βασιλε̣υ̣όντων Κλεοπάτρας κα[ὶ] Πτολε[μαίου, θεῶν]

Φ̣ιλομητόρων Σωτή[ρ]ων, ἔτους ἕκτου, [Φ]α̣ω̣[φὶ ․․ʹ],

[ἑαυτὸν α]ἰτιάσεται, καθότ̣[ι καὶ ὁ]

[βασιλε]ὺς Πτολεμαῖ[ος καὶ οἱ δι]-

[οικηταὶ] κ̣αὶ στρατηγ̣[οὶ συντε]-

ὑπὲρ βασιλέως Πτολε-

μαίου τοῦ καὶ Ἀλεξάν-

δρου, θεοῦ Φιλομήτορος,

βασιλεὺς Πτολεμαῖος ὃς καὶ Ἀλέξανδρος.

Πτολεμαίου τοῦ συγγενοῦς καὶ διοικητοῦ προσανενέγκαντος ἡμῖν πᾶσι

μὲν τοῖς κατ’ Αἴγυπτον ἱεροῖς ἔτι ἀ̣πὸ τῶν προγόνων ἡμῶν μείζονα φιλάνθρω-

ὑπὲρ βασιλέως Πτολεμαίου

τοῦ καὶ Ἀλεξάνδρου, θεοῦ Φιλο-

ὑπὲρ βασιλέως Πτολεμαίου τοῦ κα[ὶ]

Ἀλεξάνδρου καὶ βασιλίσσης [Κ]λ̣[εο]-

(ἔτους) [κ]ʹ, Φ̣αμενὼ̣θ αʹ.

[βασι]λ[εῖ Πτολεμ]αίωι τ[ῶι] καὶ Ἀλεξάνδρωι θεῶι

[Φιλο]μήτο[ρι] χαίρειν Ἡ[ρ]ώδ[η]ς Χαριδήμου

καὶ ἐνχωρίοις γράμμασιν πρὸ τοῦ λιθίνου προ-

πύλου τοῦ ἱεροῦ, προστάξαι Πτολεμαίωι τῶι

συγγενεῖ καὶ ὑπομνηματογράφωι καὶ ἐπιστρα-

ἄσυλον κατὰ πρόσταγμα· ᾧ μὴ πρᾶγμα

βασιλεῖ Πτολεμαίωι τῶι καὶ Ἀλεξάνδρω̣ι̣

θεῶι Φιλομήτορι χαίρειν

ἄσυλον κατὰ πρόσταγμα· ὧι μὴ

πρᾶγμα. βασιλεῖ Πτολεμαίωι

τῶι καὶ Ἀλεξάνδρωι θεῶι [Φι]λομ̣ήτο-

[ὑπὲρ βασιλέως Πτολ]εμαίου καὶ βασ[ιλίσσης Κλεοπάτρας]

[τῆς καὶ Τρυφαί]νης [τῆ]ς γυναικὸς κ[αὶ ἀδελφῆς θεῶν Φιλοπατό]-

θεῶν τῆι πόλει τῶν Πτολεμαιέων

χαίρειν καὶ ἐρρῶσθαι·

ὑπὸ Καλλιμάχου τοῦ ἐπιστρατήγου

Ἰσίδειον ἀπὸ νότου Πτολεμαΐδος

ἀτελὲς καὶ ἄσυλον εἶναι σὺν τοῖς

γμένοις· (ἔτους) ιβʹ, [Θ]ῶυτ κϛʹ.

βασιλεῖ Π̣τ̣ο̣λ̣ε̣μ̣α̣ίωι καὶ βασιλίσσηι Κλεοπά-

τραι τῆι καὶ Τρυφαίνηι τῆι ἀδελφῇ, θεοῖς Φιλο-

ἄσυλον κατὰ τὰ προστεταγμένα.

βασιλεῖ Πτολεμαίωι καὶ βασιλίσσηι

Κλεοπάτραι τῆι καὶ Τρυφαίνηι θεοῖς Φιλο-

πιάδου Μακεδόνος τῶν κατοίκων ἱππέων.

ἔγραψε Πτολεμαῖος Διδύμου

κοινὸς γραμματεύς.

