Ἀριστεϝ-

ὶς Ἀριστεˉϝ|ὶς (O. Masson) ἀνέθ-

εˉκε.

ἐπὶ Ἀριστο-

μάχου.

Ἀριστίππω.

ἐπὶ φρουράρχου Ἐπιγένους Ἀριστ[— —].

Ἀρίστ-

ωνο(ς).

ἐπὶ Ἀριστο-

γείτου.

Ἄριστις.

πόμ[α].

ἐπὶ Ἀριστο-

δάμου.

Ἀριστο[κ]λεῦς.

Κ.

ἐπὶ Ἀρισ[— — —. Π]ανάμου.

ἐπὶ [Ἀριστο]-

πόλ[ιος].

ἐπὶ Ἀριστά-

ρκου.

Αρι Ἀρί(στας?).

[ἐπ]ὶ Ἀρισ-

τονόμου.

ἐπὶ Ἀρισ-

τογένευς.

Ἀρίστου.

Ἀριστοκ(—).

Ἀριστο(κ—).

Ἀρ(ιστοκ—).

[ἐπ]ὶ Ἀ̣[— —]Τ̣

Γ[— — —] Ἀ̣[ρισ]τ̣[ο]|γ[είτου](?).

Ἀρτ̣[αμιτίου].

Ἀριστόνοθος Ἀρίστονοφος? (Ἀρίστονφος = Ἀρίστομφος) ἐποί(εˉ)σεν.

Λυκ̣[είοˉ]

Ἀριστ̣ο̣β̣[— 3-4 —]

ΚΑΡ̣ΥΓ

[δεκαπ]έντε, τὰ δ’ ἄλλα τᾶι γενεᾶι κ[ὰτ τάδε]·

[Ἀρι]στοκρέτει ∙ Ἱστιαίω ∙ πάντων [τὰ ἐπιπό]-

[λαι]α, ∙ Φιλότατι ∙ Ἱστιαίω · τᾶς τρίτας μ[οίρας τὸ]

ἔφορος Ἀρίσταρχος ℎηρακλείδα, μὴς

Ἀπελλαῖος· ℎα πόλις καὶ τοὶ ὀρισταί,

συνθήκα Διονύσω χώρων.

ἐπὶ ἐφόρω Ἀριστίωνος, μηνὸς Ἀπελλαίω, ℎα πόλις καὶ τοὶ πολιανόμοι ασ βότρυς Τίμαρ-

χος Νίκωνος, ϝε ἄνθεμον Ἀπολλώνιος Ἀπολλωνίω καὶ τοὶ ὀρισταὶ ϝε τρίπους Φιλώνυ-

διωκότα, ℎόσσα ἐν τᾶι συνθήκαι γεγράψαται, ἐν τῶι πέμπτωι καὶ δεκάτωι ϝέτει ἀπὸ τῶ ποτεχεῖ ϝέ-

τεος ἢ Ἀριστίων ἐφορεύει. αἰ δέ κα μὴ πεφυτεύκωντι κὰτ τὰ γεγραμμένα, κατεδικάσθεν πὰρ μὲν τὰν

ἐλαίαν δέκα νόμως ἀργυρίω πὰρ τὸ φυτὸν ℎέκαστον, πὰρ δὲ τὰς ἀμπέλως δύο μνᾶς ἀργυρίω πὰρ τὰν

ξει κὰτ τὰν συνθήκαν. τέταρτος. ℎο δὲ τὸν τέταρτον χῶρον μισθωσάμενος πάρ τε τῶν πολιανό-

μων τῶν ἐπὶ Ἀριστίωνος ἐφόρω καὶ τῶν ὀριστᾶν καὶ πὰρ τῶν πολιανόμων τῶν ἐπὶ Ἀριστάρχω τῶ ℎηρα-

κλείδα ἐφόρω, ℎα ἄνθεμα Φιλωνύμω τῶ Φιλωνύμω ℎα ἔμβολος ℎηρακλείδα τῶ Τιμοκράτιος, καρπευ-

