Ἀπουλινάαρις Ἀπολλινάριος, ὃ εἶπας καλῶς, καὶ σοὶ ταῦτα.

Διδύμη Ἱέρων Ἀπολλόδωρε

Τρύφων οἱ Ὀνεσικλέους

Ἀρτεμίδωρος Ἀπολλωνίου

Ἀνείστῃ Τειμανδίδ[ου](?)

τὸ σᾶμα Δαμόνεικος, ὠ ’πολλώνιε, Ἀπολλώνιε,

ξυνευνέτας τοι τοῦτο τᾶς τεᾶς κόρας

[δ]όξαν ἀνηκόντων, ἡμῖν ἔσται ἐπιμέλε[ς],

[ἐ]πειδή, τῆς ἀρχιερωσύνης τοῦ Ἀπόλλωνος

[κ]αὶ τῆς Ἀρτέμιδος τῶν Δαιττῶν καὶ τῶν

[— — —] vac.

[— — —]ι̣μιος Ἀπολλωνίδου υἱὸς [— — —]

— — —

Ἀ̣πολλωνιδο[— — —]

ἀρχ[ιε]ρωσύν[η— — —]

Sur le cadre: ἀγορανομούντων Νικάνορος τοῦ Ἀρτεμιδώρου

καὶ Ἀπολλωνίδου τοῦ Ἀμφαινέτου.

δημόσιον ἡμι-

[Ἀπολλ(?)]όδωρε Ἀπολλωνίδου

[Ἱλ(?)]α̣ρία Γλύκωνος

[Ἀπολ]-

λωνία

Καισαρί-

Νικήρατος Νικηράτου,

Ἀπόλλωνος τοῦ ἐπὶ Δά[φν]ῃ

Καλλικλῆς Διογ[ένους],

Ἀπόλλωνος

Ζηνόβιος Ζήνωνος,

Νικάτορος καὶ Ἀντιόχου

Ἀπολλῶνος Σωτῆρο[ς]

καὶ Ἀντιόχου θεοῦ

Ἄ[νδ]ρων Φιλόφρο[νος],

Ἀπόλλωνος

Θεόφιλος Ἀντ[— — —],

Νικάτορος καὶ Ἀντ[ιόχου]

Ἀπολλῶνος Σωτῆρος

καὶ Ἀντιόχου θεοῦ

ύκου υἱὸν [Φαβία Ἀριστ(?)]-

όμαχον Ἀπο[λλώνιος(?) Ἱ]-

ερωνύμου [τὸν ἑαυτ]-

Ἀπολλωνία Ζη— —

ὑπὲρ Νεικάτορος

Ἀσκληπιάδου ἐπιστάτου καὶ ἀρχόντων

γνώμη· ἐπεὶ Ὧρος καὶ Ἀπολλόδωρος

καὶ Ἀντίοχος, οἱ ἱερεῖς τοῦ Σαράπιδος

προγεγραμμένων θεῶν ὑπάρχειν

αὐτοῖς τε καὶ τοῖς Ἀπολλοδώρου υἱοῖς,

τοῖς ἀνεψίοις αὐτῶν παππώιοις,

ηξρʹ, ἐπὶ

Ἀπολλοδώρου

ἡμιμναῖον.

𐆠 ἔτους θπψʹ.

Ἀπολυναρίου Ἀπολλιναρίου.

Ἀπολλοδώρου.

ν ἀριθμὸν, ιζτʹ ἐλ(ευθερίας),

Ἑρμαγόρας Ἀπολλω-

νίου τὸ ἡρῷον

γμυʹ.

Ἀπολλ-

ώνιος

κυρίῳ

Ἀπολλώνιος ὁ καὶ Ἀπο-

[λ]ινάριος Σεγνα Ἀράδιος

Ἀγαθῇ Τύ[χ]ῃ [τοῦ μεγίστ]ου(?) Διός· α[ὔ]ξι Τύχη Αἰν[κανίας].

