Πεταορῆρ-

ις Πετεμίνι-

ος, σκληρουργό-

μνήμην

Ψεμμῖνις Πετε-

μῖνις.

Πετεή[σιος]

Κολλού[θης]

Πετέ[νωφις Κ]ολλούθου.

[Πε]-

[τέ]βη-

νις

Ὄννωφρις

Πετε[ήσιος].

Πετε[ήσ]ιος.

Ν̣[ικό]μαχο[ς].

Ψενθώτου

πε Πετεμῖν.

[Ψέ(?)]νεσις,

Πέ̣τε̣σ̣ις(?),

․․․λε

[Ἀ]π̣ίων Π̣ετεχῶντος

[ἄ]λ̣οιπε χρηστέ, ἐτῶν ․ʹ

Πετεάρεμπις

(ἐτῶν) ιʹ (ἔτους) ηʹ.

Πετεφνοῦθις ἱερεὺς

(ἐτῶν) ναʹ φιλ[ό]τεκνο̣ς̣,

Νεχούθης Πετεαρούηρις ἀνέθηκεν στήλην Ἴσιδος θεᾶς

μεγίστης Παθύρις, (ἔτους) ιβʹ Τραιανοῦ τοῦ κ̣υ̣ρ̣[ίου Τῦβι ιϛʹ].

Ἀκολ̣ο[ύθου],

Πετεή[σιου]

καὶ τοῦ υἱ[οῦ]

ΕΠΙΔΙΑΙΟΤΤ(?)

Πετεβ̣ῆκις (ἐτῶν) μεʹ — — —.

τὸ προσκύνη-

μα Πετεχνοῦμις

Ἁρπαῆσις.

(ἔτους) γʹ, Πετεαρσνοῦφις

Πετεακοῆς.

Πετεχνούβιος

Ψενύριος.

τὸ προσκύνημα

Πετεακοῆς Πετεήσης

καὶ τοῖς τέκνοις αὐτοῦ.

ἔξω.

Πετεχνοῦμις

Ἑρταῆσις πυγ(ιστής).

τὸ προσκύνημα

Ψανσνῶς Πετεπουῆρις.

τὸ προσκύνημα Πετενούριος Ἥρου.

Πετενηφώτη(ς) Λυσίμαχος.

τὸ προσκύνημα

Πετεχνοῦβ̣ις

Ψενιουτεήσιος, Σο̣θ̣ε̣[ὺς]

Πετε[αρ]τώτης

ιε․․ο․․δ․

Παμώνθης, Παχνοῦβ̣[ις],

Πετεχνούβιος,

Ὀρσῆς, Παμῆς.

Φι․․․․․

Πετε․․․․

Ἁρβεσκίνιος

Πετεφιάϊ.

Πετεμίνιος

Πετεμίνιος.

Πετεπουίνης, Χεμσνῦς, Πεταροῦρις, Χεμσνῖ καὶ Τρι̣π̣αντρπος(?).

Πετέσθεις.

κβʹ (ἔτους)

Πετεσοῦχος

Πετεσού-

χου.

— —ΛΟΠΩ(?)

Πετεσοῦχος

ΕΠΟΓΗ(?)

— —ΛΟΚΟΠΩ

Πετεσοῦχος.

κβʹ (ἔτους) Πετε(σοῦχος)

Πετε(σούχου).

Σωκράτης

Πετεχόντ[ος].

Μάριος

Πετε-

αρήρης

καὶ Ἑστίαι [τ]ῆ[ι καὶ] Ἀνούκ[ει] καὶ Διονύσωι

τῶι καὶ Πετε̣μπαμέ̣ντει κ[α]ὶ τοῖς ἄλλοις

θεοῖς ὑπὲρ Βοήθου τοῦ Νικοστράτου

Χνούβει τῶι καὶ Ἄμμωνι, Σάτει τῆι καὶ Ἥραι,

Ἀνούκει τῆι καὶ Ἑστίαι, Πετεμπαμέντει τῶι καὶ

Διονύσωι, Πετενσήτει τῶι καὶ Κρόνωι, Πετενσήνε[ι]

τῶι καὶ Ἑρμεῖ, θεοῖς μεγάλοις, καὶ τοῖς ἄλλοις τοῖς

Ἀμμώνιος Ἀπολλωνίου

Πετεαρόηρις Φανούφιος

Δωρίων Ἀπολλωνίου

Ταμῶνις Ὡρίω-

νος καὶ Πετεμοῦ-

νις νεώτερος Πε-

τεσούχου ἀνὴρ

ἀνέθηκαν

Ὡρίωνος καὶ

Πετεμοῦνις

νεώτερος Πε-

τεσούχου ἀνὴρ

ἀνέθηκαν

οῖς μεγίστοις Κόλλου-

θος Πετεχῶντος καὶ

Σαραπίων Κελύλιος καὶ

Πετεσοῦχος Θέωνος

ἀνέθηκαν εὐσεβείας

[χαρ]ᾶ[ς] καὶ [ἱ]λαρίας διὰ Ὡρ[ίω]ν ἱερεὺς

θρησκεύ[ο]ντος, προσ[ε]δρεύ[οντος] Πετεσούχο[υ],

[Μ]εσορὴ κγʹ, ὥ[ρᾳ ․ʹ] ἡ[μέρ]ας, ἐπ’ ἀγαθ[ῷ].

Ψενοσίριος τοῦ

Πετεσούχου,

μητρὸς Θερμούθι(ος)

Τερμοῦθις

Πετεσούχο[υ]

(ἐτῶν) αγʹ.

Τεῗβις Πε-

τεσοῦχος,

(ἐτῶν) οʹ.