ἄσυλον κατὰ τὰ προστεταγμένα.

βασιλεῖ Πτολεμαίοι θεῶι Φιλοπάτορι καὶ

Φιλαδέλφωι χαίρειν Διονυσόδωρος

vac. (ἔτους) ιγʹ · Θήριδος · γεινέσθω.

ἔγραψε Πτολεμαῖος Διδύμου

κοινὸς γραμματεύς.

βασίλισσα Κλειοπάτρα θεὰ Φιλοπάτωρ βασιλεὺς

Πτολεμαῖος ὁ̣ καὶ Καῖσαρ θεὸς Φιλοπάτωρ καὶ

Φιλομήτωρ τῶι στρατηγῶι τοῦ Ἡρακλεοπολίτου

[βασιλευόντων Κλεοπ]άτρας θεᾶς [φ]ιλοπάτο[ρος καὶ Π]τολεμαίου τοῦ καὶ Καίσαρος θεοῦ φιλοπάτορος φιλο-

[μήτορος, ἔτους ιγʹ, Ἀρτ]εμισίου ιηʹ Φαμενὼθ ιηʹ, ἔδοξε τοῖς ἀπὸ Διοσπόλεως τῆς [μ]εγάλης ἱερεῦσι τοῦ

ἐπὶ τῆς γενηθείσης συναγωγῆς ἐν τῶι Ἀριστίωνος Κλεοπα-

τρείωι γεούχων τῶν ἀπὸ Ψενεμφαίας τοῦ Πτολεμαίου νομοῦ,

ὧν ἱερεὺς καὶ προστάτης καὶ κωμάρχης Ἀπολλώνιος Θέωνος,

ἔδοξε τῆι βουλῆι καὶ τῶι δ̣[ήμωι· ἐπειδὴ ὁ βασιλεὺς Πτολεμαῖος]

θεὸς Σωτὴρ πόλιν Ἑλληνίδα ἐν [τῆι Θηβαΐδι ἔκτισε τὴν ἐπωνυ]-

μίαν ποιησάμενος Πτολεμα̣[ΐδα ἀφ’ ἑαυτοῦ — — καὶ δοὺς αὐτῆι τὴν αὑτοῦ προσ]-

τασίαν· εἰς ἣν ὁ βασιλεὺς ἀπ̣[έστειλεν ἐποίκους ἐκ — — — —]

ὑπὲρ βασιλέως Πτολεμαίου

τοῦ Πτολεμαίου Σωτῆρος

Ἄδιστι Διοσκόροις

Πτολεμαίῳ Σωτῆρι

Σιμωνίδης.

Π̣τ̣ο̣[λεμαῖος]

Σωτ[ὴρ]

τὸ προσκύνημα

Πτολεμαῖος.

βασιλεῖ Πτολεμαίωι

καὶ Ἀρσινόηι Φιλαδέλφωι

Πτολεμαῖος φρούραρχος

καὶ οἱ ὑπ’ αὐτὸν στρατιῶται.

ὑπὲ[ρ βασιλέως Πτο]λεμαίου καὶ

βασιλέως Πτολεμαίου τοῦ

ἀδελφοῦ καὶ βασιλίσσης

Πτολ(εμαῖος).

Πτολεμαῖε χρηστέ, χαῖρε,

καὶ εὐσεβῶν ἵκοιο χῶρον.

Ἀριστοδήμου

Πτολεμαιεύς.

βʹ.

βασιλεὺς Πτολεμαῖος θε[— — —]

βασιλέως τὸ πύλιον τὸ [— — —]

Λυκαρίωνα Νουμηνίου

ἀδελφὸν Πτολεμαίου

τοῦ πατρὸς Νουμηνίου

[․․․․․․․]ς Θεοδότου.

[․․․․․․․] Πτολεμαίου.

Σωτίων Θεοδοσί[ου].

Σίμων Πτολεμαίου.

Διονύσιος Φιλίνου.

Σίμων Ἀρσάμου.

Πτολεμαῖος Ἀσκλ[ηπιάδου].

Δωσίθεος Ἑρμ[— — —].