ἐπὶ Ἀβιμμεο[υς] Ἀπολλιναρίου ἀρχιερέως, ἕ[ξ]

Αὐρήλιοι, Βαρεαλας Φιλίππου καὶ Οκβεος Οκβεου

του ὑπατικοῦ, τειμῆς καὶ εὐνοί-

ας χάριν, ἐπὶ ἀρχῆς Ἡλιοδώρου, Ἀπολ-

λᾶ καὶ Διογένους γραμ(ματέων) γραμ(ματευόντων)? τῆς πόλεως,

λιμεναρχούντων Σαίου καὶ Νασάμο-

βώμῳ ἐπηκόῳ

Ἡρώδης Ἀπολλοφάνους

ἔτους γοσʹ μηνὸς Λώου ηʹ.

Ἀπολλοφά-

νης ἀπὸ Δα-

Ἀπο-

[λλ]ω

νία

Ἀπο-

λλο-

φάν-

ἔτους ζοσʹ μηνὸς Πανήμο[υ]

Ἀλεξᾶς Ἀπολλον[․․]

ἔτους εξτʹ

Ἀπολλωνί-

δης Διογνή-

ζξ[․ʹ] Μά-

ρος Ἀπ-

ολ[λ]ων-

ίδο[υ] χ-

ν ἀριθμὸν ιζτʹ Ἑ[λ(λήνων) (?)]

Ἑρμαγόρας Ἀπολλ-

ωνίου τὸ ἡρῷον

ἀγαθῇ τύ[χ]ῃ. [τὸν(?) ναὸν(?) θε]οῦ[(?) Διὸς —— α[ὔ]ξι τύχη Αἰν[γαρ(ρίας)(?)

—— ἐπὶ Ἀβιμμέο[υς Ἀπολ]λιναρίου ἀρχιερέως, ἓ[ξ]

Αὐρήλιοι, Βαρεάλας Φιλίππου καὶ Ὄκβεος Ὀκβέου

Ἀρτεμίδωρος Ἀπολλωνίου

Ἀντείστῃ Τειμανδιδί[ου (?)]·

ὁ δῆμο[ς ὁ Σιδωνίων (?)]

Ἀπολλοφάνην [Ἀπ]ολ[λοφάνους]

τοῦ Νίκωνος γ̣υ̣μνα[σιαρχήσαντα]

[— — —] μηνὸς Γορπιέ[ου — — —]

[— — —]ω Ἀπολλων[ι— — —]

[— — —]ηΐδος καρζαν[— — —]

Ἀσπασίου

το[ῦ] Ἀπολλο-

δ[ώ]ρου τοῦ Ἀ-

Ἐμμηδα-

βουας Ἀπ-

ολλωνί-

δου ἄλυ-

Κλέων

Ἀπολλώνιος

Δίων

Διὶ Ἁδάδῳ

καὶ Ἀπόλλωνι θεοῖς

ἐπηκόοις Γεννὴς ἐποί̣[ησεν]

Ἀπολλόδοτε̣

χρηστὲ καὶ

Τρίσηνον

Ἀπολ[λι]-

[ν]άριον

ἀγαθῇ [τ]ύχῃ

Ἀπολλᾶς Ἡλιο-

δώρου ἀνέστη-

ἔτου[ς β]σʹ Δεισ[ίου]

λʹ Ἀπο[λλ]ᾶς ὁ [αὐ]-

τὸς συ[ν]αφιέρω-

Μάρθαν Ἀπολλοφά-

νους ἱερέος Διὸς

Θρασυδήμου μῆ(κος) πο(δῶν) κε,

Ἀπολλᾶ Σελεύκου μῆ(κος) πο(δῶν) μεδʹ,

Πατρείνου μῆ(κος) πο(δῶν) ξ̣ζδʹ,

πον καθαρὸν ὥσπερ παρέδωκεν· ἔστιν

δὲ ἐν ταύτῃ τῇ στη στήλῃ Ἀπολλᾶ Κερέου

λοιπῶν ὀνομάτων μῆ(κος) πο(δῶν) κεʹ (one-half) Κερα-

Νικήρατος Νικηράτου,

Ἀπόλλωνος τοῦ ἐπὶ Δά[φν]ῃ

Καλλικλῆς Διογέν[ους],

Ἀπόλλωνος

Ζηνόβιος Ζήνωνος,

Νικάτορος καὶ Ἀντιόχου

Ἀπόλλωνος Σωτῆρος

καὶ Ἀντιόχου Θεοῦ

Ἄ[νδ]ρων Φιλόφρ̣[ονος],

Ἀπόλλωνος

Θεόφιλος Ἀντ[․2-3․]ατη[— — —],

Νικάτορος καὶ Ἀντ[ιόχου]

