδωρος βʹ Συ[νναδεὺς — — —]

κιλλον palma

καὶ Αὐρ. Διο-

νύσιον Ζω-

ἐτείμησεν Ἡδομενέ-

α Κόμωνος, ἱερέα Διὸς

καὶ προθύτην τὸ τέ-

Σάλμων Θ[έ]ονος(?)

ἱερεὺς Διὸς καὶ προθύ-

της τ[ῶν Σεβ]αστῶν γε-

[Αὐτοκράτορσι Καίσαρσ]ι Γαΐῳ

[Αὐρ. Οὐαλερίῳ Διο]κλητιανῷ Εὐσεβῖ

[Εὐτυχῖ Σεβαστ]ῷ, Μ. Αὐ[ρ]. Οὐαλερίῳ

Συν[έτῃ] καὶ Ἀλε-

ξάνδρῳ καὶ Διονυ-

σίῳ καὶ τῷ γαμβρῷ

Μένανδρο̣[ς Δι]ο̣γ̣έ̣ν̣[ου] Δ̣ο̣κιμεὺς̣

ἐπ̣όησεν.

Αὖλος Ἀρέλλ[ιος]

Διόφαντος ὑ[μνῳδὸς]

γυναικὶ φιλάνδ[ρῳ]

ησεν τῷ ἑαυτοῦ πάτρω-

νι Διο[γενια]νῷ ἐμπε[ιρι]-

[κ]ῷ ἀρχιά[τρῳ — — —] μ̣νείας

Αὐρ. Ἀλέξαν-

δρος Διομή-

δους Δαβ[η]-

Διομήδης

Διομήδους

Ἑρμῆν

Διονύσιος Διονυσίᾳ ΟΥ[—?—]

ΔΙΑΖΙΜΝΗϹΤΟΥ μνή-

μος ὁ Λυσινέων, δι’ ἐπιμελη-

τοῦ Διονυσίου Δημητρίου.

Ἀλέξανδρος τ-

ρὶς Διονυσοδώρο-

υ ἀνέστησεν

— — —ος βʹ Διο[— — — καὶ ἡ δεῖνα] Πάπου ἡ

[σ]ύ̣νβιο[ς] αὐτοῦ ἱερατεύοντ[ες] τὴν τράπεζαν

— — — Νουμερία Κρισπεῖνα [συνεχώρησεν τῇ — — —]

[αὐτῆς Διονυ]σ̣ι̣ά̣δι καὶ τῷ γαμβρῷ α̣ὐ̣[τῆς — — —]

[ἐνταφῆναι ἐν τ]ῇ σορῷ, ἐν ᾗ κη̣[δευθήσεται καὶ αὐτή].

Ἀφροδείσιος Διογένου

Ἑλλάδι γυναικὶ ἰδίᾳ

γισταὶ τὸ ἄγαλμα

[θε]ο̣ῦ̣ Δ̣ι̣ο̣νύσ[ου].

Παντάλεον Διοδώρου, ἔφυς ἔ[ρ]ο̣ς̣

Ἀττάλου ὄντως; —— /

Παντάλεον Διοδώρου Διόδωρε, φύσει υ[ἱὸς]

Ἀττάλου·

Διοσκόροις εὐχὴν

Λούκιος Οὐήλιος Φρόντων.

ρης στρατευσάμενος ἐν τῇ Α[— —c.9— —]

τὸν ἀνδριάντα Αὐρ. Διονυσί[ου υἱοῦ, νι]-

κήσαντος πανκράτιον ἀγ[ενείων],

[— — —]ιε[— — —]επιμ[— — — Αὐρ. Ἀρτε]μιδώρου καὶ Αὐρ. ∙ Τροκ. Ἀνδρονίκου

[— — —]γωνα̣[— — — Αὐρ. Διο]τίμῳ γραμματοφύλακι Τακιν̣[έων].

γυμνασιάρχων, προ(βούλου)

Κόνωνος Διοτείμου Κόνωνος.

vacat

Φείδιππος Διονυσίου

vac. ἐχρύσωσεν. vac.

