καὶ παῖδας δισσοὺς ματέρι κηδεμόνας.

Ναίω δ’ οὐκ Ἀχέροντος ἐφ’ ὕ[δ]ασιν, οὐδὲ κελαινὸν

Τάρταρον, ἀλλὰ [δ]ό[μου]ς ε[ὐσε]βέων ἔλαχον.

Ἀχελῴου

Ἀχέρωνος

Παντάγνωτος

τὰν ἄγον̣[σαν ἐπὶ Ἄκιμ]ον καὶ ἐς Ἰελκέτας ἐπὶ τ[ὸς] Κωρῆτα[ς καὶ ἂν Ἑλλῆν ἐς τὸ κοῖλον]

αἷ ὕδωρ ῥεῖ κ[ἠς τὰν Σωρ]άσαν κἠς τὰν ὁδὸν κἠπ’ Ἐλάφω λίμνα[ν κἠς τὰν Δηράδα κἠς τὸν Ἀ]-

χερδόεντα [κἠπ]ὶ Διὸ[ς ἄκρον κἠ]πὶ Δορείαν κἠς Κυρταί̣β̣αξον [κἠς τὸν Καταβαθμὸν καὶ πε]-

ριαππέτις ἐ[ς τ]ὸν Σπιν[όεντα κἠς τ]ὰν Συωνίαν κ[ἠς τὸν Ἄρακα κἠς Χαμβρίτρασον ἇι]

ἐς Ἰ̣αλκέτ[ας κἠ]πὶ τὸς Κωρήτας καὶ ἐς τὸν Κόλ̣ον ἇι ὕδωρ ῥεῖ καὶ ἐς Κυμνήτ[αλ]λαν ἇι ὕδωρ

ῥεῖ καὶ ἐς [κ]άτω Σοράσαν κἠς τὰν ὁδὸν κἠπ’ Ἐλάφω λίμναν καὶ ἐς τὰν Δηράδα κἠς τὸν Ἀχερ-

δόεν̣[τα κἠπὶ Δ]ιὸς ἄκρον κἠπὶ Δορηίαν κἠς Κυρταίρ̣αξον κἠπὶ τὸν Καταβ[α]θ[μ]ὸν καὶ περιαμ-

ἐς Ἰαλκέτ[ας κἠ]πὶ τὸς Κωρήτας καὶ ἐς τὸν Κόλ̣ον ἇι ὕδωρ ῥεῖ καὶ ἐς Κυμνητ[άλ]λαν ἇι ὕδωρ

ῥεῖ καὶ ἐς [κ]άτω Σοράσαν κἠς τὰν ὁδὸν κἠπ’ Ἐλάφω λίμναν καὶ ἐς τὰν δηράδα κἠς τὸν Ἀχερ-

δόεν̣[τα κἠπὶ Δ]ιὸς ἄκρον κἠπὶ Δορήιαν κἠς Κυρταίραξον κἠπὶ τὸν καταβ[α]θ[μ]ὸν καὶ περιαμ-

τὰν ἄγον̣[σαν ἐπὶ Ἄκιμ]ον καὶ ἐς Ἰελκέτας ἐπὶ τ[ὸς] Κωρῆτα[ς καὶ ἐς τὸν Κόλον ἇι ὕδωρ ῥεῖ καὶ ἐς Κυμνητάλλαν]

ἇι ὕδωρ ῥεῖ κ[ἠς τὰν Σορ]άσαν κἠς τὰν ὁδὸν κἠπ’ Ἐλάφω λίμνα[ν κἠς τὰν δηράδα κἠς τὸν Ἀ]-

χερδόεντα [κἠπ]ὶ Διὸ[ς ἄκρον κἠ]πὶ Δορείαν κἠς Κυρταί̣ρ̣αξον(?) [κἠπὶ τὸν καταβαθμὸν καὶ πε]-

ριαππέτις ἐ[ς τ]ὸν Σπιν[όεντα κἠς τ]ὰν Συωνίαν κ[ἠς τὸν Ἄρακα κἠς Χαμβρίτρασον ἇι]

λίμναν κἠς τὰν δηράδα κἠς

τὸν Ἀχερδόεντα κἠπὶ Διὸς

ἄκρον κἠπὶ Δορηίαν κἠς Κυρ-

[κλ]ε̣ι̣τὸν ἐξ̣ ἀγέλας̣ [σε] πολύστονον εἰς Ἀχέροντα,

Ἄδραστε, στυγερὰ μοῖρα καταγάγετο.

νεν οὐ-

δ’ Ἀχέ-

ροντος

ἴδεν ῥό-

Φιλον

Ἀχ̣ερδείνω̣ν

Κτησίου

ἐπὶ [³¹Μινίωνος]³¹ Νέωνος

Ἀχερδείνων

ἐπὶ Ἀ̣τελ-

πένθος ἐπ’ ὠκυάλου νηὸς ἔδωκε φέρων.

ναίω δ’ ἡρώων ἱερὸν δόμον, οὐκ Ἀχέροντος·

τοῖον γὰρ βιότου τέρμα σοφοῖσιν ἔνι.