οδώρω· τὰν δὲ τρίταν μίσθωσιν ϝε γυῖον Πεισίας Λεοντίσκω τριάκοντα πέντε μεδίμνων· πρώγγυος

τῶ σώματος κν σφαιρωτῆρες Ἀριστόδαμος vacat τὰν δὲ τετάρταν μίσθωσιν αλ λωτήριον

Φίλιππος Φιλίππω διακατίων ℎεβδεμήκοντα ℎοκτὼ μεδίμνων· πρώγγυος τῶ σώματος πε καρυκεῖον

vacat

γραμματεὺς ϝε γυῖον Ἀριστόδαμος Συμμάχω· vvv γαμέτρας Χαιρέας Δάμωνος Νεαπολίτας.

ἐπὶ Ἀριστο-

γείτου.

ἐπὶ Ἀριστο-

μ̣[ά]χου.

[Ἀ]ριστόν[ικος].

Ἀριστόδημος Διόννιος Μασσαλεύς.

Ἀριστο-

κρίτη

v Ἀριστόνου v

[— —]ράστου γένος Ἀρισταί[ωι].

Αδρετιλλος Σολιμαριος Ἀρ[ι]στ[αίωι χά]ριν [— —].

Α̣[δ]ρετλος Ἀρισταίω[ι — —].

Βιτουνα χάριν ἔχουσα Ἀριστή[ῳ] ἀ[νέθ]η̣κε.

v Δοκελα(?) Δοκελ[․(?)]α Ἀρισταίῳ εὐχὴν χάρ[ι]ν ἔχουσα.

Διονύσερμος Κελτ[ι]κιου Ἀρισ[ταίωι]

καὶ Παρμενικκα εὐχ[ήν].

v Κνουελα Ἀριστέῳ χάριν ἔχουσα.

[— — χά]ριν [ἔχ]ουσα. = vestigia tituli antiquioris(?)

Κομεντων Ἀρισταίῳ.

Λικινος Ἀριστέῳ χάριν ἔχ[ων].

[Δ]ιονύσιος v Λουβιου Ἀρισταίωι χάριν λεγόμενος.

Ουελαυνος Ἀρισταίωι χάριν ἔχω[ν].

Ρεγοαλος Ουελα̣υ̣νου Ἀρισταίῳ χάριν λεγόμενος.

[Ἀρισταίωι] Ρεγου[α]λος Ουελαυνου εὐχήν. v

Ουενινος Κονγενοαλου Ἀρισταίῳ ἀνάθεμα.

v Ουιβοτνος Ἀρισταίωι χάριν ἔχων.

Ριγιλος Θη[ρί]δου Ἀρισταίῳ χάριν ἔχω. v

Εὔμηλος Σεγύννου Ἀρισταίωι ἀν[έ]θηκε.

Φιλιστακὴ Τρεκκω̣ν[ο]ς Ἀρισταίῳ χάριν ἔχουσα.

Φιλιστακὴ Ἀρισταίωι ἀνάθεμα.

Λίβ̣υ̣[ς(?) — —ς] Ἀρισταίωι χάριν ἔχων.

v Αρις Ἀρισταίῳ εὐχὴν ὑπὲρ πάντων.

v Αρις Ἀρισταίῳ εὐχ[ή]ν.

Ἀρίστωνος· θές, ἔα ἄφες.

Κλέα ‵Οὔλιος′ Ἀρισταίῳ χάριν ἔχο̣υ̣σ̣α.

Αὐρηλίου ∙ Ἀρίστω-

νος παῖς ἐνθάδε

Ἀρ(ισ)τ(ίωνος).

Ἀρίστωνος.

ἐπὶ Ἀριστοκλεῦς.

πάντας τοὺς ὑπὲρ Ἀριστάρχ[ου].

vacat

Ἀρίστραχος Ἀρίσταρχος,

Ἀριστοτέλης,

Σωσίδημος,

Ἀρίστωνος.

Χρήστη Ξενοφί-

λ̣ου Ἀρι̣σ̣τ̣α̣ι̣νέτῳ

Ἀ̣ρ̣χ̣ε̣λ̣άου̣ ἱ̣ερ̣εί̣ο̣ς̣ ἱερείως