ἱερεὺς Διὸς Μο(λης)

Ἀπολ(λωνίου) Αρ(τειμου) Τρο(κονδου)

Μ. Αὐρ. Διοτειμιανὸ[ς] Ἀρτέμων ὁ καὶ Δι̣ό̣τειμος καὶ κατὰ ἐντολὴν τ̣οῦ πατρ̣ός μου

Διοτείμου δὶς Ἀπολλωνίου τήνδε τίθεμαι πρόρησιν ἐπὶ τῷ μετὰ

τὴν τελευτὴν ἐμοῦ τε καὶ τῆς γυναικός μου Αὐρ(ηλίας) Καστορίδος

ἱ(ερεὺς) Μᾶρ(κος) Αὐρ(ήλιος) Διότειμος βʹ Ἀπολλωνίου τὴν σωματοθήκην αὑτῷ τε καὶ τοῖς προενοῦσιν

Ἀπολλωνίῳ τῷ ἀδελφῷ καὶ Ἀρτέμει Μορσιος τῇ γ(υναικὶ) καὶ Θεαγένει τῷ υἱῷ

Οᾳ Μασαντος Ἑρ(μαίου)

Διογενιανὸς Διο-

γένους ὁ υἱὸς αὐτῆς

Ἀχιλλεύς. Φοῖνιξ.

Διόσ-

κορος

[–⏕ –⏕ – ε]ὐφρανθήσῃ γὰ[ρ ⏑ –⏓]

[ — — —]γʹ Διός

[–⏕ –⏕ –⏓—]τ̣ο, λήμψεται, ἀλ[λ’ ⏕ –⏓]

[–⏕ –⏕ –⏕ –⏕ –⏓—]ς μετὰ σεαυτ̣[οῦ]

[ — — — Διοσ]κούρων

[–⏕ –⏕ –⏕ –⏕ –—]ς δὲ πρὸς ἄλ[λ․]

[ἀνδριάντ]α, ἀγωνοθε-

[τοῦντος ἀγωνοθετούντων? Μ. Α]ὐ̣ρ. Διοδω-

[ριανοῦ Μέμνονος — — —]

[Αὐρ. Οὐαλ]ερίο[υ Κ]ασσιανο[ῦ καὶ]

[Αὐ]ρ. Διο[δ]ωριανοῦ Μέμνονος

τὸ πρῶτον.

λοπάτριδος καὶ Αὐρηλίου

Διογενιανοῦ Ἑρμολάου

προέδρου καὶ φιλοπάτρι-

Τ․ληπολέμου Τληπολέμου καὶ Αὐρ.

Διογενιανοῦ Ἑρμολά-

ου νέου περιόδου ἑβδό-

ἐκ τῶν ἰδίων Α̣ὐρηλίου

Διογενιανοῦ Ἑρμολάου

νέου τὸν Ἀρτεμείσιον

Μεμνονιανοῦ Τληπολ[έ̣]-

μου καὶ Αὐρ. Διογεν-

[ιανοῦ Ἑρμολάου(?)].

Διομήδους

ἐπὶ ἀγωνοθετῶν Μάρκου

καὶ πάντα σοί ἐστιν ὅσσ’ ἐπερωτᾷς σὺ [— — —].

κϛʹ. ϛϛϛδδʹ. Διὸς κατα[χθονίου].

τρεῖς ὅμου ἑξεῖται, δύο τέσσαρα [χρησμὸς ὅ]δ’ αὐδᾷ·

[— — —]Ν̣ΜΙ[— — —]

[— — —]ΝΗϹ ἱερεὺς Δι-

[ὸς — — —]Ϲ̣[․․]ΙΕΡΛϹ̣Η εὐχήν.

[Μου]σαίου Ἱέρωνο[ς]

καὶ Τρωΐλου Διομήδο[υς].

Διονύσ-

ιος Διο-

νυσίου

άχου ἔστ-

ησεν Διο-

νύσιος μ-

Διομήδης

καὶ Λ․․Ο̣ΓΕ-

Τρόφ[ιμος]

καὶ [Διο]-

[μ]ήδ[ης]

[τ]ὸ ἡρῷον ἐμαυτῷ καὶ τῇ

[γυνα]ικί μου Αὐρ. Τατίᾳ Δι-

οδώρου καὶ [τοῖ]ς [τ]έ-

[κ]νοις μου.

runt.

[ ααααα ε Δι]ὸς [Ὀλ]υμ[πίου]·

[— — — — — — — — — — — — — τ]άδ[ε φράζει]·

[ἀ]λλ’ Ἀφροδείτην ε̣ἱλά̣σκου̣ καὶ Μαϊάδος υἱόν.

αγγγγ ιγ Δ̣ιὸς καὶ Ἀθηνᾶς· ❦

[εἷς] χεῖος, τρεῖοι δ’ οἱ τέσσαρες εἰ πε̣ίπτωσιν·

σὺν καρποῖς ὕπαγε καὶ ἀπήμονι Μ%⁸¹οίρῃ.