Σαράπιδος χαὶ καὶ Ἴσδος θεῶν Σωτήρων καὶ βασιλέως Πτολεμαίου καὶ βασιλίσσης Ἀρσινόης θεῶν Φιλοπατόρων.

[ὑ]π̣ὲρ βασιλέω[ς Πτολεμαίου Ἐπιφανοῦς]

[μεγάλ]ου Εὐχ[αρ]ίστ[ου καὶ βασιλίσσης Κλεοπά]-

βασιλέ[α Πτολεμαῖον — — —]

θεὸν Φιλ[— — — —]

βασιλέα Πτολεμαῖον, θ[εὸν Ἐπιφανῆ]

καὶ Εὐχάριστον καὶ τὸ[ν ἑαυτοῦ ἀδελφὸν]

Πτολεμαῖον Ἀπολλώ[νιος Θέωνος]

τῶν φίλων ὁ διοικη[τὴς εὐνοίας]

Πτολε[μ— — —]. Πτολε[μαῖος] de Ricci.

Πτολεμαῖο̣[ς].

Ξάνθ[ο]ς

Πτολεμαίου.

Π̣τολεμ̣[αῖος]

Σ̣ωτίον[ος(?)].

․π․

Πτολεμαῖος

ἥ̣κω.

Πτολε-

μαῖος

Ἀπολ-

εὐνοίας ἕνεκεν τῆς εἰς

βασιλέα Πτολεμαῖον καὶ

βασιλέα Πτολεμαῖον τὸν

ἀδελφὸν καὶ βασίλισσαν

Ἑρμογένης Ἡρ[ώ]ιδου το̣[ῦ]

Πτολεμαίου τοῦ Πλάτω[ν]-

ος τὸ προσκύνημα παρ[ὰ]

θῆναι εἰς τὴν ἐμὴν ψυχήν. ἵνα με φιλῇ καὶ ὃ

ἐὰν αὐτὴν αἰτῶ, ἐπήκοός μοι ᾖν, ἐμοὶ Πτολε-

μαίῳ ᾧ ὃν ἔτεκεν Θασεῖς. ὅτι ἐξορκιζω τὸν πάν-

τα συνέχοντα κύριον θεὸν Ἰαὼ Ἰαμελοῦ

ποίησον Ἀπλωνοῦν, ἣν ἔτεκεν Ἀρσινόη,

φιλεῖν με, ἐμὲ τὸν Πτολεμαῖον, ὃν ἔτε-

κεν Θασεῖς, εἰς τὸν ἅπαντα χρόνον,

καὶ μὴ ἐπ̣εχ̣έτω μίαν ὥραν, ἕως ἔλθῃ πρὸς

ἐμὲ τὸν Πτολεμαῖον. ὃν ἔτεκεν

Θασεῖς, εἰς τὸν ἅπαντα χρόνον.

ὑπὲρ βασιλέως Πτολ̣[εμαίου καὶ]

βασιλίσης Κλεοπάτρας [τῆς καὶ Τρυφαί]-

[βα]σιλέως Πτολε[μαίου]

[Φιλ]οπάτορος.

(ἔτους) λγʹ αγʹ.

ὑπὲρ βασιλέως Πτολεμαίου καὶ βασιλίσσης

Κλεοπάτρας τῆς ἀδελφῆς καὶ βασιλίσσης

ὑπόκειται, Θρίπιδι, Κολάνθαι, Πανί, θεοῖς συννάοις, τὸ ἱερόν.

Ἀσκληπιάδης Πτολεμαίου,

Ζηνόδωρος Ἱππονίκου,

Λυσίμαχος Παποῦτος,

Ἕρμων Πτολεμαίου,

Ἑρμόφιλος Ἀχιλλέως,

Πτολεμαῖος Ἀσκληπιάδου,

Ἄρειος,

Εὐρυτίδας Νίκωνος,

Νίκανδρος Πτολεμαίου,

Ἀβρὰμ Ἀλωσμαθοῦτος,

Πτολεμαῖε ἐνθάδε εὐψύχι.

εὐψύχι Πτολεμαῖε.

[χαῖρε] καὶ εὐψύχει, (ἐτῶν) ιζʹ.