Ἀπόλλωνος Σωτῆρος

καὶ Ἀντιόχου Θεοῦ

ΘΕΟΤΟ-

ΑΝΕΟΥϹ Ἀπόλλωνι Θεῷ τοῦ ἄνθους Bingen

ΠΙΝΩ. πινῶ Bingen

Αὐρήλιοι Βαρελαας Φιλίππου καὶ Ὀκβεος Ὀκβεου̣ [καὶ — — —]

καὶ Βήρυλλος Ἀβιμμεους καὶ Ἀειανης Γερμαν̣[οῦ κ]αὶ Ἀβιμμης Ἀπολλωνίου

καὶ Μακεδόνης Ἀβιμμεους καὶ Βεελιαβος Δ̣[ι]οδώρου καὶ Βαρελαας Ἀζιζου· Ζεῦ. βοήθι·

[ἔτου]ς δ[μ]ϛʹ, μηνὸς Δύστρου γʹ Ἀπολλοφ[άνης — — —]

[— — —]Λ․ΟΥ Σειδώνιος ὑπὲρ σωτ[ηρίας — —π— —]

Ἀπουλινάαρις Ἀπολλινάριος, ὃ εἶπας καλῶς κακῶς? καὶ σοὶ ταὐτά.

[χαλκ]ουργήματα, τὸν Θησέα καὶ Μεινώταυρον,

[τὸν Ἀ]πόλλωνα καὶ Ὄλυμπον καὶ Σκύθην

[καὶ Μ]αρσύαν, πρεσβεύσαντα προῖκα πολλά-

[φόρον] τοῦ ἀρχαγέτου

Ἀπόλλωνος [e.g. ἀρετῆ]ς κα̣ὶ̣

εὐνοίας ἕνεκ[α].

[Διὶ Σ]ωτῆρι Ἀπολλόδωρος Νείκωνος ἀπὸ σεισμοῦ διασωθεὶς ἀνέθηκεν.

Texte palmyrénien.

μηνὶ Ξανδικῷ τοῦ βφʹ ἔτους Ἀλέξανδρος Ἀλέξανδρου τοῦ Ἀπολλωνίου τοῦ Νεβουζαβάδου τοῦ Θαιμάη τοῦ Ἀγγοδόμου ἐξεχώρησεν Βαγγαίῳ Ἀζείζου τοῦ Μαλίχου ἀρκτικοῦ πλευροῦ τῆς ἐσωτέρας ἐξέδρας τάξεις νεκροθήκων πέντε αὑτῷ καὶ υἱοῖς καὶ υἱωνοῖς καὶ ἐγγόνοις εἰς τὸ παράπαν.

ἀρχῆς

Ἀπολλω-

νίου Διο-

ἀγο(ρανόμου)

Ἀπολλωνίου.

Ἀπολ-

λοδώ-

ρου.

(ἔτους) ζϟρʹ. Σαβοῦς τῆς

Ἀπολλοδώρου.

Ἀπολλοδώρου.

ἀρχῆς

Ἀπολλω-

νίου Διο-

ἀγο(ρανόμου)

Ἀπολλω-

νίου

[ὑ]πετάγ̣[η ἡ πρὸς Μαρ]σ̣ύ̣αν. ἡ αὐ̣τ̣ὴ Θεοδό̣τωι τ[ῆ]ς [πρ]ὸς Λυ̣σανία̣[ν,]

Ἀπολλοφάνει̣ τῆς π̣[ρὸς Λέοντα, Π]λ̣ο̣υ̣τογέν̣[ει] τῆς πρὸς̣ Διόνικο̣ν̣.

πίων

Ἀπόλ-

[λ]ωνι.

τας υἱοὶ ἀρχιβωμισταὶ

Ἀπόλλωνος καὶ Κόρης

καὶ τῶν συννάων θεῶν

ἀγαθῇ τύχῃ.

