Παυσανίας καὶ Ἀθανόδωρος Ἐπικάλλευς, Χρύσιππος κα[ὶ ὁ δεῖνα τοῦ δεῖνος],

Γαλέστης Εὐφραγόρα, Σωτάδας Ἀλύπου καθ’ ὑ(οθεσίαν δὲ) Καλλιξίνου, [ὁ δεῖνα τοῦ δεῖνος]

καθ’ ὑ(οθεσίαν δὲ) Σωσιπάτρου, Γόργος Ἁγία, Λίνδων Εὐξίππου καθ’ ὑ(οθεσίαν δὲ) Κλε[— — —, ὁ δεῖνα τοῦ δεῖνος],

Ἀλύπου.

[Πολ]υμνάστα Σύμφορον·

[Πυθ]ιόνικος Ἄλυπον·

[Σ(?)]ωσάνδρα Δίαιταν

in tabula septima:

ἐπὶ γραμματέως Ἀλύ-

που τοῦ Μηνοφῶντος

[— — — — — — — — — — —]που (sign) εʹ 〚․․․Υ〛, Κρόκος (sign) ε,

[— — — — — — — — — — —] Ἀλύπου (sign) κε 〚 rasura 〛,

[— — — — — — — — — — —]η Ἡρᾶ (sign) ε, Ἀρτεμισία Ἀγα-

τίνιος Λονγῖνος, Σ[— — — — —]-

τος β τοῦ Ἀλύπο[υ, — — — —]

Ἀττάλου, Εἰρην̣[αῖος — — — —]-

Μητρόδωρ[ος]

καὶ Ἀλύπη, [τὸν]

θρέψαντα.

[— — — — — — — —]που (unit) ε 〚—〛 Κρόκος (unit) ε

[— — — — — — — —] Ἀλύπου (unit) 50 ε 〚— — —〛

[— — — — — — — —]η Ἡρᾶ (unit) ε Ἀρτεμισία Ἀγα-

ΔΥΠΟ[—] Ἀ̣λύπο[υ]?

ἀγωνοθ[έ]-

Νικάσιππος

Ἀλύπαντος

Θρασύδημος

Νικάσιππος

Ἀλύπαντος

Σωσίβιος

[νοτόμ]ησε καὶ τὴν ἔμπροσθε μουσικὴν μετέστησεν, ἔτ[η] ΗΗΗ𐅄ΔΔΔΙ, ἄρχοντος Ἀθήνησιν Δρωπίδου.

ἀφ’ οὗ Ἀ[λυάττη]ς Λυδ[ῶν ἐβα]σίλευσ[εν, ἔτη]

[ΗΗΗ]ΔΔΔΔΙ, ἄρχοντος Ἀθήνησιν Ἀριστοκλε[ί]ους.

Ἄριστις

Ἀλυπίων

[Κ]ουφί[α]ς

Ὀρθόλαος Στ̣ρατολάου

Ἀπολλώνιος Ἀλυπήτου

Ἀγαθοκλῆς Τιμάρχου

πόλεως· vac. Ῥουφίων Λέοντος,

Ἄλυπος Λέοντος.

in latere sinistro stelae: Φιλέ̣|ρως | Βίθυ|ος.

ὁ καὶ Σώσιλος, Διονύσιος Ἀριστόνου, Πόπλιος Κορνήλιος ὁ καὶ

Ζώτ̣ιμος, [Π]άρις Ἀφροδισίου, Μᾶρκος [Ὀκ]τα[ούι]ος Ἄλυπος, Ἡ[ρ]α[ῖ]ος

Ἡραίου, ․․6․․․ιος Χρυσίππου, [Ἀσ]κληπ[ιάδ]ης Νουμηνίου,

Ἁ̣λύκης ἐσσεδάριο[ς]

[ἐ]λεύ(θερος)

Ἀνακτόριοι

Ἀλυζεῖς

ὁ πλάτας ἐστὶν Ἀλ̣[ύ]-

που τοῦ Ἀδράστου κ[αὶ Τ]-

ἡ σορὸς καὶ τὸ περὶ αὐτ[ὴν περίβολόν ἐστιν Ἀπολ]-

λωνίου τοῦ Ἀλύπου τοῦ Δε[— καὶ —]

νιος τρὶς τοῦ Ἀπολλωνίου.

γυναικὸς αὐτοῦ Μελιτίνης τᾶς Ἀττά-

λου τᾶς καὶ Ἀλυπίας

ἡρώων

μος ἐτείμησεν

Αὐρ(ήλιον) v Ἄλυπον βʹ vacat

τὸν ἀμφιθαλέ-

ὑπὸ τοῦ πατρὸς

α[ὐ]τοῦ Αὐρ(ηλίου) Ἀλύπου.