[βα]σιλέως Πτολε[μαίου]

[Φιλ]οπάτο̣ρ̣ο̣ς̣.

Πτολεμαί-

ου. Κνίδι-

[ὑπὲρ βα]σιλέως Πτολεμαίου καὶ βασιλ̣ί̣σης Κλεοπάτρας τῆς καὶ Τρυφαίνης, θεῶν

[Φιλοπα]τόρων καὶ Φιλαδέλφων, οἱ παρ[ε]φεδρεύοντες ἐν Ἑρμοῦ πόλει ξένοι Ἀπολλω-

Μαισαιζάβας Μενάνδρου νʹ πεντηκόνταρχος

Ἡρακλέων Πτολεμαίου νʹ πεντηκόνταρχος

Κοσάκαβος Ἀπολλοδότου νʹ πεντηκόνταρχος

Διοκλῆς Ἑλλανίκου

Πτολεμαῖος Ἕρμωνος

Καινίων Κοσακάβου

Τιμοκράτης Τιμοκράτου

Πτολεμαῖος Σεραπίωνος

Κλήσιππος Σιτάλκου

Γάϊος Ἀλεξάνδρου

Πτολεμαῖος Ἀντιόχο̣υ

Δημήτριος Ἀλεξάνδ̣ρ̣ου

Κότυς Κότυος

Πτολεμαῖος Ἀθηνοδώρου

Γάιος Ἰσιδότου

Δημήτριος Δημητρίου

Πτολεμαῖος Πτολεμαίου

Ἑρμίας Διδύμου

Ζήνων Μακεδόνος

Πτολεμαῖος Πτολεμαίου

Θεόδωρος Θεοδώρου

Νέσ̣τωρ Νέστορος

Ἀπίων Πτολεμαίου

Ἀπολλόδωρος Κάστο[ρος]

[Αἰσχ(?)]ρίωνος τοῦ κ(αὶ) Σαραπίωνος γυμνασιάρχο[υ, Σ]αρα-

πίωνος Πτολεμ(αίου) ἐξηγητ(οῦ).

(ἔτους) θ̣ιʹ. Ἀλ[έξ]ανδρος

Πτολεμαίου.

Πτολεμαῖος Σω̣σᾶτος Εὐ[— — —].

ὑπὲρ βασιλέως Πτο-

λεμαίου καὶ βασι-

λίσσης Βερενίκης καὶ

ὑπὲρ βασιλέως

Πτολεμα̣[ίου] καὶ

Ἀρσινόης θ̣εᾶς

βασιλεῖ Πτολεμαίωι καὶ βασιλίσσηι

Κλεοπάτραι θεοῖς Φιλομήτορσι καὶ

τῶι ἀδελφῶι αὐτῶν Πτολεμαίωι

τοῖς ἐγ βασιλέως Πτολεμαίου

καὶ βασιλίσσης Κλεοπάτρας θεῶν

ὑπὲρ βασιλέως

Πτολεμαίου Σω-

τῆρος Ἴσιδι Σον-

τη, καὶ τοῖς συνν-

άοις θεοῖς Πτολ-

εμαῖος Ὀννώφρε-

ις Πόμστος, μητρ-

Οὐόκκων ․ρε․ αʹ η παρ․(—) (δραχμαὶ) βʹ

Πτολε(μαῖος) Βελλ(—) ․ʹ (δραχμαὶ) β̣ʹ ὀβ(ολοὶ) ․ʹ

Πόπλις Πτολλ(—) αʹ ὀβε(λοὶ) ϛʹ

Beispiel eines Tageseintrags (20 Mecheir, col. I):

Ἀπολλώνιος Πτολεμ(αίου) (τάλαντα) βʹ

Δρακόντιος (τάλαντα) βʹ

ὑ̣π̣ὲρ βασιλέως Πτολεμαίο̣[υ]

καὶ βασιλίσσης Κλεοπάτρας τῆς

πολιτεύματος καὶ οἱ τούτου υἱοὶ

Μητροφάνης κ̣[αὶ Πτ]ολεμαῖος οἱ διάδοχοι

καὶ εἰσαγγελε̣ῖ̣[ς καὶ ο]ἱ̣ ἐ̣πισυνηγμένοι

βασιλέα Πτολεμαῖον θεὸ[ν Φιλοπάτορα]

τὸν ἐγ βασιλέως Πτολεμαίο[υ καὶ Βερενίκης]

θεῶν Εὐεργετῶν

βασιλεὺς Πτολεμαῖος

βασιλέως Πτολεμαίου

καὶ βασιλίσσης Βερενίκης

Πτολεμ[αῒς]

χρηστὴ χ-

ρε χρηστὴ χαῖρε.