τὸ ἄγαλμα τοῦ Ἀπό[λ]-

λωνος τῇ Κυρίᾳ Πατρί-

δι Τίτος Αἴλιος Ἀ[θ]η-

Θέωνα Ἡλιοδώρου Μυρα-

γένης Ἀπολλοδώρου ἀνέστη-

σεν ἐκ τῶν ἰδίων ἐπανγει-

χη δούλη

Ἀπολλᾶ

Λέσβου

[τῶν] σ̣ωτηρίας θεᾷ πατρῴᾳ Ἀρ[τέ]-

[μιδι Ἀ]λέξα̣ν̣δρος Ἀπολλᾶ τοῦ Ἀλ[ε]-

[ξάν]δ̣[ρ]ου τὸν ἀπύρου̣ λίθου̣ τό[πον(?)] τό[ξον] Mouterde, p. 368

[— —9— —] Σ[αβε]ίνου τοῦ Α․․․

[— — —14— — — τ]ὸν Ἀπόλλωνα

τῇ πατρί̣δι ἀνέθηκεν.

ἡ Νέμεσις καὶ τὰ παρακείμενα καὶ ὁ βω[μὸς]

ἐγένετο ἐκ διαθήκης Δημητρίου Ἀπολλοφάνο[υς]

διὰ ἐπιμελητῶν Νικομάχου Αὐσᾶ τοῦ Νικομάχο[υ]

[ὑπὲρ τῆ]ς Σεβαστῆς Εἰρήν[ης]

[ἐπὶ τ]ῆς ἀρχῆς Ἀπολλωνίο[υ]

[Ἡφαισ]τίωνος προέδρου καὶ

[τῆς Σεβ]αστῆς Εἰρήνης ἐπὶ τῆς ἀρχ-

[ῆς Ἀπολλ]ωνίου Ἡφαιστίωνος προέδρου

[καὶ ․․․․]․ου Δημητρίου δεκαπρώτου

θη [․․․․․․]ος ἐκ τῶν τῆς πόλεως

διὰ ἐπιμ[ε]λητῶν Μελίτωνος Ἀπολλω-

νίδου το̣ῦ καὶ Νικάνορος καὶ Τιμάρχου

ἀγαθῇ τύχηι. (ἔτους) λρʹ.

ὑπὲρ τῆς τῶν Σεβαστῶν σωτηρ[ί]ας Σαραπίων Ἀπολλωνίου τοῦ Δη[μητρίου ἱερώμενος Νέρωνος]

Κλαυδίου Καίσαρος ἔδωκεν ε[ἰ]ς οἰκοδομὴν ἀνδρῶνος καὶ θύρας [— — — δραχμὰς]

Ἀπολλ-

ωνείου

Ἀπολ-

λωνί-

ου Σό-

τοστοῦ Νικόμα-

χος Ἀπολλωνίου

ἐπόησεν εὐσεβείας

ἀγαθῇ τύχῃ.

ὑπὲρ τῆς τῶν Σεβαστῶν σωτηρίας Ἀπολλώνιος

Δημητρίου τοῦ Σαραπίωνος ἱερώμενος ἐξ ἐπανγελίας

[․]η̣δ̣αβακα Θ̣αταβῆς ἀπελεύθερος̣

[Ἀ]πολλωνίου Ἀντιόχου τὸν βωμ-

ὸ̣ν ἐκ τῶν ἰδίων εὐσεβείας χάριν.

εὐσεβοῦσα ἡ πόλις δι’ ἐπι-

μελητοῦ Θεοδώρου Ἀπολ-

λεις.

Ἀπολλωνίῳ

Νουμηνίου

θάρσει Ἀπολ-

λωνίδη

ἄωρε, ἐτ(ῶν) ϛʹ,

[Ἀπόλλωνι, Ἀρτέμιδι, Λη]-

τοῖ [ὁ δεῖνα ἡγεμὼν καὶ]

Ἀπολλόδωρον τὸν συγγενῆ καὶ τροφέα

καὶ τιθηνὸν Ἀλεξάνδρου τοῦ υἱοῦ τοῦ βα-

[καὶ Φι]λαδέλφου [καὶ Σωτῆ]-

[ρος, Ἀπο]λλών[ι]ο̣ς Ἀρτεμ[ιδώρο]υ

[ὁ συ]γγενὴς καὶ κοσμητὴς

τὸν ἐπ’ αὐτοῦ φανέντα Παῦνι ιηʹ, καʹ (ἔτους),

Ἀπολλώνιος Ἀπολλωνίου Ταλέσεως.