αγγδδ ιε Διὸς Σωτῆρος·

εἷς χεῖος, τρία πείπτοντες δύο, τέσσαρα δ’ οἱ ἄλλοι·

μήτ’ ἐπὶ νοῦν ἀλέου· οὐθὲν γάρ σοι κακὸν ἔσται.

αααϛϛ ιε Διὸς Ἄμμωνος·

χεῖοι τρεῖς, δύο δ’ ἑξεῖται, τάδε σο%⁸¹ι θεὸς αὐδᾷ·

καὶ τότε ἕξεις καρποὺς περὶ ὧν μ’ ἐπερ%⁸¹ωτᾷς.

δγϛαα ιε Δι%⁸¹ὸς Ξενίου·

τέσσαρα εἷς καὶ τρία ἑξείτης, χεῖοι δὲ δυ’ ἄλλοι·

καὶ περὶ τῶν ἄλλων μαντείων ἐστὶ καλ[ῶς σοι].

αϛδδγ ιη Διὸς Κεραυνίο[υ]·

οὐκ ἔστιν πράσσοντα κατὰ γνώμην, ἃ μερι̣μ̣[νᾷς].

παύσει γὰρ λύπης χαλεπῆς, λύσει δ’ ὑπόνοιαν.

δδδϛα ιθ Διὸς Κτησίου·

θαρσῶν ἐνχείρι· καὶ ἐφ’ ἐλπίδος ἐστὶν ὁ χρ[η]σμός,

εἰ δὲ φόβος τις ἔνεστιν, οὐκ ἔσται σοι κακὸν οὐθέν.

ϛδδγγ κ Διοσκόρων Κηδεμόνω[ν]·

οὐκ ἔστιν σπεύδοντα τυχεῖν, ὅσα καιρὸς ἀνώγει.

βοῦς ἕλικας, πάντων τούτων δ’ ἔ[τ]ι καὶ σὺ κρατήσ̣[εις],

καὶ πάντα ἔσται σοι, ὅσσα ἐπερωτᾷ[ς] σὺν Διὸς Ἑρμ[εῖ].

ϛϛϛδδ κϛ Διὸς Καταχθονίου·

ἡ πρᾶξις κωλύματ’ ἔχει. μὴ σπεῦδ’, ἀλλ’ ἀνάμ̣[εινον]·

Μάγνος Ὀάριος

vac. Δ̣ι̣οσκό[ροις εὐχήν].

ἐκ χρ[ημάτων]

Διοτε[ίμου Σάμου].

ὁ δῆμος ἐκ χρημά-

των Διοτίμου Σάμου.

Σ̣ε̣β̣(αστὸν) ἡ [β]ουλὴ καὶ ὁ δῆμος

ἐ[κ χρη]μ̣ά̣τ̣ω̣ν Δ̣ιοτ̣ίμου

vac. Σάμ̣ου̣.

γυμνασίαρχον vv

Διότιμον Σάμου v

ἐκ χρημ̣άτ̣ων ἰδίων

Μ(ᾶρκον) ∙ Αὐρ(ήλιον) ∙ Κονδιανον

Διότιμον ἀρχιπρό-

βουλον· v ἐπιμελη-

ἀρχιερεὺς τῶν Σεβαστῶν Διότειμος

Σάμου ἄρχουσι τῆς κρατίστης Ἀριασσέ-

μναμοσύνας ἕνεκεν

Διότειμος ἐθήκατο

τειμήν.

Μ(ᾶρκος) Αὐρ(ήλιος) Κυιν[τι]-

λιανὸ[ς] Διο[τι]-

μιανὸς Μ[ηνις]

ἡ βουλὴ καὶ ὁ δῆμος

Κάλλιππον Διο̣τείμου

Κλέων[ος] ἄν-

Μ(ᾶρκος) ∙ Αὐρ(ήλιος) ∙ Κυιντιλλια[νὸς Διοτι]-

μιανὸς Μηνις ἱ[ππικὸς δεκά]-

Αἴλιος Διογένης Ἀσκλη-

πιάδου ζῶν ἑαυτῷ τὸ

αʹ,

κʹ Δίου.

vacat

[— c.9-10 —] τὴν σωματοθήκην Ἑρμαίῳ Διογένους· ἑτέρῳ

[δὲ οὐ]δενὶ ἐξόν ἐστιν ἐπενθάψαι, ἐπεὶ ὁ πειράσας τι τούτων

α|κʹ(?) Δίου.

Μάγνος Ὀάριος

vacat Δ̣ι̣οσκό[ροις εὐχήν].

Σαλμων Ῥ̣ό̣δω̣νος

ἱερεὺς Διὸς καὶ προθύ-

της τῶν̣ Σ̣ε̣βαστῶν γε-