Πτολεμαῖε

ἄωρε χρηστὲ χαῖ-

[σιν τάς τε π]ροϋπαρχούσας τιμὰς

[ἐν τοῖς ἱεροῖς βα]σιλεῖ Πτολεμαίωι

[καὶ βασιλίσσηι Ἀρσινό]ηι θεοῖς Φιλο-

τάφος Πτολεμαί-

ου Μουσαίου Ἀλε-

ὁ Ἥλιος, μεγάλου βασιλέως τῶν τε ἄνω καὶ τῶν κάτω χωρῶν, ἐκγόνου θεῶν Εὐεργετῶν, ὃν ὁ Ἥφαιστος ἐδοκίμασεν, ὧι ὁ Ἥλιος ἔδωκεν τὸ κράτο]ς, εἰκόνος ζώσης τοῦ [Δι]-

ός, υἱοῦ τοῦ Ἡλίου, Πτολεμαίου αἰωνοβίου ἠγαπημένου ὑπὸ τῆς Ἴσιδος, ἔτους ἕκτου], ἐφ’ ἱερέως Πτολεμαί[ου]

τοῦ Ἀερόπου Ἀλεξάνδρου καὶ θεῶν Ἀδελφῶν καὶ θεῶν Εὐεργετῶν, κανηφόρου Ἀρσινόη]ς Φιλαδέλφου Ῥ[όδης]

ρέ μοι σεαυτὸν νέκυς δαίμων, ὅστις ποτὲ εἶ, εἴτε ἄρσης εἴτε θήλια, καὶ ὕπαγε ἰς ἰς πάντα τόπον καὶ

εἰς πᾶν ἄμφοδον καὶ εἰς πᾶσαν οἰκίαν καὶ κατάδησον Ἡρωνοῦν, ἣν ἔτεκεν Πτολεμαΐς, ἐμοὶ Ποσι-

δωνίῳ, ὃν ἔτεκεν Θσενουβάσθις, ὅπως μὴ βεινηθῇ, μὴ πυγισθῇ, μὴ λεικάσῃ, μηδὲν πρὸς

ρακούσῃς νέκυς δαίμων, ὅστις ποτὲ εἶ, καὶ ὕπαγε ἰς πάντα τόπον καὶ ἰς πᾶν ἄμφο-

δον καὶ εἰς πᾶσαν οἰκίαν καὶ ἔνεγκέ μοι Ἡρωνοῦν, ἣν ἔτεκεν Πτολεμαΐς, καὶ κατάσχες αὐτῆς

τὸν βροτὸν καὶ τὸν πότον, μὴ ἐάσῃς Ἡρωνοῦν ἄλλου ἀνδρὸς πεῖραν λαβεῖν εἰ μὴ ἐμοῦ

μέχρι οὗ ἔλθῃ Ἡρωνοῦς πρὸς ἐμὲ Ποσιδώνιον καὶ ἀδιαχώριστόν μου αὐτὴν ποιήσῃς μέ-

χρι θανάτου, ἵν’ ἔχω αὐτὴν Ἡρωνοῦν, ἣν ἔτεκεν Πτολεμαΐς, ὑποτεταγμένην ἐγὼ Πο-

σιδώνιος, ὃν ἔτεκεν Θσενουβάσθις, ἰς τὸν ἅπαντα χρόνον τῆς ζωῆς μου. ἤδη,

βασιλέως

Πτολεμαίου.

Πτολεμαῖος· βινοῦσιν αὐτὸν ἐν τῇ ῥύμῃ.