[ποιοῦ Ἀπολ]λοδώρου τὴμ μέσην τετράμηνον, Ἀθην[—]

δος, Φίλων Ἡροσῶντος, Βοττᾶς Βοττᾶδος, Ἄλυπ[ος —]

νος, Ἐπαμείνων Ἐπαμείνονος, Ἀριστομένης Διονυσίο[υ, Διο]-

Μηδίς̣ τις, πικροῦ δ’ ἤματος ἠν[τίασα·]

[οὔ]νομα Ἀ̣λύ[π]ητ̣ος ψευδώ[νυμον· οὐ γὰρ ἄλυπον]

ἔσχον ἐν ἔργοισιν, συντυχ[ί]η[ν δὲ κακήν·]

[—] Μητροδώρο̣[υ? —]

[—] καὶ Ἀλύπη[τος —]

[—] θρέψαντ[ες? —]

Ἄλυπος Πόθου

καὶ Πειερὶς

Ἄλυπος Πόθου

καὶ Πειερὶς

κουρῆτες εὐσεβεῖς φιλοσέβαστοι·

Ἅλυς Ἀριήου

Διονύσιος Χαρησίου τοῦ Μιθριδάτου

[Μᾶρ]κ̣ο̣ς̣ [Οὔλ]π̣ιος

Ἄλυπος σὺν Μάρκῳ

Οὐλπίῳ Μάρκου υἱῷ

[—] κοινῷ [—]

[—]δ̣α Ἄλυπο[ς —]

[—] ἐπιμελη[θέν]-

[⁵¹—]⁵¹ Ἀλυπία· ζῇ.

Ἄλυπος

Τελεσφόρου.

Φλώvacatρου·

αὕτη ἡ σορός ἐστιν Ἀλύπου καὶ τέκνων αὐτοῦ.

Πόλλυς Θρασυκρίτο

Ἀκαρνὰν ἐξ Ἀλυζέας

Ἀλλυπία Ἀλυπία

[Ἀ]ρτεμίδωρος Ἁλύ[ος]

[Ἀ]πόλλωνι Νιοσυρίτ[ῃ] Νισυρίτῃ

υσικῶν ἐτίμησαν

Ἀλυπιανὸν Ἐπιθυ-

μήτου ζήσαντα

[Ἀ]λυπία Μητρὶ

Φ̣ιλίδι εὐχὴν

ματεύοντος βουλῆς δή-

μου Ἀλυπιανοῦ Ἀλύπη̣-

[του(?)].

λ̣ʹ. Αὐρρ. Ἀμμιανὸς

καὶ Ἀλυπιανὴ Γορδ[η]-

ν̣οὶ ἐτίμησαν τὸν [υἱ]-

ὸν αὐτῶν Ἀλυπι[α]-

νόν, Ποπλικία τὸ[ν]

Μόσχιν [Μη]τροφάν[ην]

τὸν υἱόν, Ἄλυπος τὸν

ἀδελφόν, Μελίη τὸν ἀδ-

Ἰουλία Ἀμαχιανὴ ἡ τήθη,

Ἄλυπος ὁ μήτρων ❦

κὲ οἱ συνγενῆς πάντες.

τῷ πατρὶ κὲ Αὐρ. Ἀχόλις υἱὸς τῷ

πατρὶ κὲ Αὐρ. Αλύπις υἱὸς τῷ πα-

τρὶ κὲ οἱ λοιποὶ συνγενεῖς

in quadrato depresso: fragmentum coronae

Ἄμμιον Ἅλυως

Ἀπολλώνιον τὸν ἑαυ-

τῆς ἄνδρα. χαῖρε.

Ἅλυς καὶ Γλύκων τὸν πα-

τέρα.

[Ἀ]λυπία Μητρὶ

Φ̣ιλίδι εὐχὴν

Θέωνα καὶ Τρόφιμον, Μητροφά-

νης καὶ Ἀλυπία τὰ ἀδέλφια.

ἔτ(ους) τιβʹ, μη(νὸς) Αὐδνέου βʹ. Ἀ-

λυπιανὸς ἐτείμη-

σεν ὁ μήτρως Εὐτύ-

ἔτους ετου σμγʹ, μη(νὸς) Λώ-

ου ιθ, Ἄλυπον τὸν υἱὸν ἐ-

τείμησαν Ἐάρινος καὶ Ἀλυ-

πία οἱ γονεῖς καὶ Νεβρὶς καὶ

Αὐρ. Ματρία κατεσκεύασε τὸν ὀρθοστάτην ἑαυτῇ καὶ τῷ ὑῷ Ἀττικῷ καὶ

Νείκῃ καὶ Ἀλύπῳ καὶ Ἀσκληπιάδῃ. οὐδενὶ δὲ ἑτέρῳ ἐξέσται ἄ[λλ]ο π̣τῶμα ἐ̣-

πεμβαλεῖν· ε[ἰ] δὲ μή, δώσει τῇ λαμπροτάτῃ Θυατειρηνῶν πόλει

Ἀλύπιος κατ’ εὐχὴν

τῷ ἁγίῳ τόπῳ.