Π[ε]τε-

χῶν,

Πετεεῦ-

ς Ἶλις, (ἐτῶν) ληʹ.

Ἀμμώνιος

Πετεσού-

χου Ἡρα-

Πετεσ-

οῦχος

Τερεύεις

Πετεσοῦ-

χος, (ἐτῶν) ιδʹ.

Πετε-

χνοῦβις

Πε[τ]εσο[ῦ]-

χος Ἁ̣[ρ]σ[ύ]-

Πετεψῶϊς,

(ἐτῶν) μδʹ.

Πετε-

νοῦπ-

Πετεσοῦ-

χος Πετε-

μιχώντ-

της Πετεμιχώνττης,

(ἐτῶν) λαʹ.

Σενπετο-

σεῖρις Πε-

τεσούχου,

(ἐτῶν) κεʹ.

Πετεσοῦ-

χος Κάστ-

Πετεμοῦν

Πετοσῖρις,

Τεσενοῦφις

Πετεσούχου,

(ἐτῶν) ξϛʹ.

Πετε-

μοῦν-

Πετ̣εσο̣-

ῦ̣χος Γαι-

Ἁρπαῆσις Π̣-

ετεόρου̣, (ἐτῶν) ιαʹ.

Πετεσοῦ-

χος Ἀλε-

ά̣δε παρὰ τῶι̣ κυρίῳ Ἀμεν[ώθῃ καὶ]

Πετεμενώφιος Φιλην̣ο̣[— — — καὶ]

Ἀμενωθο̣ς Ε̣λ̣ε̣[— — —]

τὸ π̣ροσκύν[ημα τοῦ]

Πετεχεν̣ποχράτο[υς καὶ]

Ἁρποκρᾶτος καὶ Τιτια̣νοῦ καὶ

Πετ̣[ε]χῶνκυ̣ς.

τὸ προσκύνημα

Λολοῦτος Πετε-

χράτου τοῦ Παμ-

Λολοῦς

Πετε-

χρ̣[άτου].

[— — —]θης νεώτ(ερος) Παμ-

[— — — κ]αὶ Πετενοῦρις.

Τουόρθις Παχοῦμις Ἀπολλωνίου

γυνὴ Πετεσθ πρεσβ(υτέρου) Οὐαβίλλου.

Ποῆκις

Πετετρῖφις.

τὸ προσκύ-

νημα Πετε-

πουῆρις Ἑρ-

τὸ προσκύνημα

Πετεῆσις Πετε̣-

α̣ϋ̣τ̣ῶς πα̣ρ̣[ὰ τ]ῶ τοῦ

τὸ προσκύνημα Πετεῆσις Κροῦρ

παρὰ τῶ τὸν θεὸν μέγιστον

τὸ προσκύνημα

Πετεῆσις Κροῦι

ποιῶ παρὰ τῶ τοῦ

Πετε․οωε(?).

τὸ προσκύνη-

μα Πετεῆσις

Πεταῆσις σ-

τὸ προσκύνη-

μα Πετεῆσις

ποιῶ παρὰ

τὸ προσκύνημα

Πετεῆσις.

τὸ προσκύνημα

Πετεῖσις [— —]-

σαν κελή[ρ]ων celerum?.

φῶν καὶ τοῦ καιραμίου

Πετερμούθου σὺν ἀπὸ

Γόμου. ἔτους δʹ, Φαρμ(οῦθι)

τὸ προσκύνημα

Βησκαλῆς Πετερ-

μούθου ἱερε̣ὺς Γό-

των αὐτ̣[ο]ῦ̣ καὶ τῶι

γράψαντ̣ι̣ Πετεψά-

ιτι προστάτης Γόμου

τὸ προσκύνη-

μα Πετεψᾶις

Πεταψάιτος ἱε-

σρουπτῖχις ἱερεὺς Γόμου

καὶ Πετεψᾶις προστάτης Γώ-

μου καὶ τῶν φιλούντων

τὸ προσκύνημα Παμῆτος

Πετερμούθου ἱερεὺς Γό-

μου καὶ Πετεψάιτι προσ-

τάτου Γόμου καὶ τῶν φι-

τὸ προσκύνημα Πετεψᾶις φ̣ο̣ι̣β̣(ητής).

τὸ προσκύνημα σήμε-

τῶν ἀδελφῶν καὶ τῶν

φιλούντων καὶ Πετεψᾶ-

ις ν(εώτερος) καὶ Ψιοῦρις ΚΑϹ̣ΙΩ̣ΙϹ

νων καὶ τῶν φιλούν-

των καὶ Πετεψᾶις (ἔτους) ιηʹ,

Χύακ ιϛʹ. ἐπ ἀγαθῷ.

τῶν φιλούντων αὐτοῦ καὶ

Πετεψᾶις προστάτου Γόμου.

(ἔτους) ιθʹ, Τῦβι κʹ. ἐστάθη τὸν γνόμονα τῆς

γαθῶι. (ἔτους) κβʹ, Φαρμοῦθι ιζʹ

κατ’ ἀρχαίους. καὶ Βησᾶς Πετεῆσι.

τὸ προσκύνημα Πετεψᾶις ν̣ε̣ό̣-

[τερος].

Πετε-

ῆσις

τὸ προσκύ-

νημα Πετ̣ε-

ῆσις Ὀρσῆς Π̣Ι̣

τὸ προσκύνημα

Πετεψᾶις υἱοῦ

φοιβητοῦ προ[σ]-

Ἀπολλῶς Κακίς

Πετεσουχίων Χρυσίππου

Ξένων Ῥαββοῦ