Πτολεμαῖος Ἀβδαίου· ἐπυγίζοσαν αὐ-

τὸν ἐν ε τῆι αὐτῇ ῥύμῃ· ὁ πυγίσας αὐ-

Πτολεεμαῖος Πτολεμαῖος.

Φιλοστέφανοι?

Πτολεμαίου.

ὑπὲρ βασιλέως Πτολεμαίου

καὶ βασιλίσσης Κλεοπάτρας

ὑπὲρ βασιλέως [Π]τολεμαίου

καὶ βασιλίσσης [Κ]λ̣εοπάτρας

βασιλεὺς Πτολεμαῖος

βασιλέως Πτολεμαίου

καὶ βασιλίσσης Βερενίκης

Πτολεμαῖος.

Πτολεμαῖος

Τιμοστράτου.

— — — — τω․π․τε — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — —

[— — βασιλέ]ως Πτ[ολ]εμ[αίου — — — — — — — — — — — — — — — —]

— — — — ον πολλὰ καὶ μεγ[άλα εὐεργετοῦντες — — — — — — — — —]

ὑπὲρ βασιλέως Πτολεμαίου

τοῦ Πτολεμαίου καὶ Βερενίκης

Σωτήρων Ἀρχάγαθος Ἀγαθο-

[βασιλεὺς Πτολεμαῖος Πτολε]μαίου

[καὶ Ἀρσινόης θεῶν] ἀδελφῶν

ιεʹ, Ἀμμω-

νᾶς Πτολε-

μαίου.

βασιλ[εῖ Πτολεμαίωι καὶ]

βασιλίσσηι Κλεοπ[άτραι θεοῖς Φιλο]-

βασιλεὺς Πτ[ολεμαῖος]

Πτολεμαίου κ[αὶ Βερενίκης]

θεῶν εὐεργε[τῶν Ἴσι θεᾶι]

[ὑπὲρ βασιλέως Πτολεμαίου]

κ̣α̣ὶ̣ βασιλίσση[ς Κλεοπάτρας]

θεὸς Σωτὴρ πόλιν Ἑλληνίδα ἐν [τῆι Θηβαΐδι ἔκτισε — — τὴν ἐπωνυ]-

μίαν ποιησάμενος Πτολεμα̣[ΐδα ἀφ’ ἑαυτοῦ — — καὶ δοὺς αὐτῆι τὴν αὑτοῦ προσ]-

τασίαν· εἰς ἣν ὁ βασιλεὺς ἀπ̣[έστειλεν ἐποίκους — — ἐκ — —]

[ὑπ]ὲρ [β]ασιλί[σσης Κλεοπάτρας θεᾶς Εὐεργέτιδος]

καὶ βασιλέως [Πτολεμαίου τοῦ δευτέρου Σωτῆρος(?)]

τοῦ υἱοῦ καὶ [βασιλίσσης Κλεοπάτρας καὶ τῶν]

τες ἐν τῶι — — — — — — — — — — — — — — — — —

Πτολεμαῖο̣[ς — — — — — — — — — — — — — — — — —]-

λου, Μάσυλ[λος — — — — — — — — — — — — — — — —]

ὑπὲρ βασιλέως Πτολεμαίου καὶ

βασιλίσσης Κλεοπάτρας, θεῶν

Φιλομητόρων, καὶ Πτολεμαίου

τοῦ ἀδελφοῦ ε̣(?) vac.

ὑπὲρ βασιλέως Πτολεμαίου

τοῦ Πτολεμαίου Σωτῆρος

Ἄδωνι ΑΔΩΤΙ Διοσκόροις

Πτολεμαίωι Σωτῆρι

Σιμωνίδης.

βασιλεῖ Πτολεμαίωι

καὶ βασιλίσσηι Ἀρσινόηι

ὑπὲρ βασ(ιλέως) Πτ-

ολ(εμαίου) καὶ βασ(ιλίσσης) Ἀρ-

σινόης Ἀβρά-

Πτολεμαῖος

Ἑρμοφίλου

Πτολεμαῖος

Ἑρμοφίλου

Πτολεμαῖος

ὑπὲρ Δημαρίου τῆς

γυναικὸς καὶ Πτολε-

μαίου καὶ Πρωτομάχου

τῶν υἱῶν Ἴσιδι.

