[Ὤ]λ̣ιε, σὺ δ’ ε[ὐρείταο δ]εδορκότα τέρμονας Ἴστρο[υ]

[λο]ιγὸν Πα̣ιο̣[νίας ἐξέ]βαλες Γαλάταν,

[καὶ] πυρσ[οὺς ἅψας κἀγί]ρας ἀμφί σε λαούς·

ἕνεκεν.

Παιονίς.

Παιονίς.

[Δ]αγέας Σω̣[ϊτ]ά̣γ̣ρ̣ου Δαρέας Σωπάτρου (Hatzop., Loukop.) Η[․]Ο Διόνυσον

Παιονικὸν ἱερητεύων ἐκ τῶν

ἰδίων ❦ ἀνέθηκεν̣. ❦

Δαγ̣έα̣ς̣ [Σ]ωϊ̣τάγρου Δαρέας Σωπάτρου (Hatzop., Loukop.) Διονύ-

σῳ Παιονικῷ ἱερητεύων

ἀνέθηκεν μετὰ Νικάνορος

βασιλέ-

α Παιό-

νων

ΤΩΝ Π

Σμ[ικ]υθίων

Παιον[ίδ]αι·

Πυθόδω̣[ρ]ος

[ε]ἰσηγησαμένου Ποπλίου Αἰλίου Πομπη[ϊανοῦ]

Παίονος Σιδήτου καὶ Ταρσέ[ως] καὶ Ῥοδίο[υ,]

[ποιη]τοῦ πλειστονείκου, μελοποιοῦ καὶ ῥαψ[ῳδοῦ]

πόλιν διὰ πρεσβευτῶν Πο(πλίου) Αἰλίου Πομπηϊανο[ῦ]

Παίονος Σιδήτου καὶ Ταρσέως καὶ Ῥοδίου, ποι[η]-

τοῦ πλειστονείκου, μελοποιοῦ καὶ ῥαψῳδο[ῦ]

[ἡ βουλὴ καὶ ὁ δῆμος ἐ]τε[ί]μ̣ησεν

[τὴν δεῖνα τοῦ δεῖνος] τοῦ Παίονος

[γυναῖκα δὲ ․․․]λου τοῦ

[ὁ] δ̣ῆ̣μ̣[ο]ς ἐ̣[τείμη]σ̣εν̣

Κόνωνα Παίονος τοῦ Κόν[ω]-

νος εὐνοίας ἕνεκ̣εν κ̣ατὰ τὸ

Τατὶν Ἀσκληπι[ο]δώρου,

Παίον[ο]ς δὲ γυναῖκα,

Παμμένης καὶ Γλαῦκος οἱ ὑοὶ

Κροσω

Παίονος.

Εχϝαλια

κἀμὲ τὸ[ν Ἀφρογενο]ῦς Διονύ[σι]ος εἷσεν Ἔρωτα

τὴν αὐτὴν [τιμὴν Παίο]ν̣ι̣ πατρὶ λαχών,

ἐν παλάμαι με φέροντα πυριφλεγέ[θ]οντα κεραυνόν,

vacat

Διονύσιος Παίονος

τοῦ Πολυχά̣ρ̣ου Μαλεις

ἱερέα Διὸς Νικάτο[ρος]

Στησίων Παίονος το[ῦ δεῖνος]

ἱερεὺς Θεῶν Μεγάλ[ων διὰ βίου(?)]

εὐκαρπία τῇ πόλει καὶ πάντα τ[ὰ συμφέροντα· υ]ἱὸς Αἰλίου

Παίονος φιλοκαίσαρος νέου Ὁμήρο[υ, τὰς ἐπι]σήμους

ἀρχὰς καὶ λειτουργίας φιλοτείμως πε[ράναντο(?)]ς. vac.

[Παίονα Χ]άρους

τοῦ Παίονος ὁ υἱὸς

[ὑπ]ὲ̣ρ̣ Χάρου τοῦ Παίον[ος]

[τοῦ ἀδ]ελφοῦ [αὐτοῦ]

εὐκαρπία τῇ πόλει καὶ πάντα τ[ὰ ἀγαθά, υ]ἱὸς Αἰλίου̣

Παίονος φιλοκαίσαρος, νέου Ὁμήρο[υ, τοῦ τὰς ἐπι]σήμους

ἀρχὰς καὶ λειτουργίας φιλοτείμως πε[πληρωκότο]ς. vac.

ἱερέα Διὸς Νικάτο̣[ρος — — — — —]

Στησίων Παίονος το[ῦ — — — — — —]

ἱερεὺς Θεῶν Μεγάλ̣[ων — — — — — —]

Ἀθηνόβιος

Παίονος.

[— — —] Παίονος.

[— — —] Ἀθηνοβ̣[ίου — — —]

[— — —]ση Παίο[ν— — — —]

[— — —]έου Ἀριστ̣[— — — —]

[Παίονα Παγχ]ά̣ρους

τοῦ Παίονος ὁ υἱὸς

[ὑ]π̣ὲρ̣ Χάρου τοῦ Παίον̣[ος]

[τοῦ ἀδ]ελφοῦ [αὐτοῦ].

Παιο[νί]ας.

Πανχάρης.