Ἀμμώνιος Δημητρίου

Ἀπολλωνιεὺς

ἐφηβεύων τὸ κεʹ (ἔτος)

Ἀπολλώνιος

Χαιρήμονος

Ἀπολλώνιος Πτολεμ-

αίου, μητρὸς Τεφέρω-

δρου, θεοῦ Φιλομήτορος,

Ἀπολλώνιος Ἰσχυρίωνος

γραμματεύων Πανταλέ-

(ἔτους) λʹ, Ἐπεὶφ [․ʹ], Πετεσούχῳ θεῷ μεγάλῳ καὶ Πνεφερῶτι τὸ π[ρ]οπύλα[ιον]

χρόνῳ [διαφθαρὲ]ν [ἀ]νώρθωσεν ἐκ τοῦ ἰδίου Ἀπολλώνιος

ἐπ’ ἀγαθῶι.

Ἀπολλώνιος σιτολ(όγος)

ἀνέθηκε ἐπ’ ἀγαθῷ.

Λούκιος Οὐαλέριος Σερῆνος στρατιώτης λεγ(ιῶνος)

βʹ δευτέρας Τραϊανῆς Ἰσχυρᾶς, (ἑκατοντά)ρχ(ῃ) Αὐρηλίωι Ἀπολλοδώρωι,

ἐποίησεν τὸν δρό̣μ̣ο̣ν̣ ἐκ τοῦ ἰδίου ἐπ’

ὑπὲρ Ἀπολλωνίου

καὶ Ζήνωνος

Κλεοπάτρας θεῶν Φιλομητόρων (ἔτους) κʹ, Φαωφὶ ιʹ,

Ἀπολλώνιος Ἀπολλωνίου καὶ τὰ τέκνα τὸν σηκὸν

Πρεμαρρεῖ θεῶι μεγίστωι καὶ εὐχαρίστωι.

τος, εἰ δοκεῖ, ἐπιχωρήσαντάς μοι τὸ προκί-

μενον προστάξαι Ἀπολλωνίωι τῶι συγγε-

νεῖ καὶ στρατηγῶι τοῦ νομοῦ, ὅπως οὗτος

μένος· εὐτυχεῖτε.

Ἀπολλωνίωι· γινέσθω· (ἔτους) ιαʹ, Ἐπεὶφ κγʹ.

τόπος συνόδου γεωργῶν

ἰδίων, Ἀπ̣[ολ]λ̣ωνίου̣ κ̣ωμ̣ο-

γραμματέως καὶ Διδύ̣μ̣ου̣

πάτορσι καὶ Φιλαδέλφοις χαίρειν

Ἀπολλοφάνης Βίωνος Ἀντιοχεὺς τῶν αʹ πρώτων

φίλων καὶ χιλιάρχων λογχοφόρων. ὑπάρχει

ἐπιτελῆται, ἀξιῶ, τοῦ πράγματος ἀβαροῦς ὄντο[ς],

ἐὰν φαίνηται, π̣ρ̣ο̣στάξαι περὶ̣ τ̣ο̣ύτων Ἀπο̣λ̣λω[νίωι]

τῶι συγγενεῖ καὶ στρατηγῶι τοῦ νομοῦ ἐπι-

Πτολεμαίου Διὶ Σωτῆρι καὶ θεᾶι Συρίαι κα[ὶ θεοῖς]

συννάοις Ἀπολλώνιος καὶ Μαχάτ̣[ας οἱ]

Μαχάτου Μακεδόνες, οἱ ἱερεῖς.

Ἀπόλλωνι

Ἡγημόνι

Ἀπόλλωνι

θεῶι μ-

Ἀπολλῶς ἥκω.

Ἀπολλώνιος· τὸ [πρ]οσκύνημα· ἥκω.