μονας τοὺς ἐν τῷ τόπῳ τούτῳ συνπαραστῆναι τῷ δαίμονι τούτῳ Ἀντινόῳ. διέγειραί μοι σε-

αυτὸν καὶ ὕπαγε εἰς πᾶν τ[όπο]ν, εἰς πᾶν ἄμφ̣ο̣δον, εἰς πᾶσαν οἰκ̣ε̣ίαν καὶ κατάδησον Π̣τ̣ολε-

μαίδα, ἣν ἔτεκεν Ἀϊᾶς, τὴν θυγατέρα Ὡριγένους, ὅπως μὴ βινηθῇ, μὴ πυγισθῇ, μη-

δὲν πρὸς ἡδονὴν ποιήσῃ ἑταίρῳ ἀνδρὶ εἰ μὴ ἐμο̣ὶ μόνῳ τῷ Σαραπάμμωνι, ὃν ἔτε-

κούσῃς, νεκύδαιμον Ἀντίνοε, ἀλλ’ ἔγειραί μοι σεαυτὸν καὶ ὕπαγε εἰς πᾶν τό-

πον, εἰς πᾶν ἄμφοδον, εἰς πᾶσαν οἰκείαν καὶ ἄγαγέ μοι τὴν Πτολεμαίδα,

ἣν ἔτ̣εκεν Ἀϊᾶ̣ς, τὴν θυγατέρα Ὡριγένους· κατάσχες αὐτῆς τὸ̣ βρωτόν,

ἕως μὴ ἀποστῇ μου τοῦ Σαραπάμμωνος, οὗ ἔτεκεν Ἀρέ̣α, καὶ ἔχω

αὐτὴν τὴν Πτολεμαίδα, ἣν ἔτεκεν Ἀϊᾶς, τὴν θυγατέρα Ὡριγένους,

ὑποτεταγμένην εἰς τὸν ἅπαντα χρόνον τῆς ζωῆς μου,

βασιλεῖ Πτολεμαίωι Σωτήρων Ἡράκλειτος Λεπτίνου Ἀλεξανδρεὺς

ἀγωνοθετήσας καὶ πρῶτος ἆθλα προθεὶς χαλκώματα,

λαμπάδι ἀπὸ πρώτης

Πτολεμαῖος Ἀμαδόκου Θρᾶιξ

λαμπάδι

ἄνδρας

Πτολεμαῖος Βουβάρου Μακεδών

παῖδας στάδιον

Πτολεμαῖος Ἀμαδόκου Θρᾶιξ

πτολεμαϊκούς

ἄνδρας

Πτολεμαῖος Ἁδύμου Μακεδών

ὁπλίτην

ἵππωι λαμπρῶι

Πτολεμαῖος Ἀμαδόκου Θρᾶιξ

ἀβόλωι στάδιον

[παρὰ] τῷ Ἄμμωνι

[Πτολεμ]αίου καὶ Διογένου

[τ]ῶν δύω ἀδελφῶν

[ὑπ]ὲρ βασιλ[έως Πτολεμαίου κ]αὶ βασιλίσσης

Κλεοπάτρ[ας] τῆς ἀ[δελφῆς κ]αὶ βασιλίσσης

βασιλέα μέγαν Πτ̣ο̣-

λεμαῖον θεὸν Νέ-

ον Διόνυσον Φιλο-

Τρύφαιναν τὴν τροφὸν βασιλέως

Πτολεμαίου μεγάλου θεοῦ Νέου

Διονύσου Φιλοπάτορος

[βασιλεύοντος Πτολεμαίου το]ῦ Πτολεμαίου καὶ

[Ἀρσινόης θεῶν Ἀδελφῶν ἔτο]υς ηʹ, ἐφ’ ἱερέως

ον· Ἀμμώνιος ὁ καὶ Κάσιος Ἑρμείου Ἑρμείου τοῦ καὶ Σαραπίωνος

νεικήσας παίδων στάδιον· Εὐδαίμων Ἰσχυρᾶ Πτολεμαίου νει-

κήσας παίδων δίαυλον· Ἰσίδωρος Ἡρακλεους Ἰσχυρᾶ νεικήσας