ἀλλὰ γὰρ εὐσεβέων Κυλλήνιος οὐ τέκνα φωτῶν

ῥάβδῳ ἄγων Ἀχέροντι καταστυγίῳ πορθμεύει,

ἀλλ’ ὅ γ’ ἐς Ἠλύσιον πεδίον τρέπει, ἔνθα τε Πλουτεὺς

[․․․․․․․]λος ἡ θυγ[άτηρ — — —]

[․․․․․․․] Ἀχέροντ[α Ἀχέροντ[ος? vac. ]

[․․․․․․․․․]της ἐτ[— — —]

καλλίκομον Κάδμου παῖδα καὶ Ἁρμονίης,

ματέρα θυρσοχαρὴς ἀνάγει γόνος ἐξ Ἀχέροντος,

τὰν ἄθεον Πενθεῦς ὕβριν ἀμειβόμενος.

ζῶσα μὲν εἰς Ἰθάκην οὐχ ὑπέδεξο πάιν·

ἀλλά σε νῦν Ἀχέροντος ἐπὶ ῥηγμῖσι γεγῶσαν

θαμβεῖ, ἀνὰ γλυκερὰν ματέρα δερκόμενος.

οὐ δνοφερὰν Ἀχέροντος ἔβαν νεκυο-

στόλον οἶμον / Μηνικέτης, μακάρων

Μήνιον· εἰκοστῶι δὲ καὶ ἐμ πέμπτωι λυκάβαντι

οὐκ ἀρὰς ἀνύσας εἰς Ἀχέροντα μόλεν·

οὐ μέλος ἀμφὶ χαρεῖσ’ ὑμενήϊον, ἀλλ’ ἀτελέστοις

φ̣ρ̣ά̣τ̣ε̣ρας ὀ̣ρ̣φανίσας εἰς Ἀχέροντα μόλεν,

οὐ λέχος ἀμφὶ χαρεὶς ὑμενήιον, ...

[— —]α̣ι̣ ἐνυνφεύθης οὐδ’ ἰς λέχος ἥρμοσε πατὴρ

[ἀλ]λ’ ὀλοαὶ κώκυσαν Ἐρηνύες ἰς Ἀχέροντα

[ο]ὔνομα δὶς Κύριλλα γονεῦσι Κάτυλλα Μένανδρος

πρὶν πάτρην ἰδέειν με τὸ δεύτερον ἠδὲ γονῆας,

ἥρπασεν ἐξαπίνης εἰς Ἀχέροντ’ Ἀίδης.

τ̣η̣λ̣[όθε(?) δ’] ἐ̣ρ̣χ̣ό̣μ̣ενός(?) με πατὴρ προσπτύξατο χερσί,

Ουϝρασατας

Ἀχέρδαυ.

Εἰσιδώρα

Ἀχέρδαυ.

Ἀρτέμω Ἀρτέμων Ἀρτεμὼ SEG

Ἀθμοπάτρας

Ἀχέρδαυ.

ἐλπίδος εἰς ἀρετῆς δόξαν ἀεξόμενον·

λείπω δὲ φθιμένων Ἀχερούσιον οἶδμα περάσα[ς]

ἀείμνηστον ἐμοῖς πᾶσι φίλοισι πόθον.

Δημῶναξ, Σαλαμὶς ὃν ἐθρέψατο παῖδα φέριστον,

ἐμπορίαις πικρὸν δ’ εἰς Ἀχέροντ’ ἔμολεν,

πόντον ἐπιπλώσας ἁλιμυρέα καὶ πολυκλαύτωι

ἔσπευσας προτέρη στυ-

γερὴν ὁ[δὸν εἰ]ς Ἀχέροντος /

σὸμ πόσιν [ἤ γ]ε τε[τμεῖν(?)]· μύρε-

Ἅιδης γάρ σε ἄστοργος ἐχώρισε καὶ ξυνομεύνου

καὶ μητρός, στυγνὴ δ’ εἰς Ἀχέροντ’ ἔμολες,

ἐν δεκάσιν τρισσαῖς ἐτέων καὶ πέντ’ ἐνιαυτοῖς

[παῖδας καὶ τέκνων] τέκνα κομιζομένα.

[τοὔνεκεν οὐ στυγερὰν ὅγ]’ ὑπ’ ὀργάδα τὰν Ἀχέροντος

[ἤλυθε καὶ σκιεροὺς Φερσ]εφόνας λιμένας,

Ὠκέανος, πάσης ἐνπέραμος σοφίης·

κούφη τοιγὰρ ἐμοὶ πέλεται κόνις· ἐν δ’ Ἀχέροντι

ὑμνήσω τὴν σήν, ὦ ἄνερ, εὐσεβίην.

σι ∙ / τἀμὰ δὲ νηπιάχου δάκρυα ∙ πλῆ[σε]

Ἀχεροντίδα ∙ λίμνην ∙ / Διόδωρ̣[ος θρε]-

πτῷ ∙ ἰδίῳ.