ὑπὲρ τῆς τῶν Σεβαστῶν σωτηρίας κα[ὶ αἰωνίου διαμονῆς]

Τι. Κλαύδιος, Σεβαστοῦ ἀπελεύθερος, Ἅλυς, κ[αὶ ἡ γυνὴ αὐτοῦ — — ]

καὶ τὰ τέκνα αὐτῶν [Τι. Κ]λαύδιος, Κυρίνα, Ἰοῦσ[τ— — καὶ — — ]

ασεν αὐτῇ ὁ ἀνὴρ καὶ αὐτῷ

Ἄλυπος Ἀπολλωνίου.

Αἴλι(ος) Φ. Ἱέρων μύστ(ης),

Ἄλυπος Φαυστίωνος,

Τι(βέριος) Κλ(αύδιος) Πρόκλος,

Ναίβιος Φούλ(βιος) Ἀρτεμίδωρος

Αὐρ. Ἄλυπος βʹ

Οὐαλ. Πομπ(ώνιος) Αὔξιμος

Αὐρ. Ἰουλιανὸς Εὐτυχίωνος

Αὐρ. Ἀλυπιανός

Αὐ[ρ. — — — — — ]

Κάρπος βʹ κατὰ [τ]ὰ δόξαν[τ]α τῇ φυλῇ

μύσται· Ἀλυπος Ἀρισταίνετος

Διόφαντος βʹ φιλ., Ἀσκληπιόδοτος Λευ.

Γόργιππος Θεοφίλου

Μενίσκος Ἀλυπήτου

Διόφαντος Μνησιμάχου

] Ἀλυπία κ[

] θρεπτῇ Ῥω[—

Εὐτυχὶς Ἀλύπου

γυνὴ ζήσασα κοσμί-

σεν αὐτῷ ὁ πατὴρ Ἀπολ-

λωνίδης καὶ Ἀλυπία ἡ μή-

τηρ μνήμης χάριν.

βίῳ αὐτοῦ Αὐρ. Ἀφροδεισίᾳ κὲ τῷ ἐκγόνῳ μου Αὐρ. Αἰλ. Ἀ[σκλη]-

πιάδῃ κὲ τοῖς θρεπτοῖς μου Ἀλυπιανῷ κὲ Εὐτυχιανῷ·

εἰ δέ ποτε εἰς μετάπτωσιν ἔσται ὁ ἀγρὸς ᾡδηποτεοῦν τι[νί],

Φλαουίου Σεκούνδου,

Ἅλυος τοῦ Ἅλυος Κελεριανοῦ.

Ἄλυπος Φιληνίδι τῇ

ἑαυτοῦ γυναικὶ ζησάσῃ

Πόπλιος Λευκίῳ ἀδελφῷ καὶ Ἀλύπῳ ἀδελφῷ καὶ Χρύσᾳ μητρὶ ζώσῃ τὸ μνημεῖον κατεσκεύασεν μνήμης χάριν· χαῖρε.

λη τοῦ Χ(ριστο)ῦ

τοῦ Ἀλυπία.

☩ κύμησις

Ἀλυπίας

δούλης Χ(ριστο)ῦ.

Ἄλυπος Λιμνα[ί]-

ου ὑπὲρ δ-

σ̣υ̣ν[βίου (?)․]μοι

Ἀλυπίας, μνή-

μης χάριν. vac.

Ἄλοιπος Ἄλυπος

Ῥώμῃ τῇ θυ-

[κ]α̣ὶ τῇ γυναικί

[μο]υ̣ Ἀλυπίᾳ.

[κ]ὲ̣ τῆς οἰκείας οἰκίας κὲ

Ἀλυμας οἱ ἀδ-

εφοὶ Ὁσίῳ Δι-

[Αὐρ(ήλιος)(?)] Ἀλυμας

[Ζωτι]κ̣οῦ ὑπὲρ̣

[— — —]ΥΜΑ [Ἀλ]υμα?

[— — —]ΙϹΕ

Ἑρ̣μῆς, Τί(του) Αἰλίου Ἀλύπου ἐ-

πιτρόπου τῶν Σε̣βάσ❦-

Ἐλπὶς Αλυλος Αλυδος? gen. of Αλυος

Φλ(άουιον) ∙ Ἀρηιανὸν Ἀλύπιον

τὸν διασημ(ότατον) ∙ ἡγεμόνα,

Ἀρυ(κανδεὺς) ἑαυτῷ καὶ οἷς προέθαψα Ζωσί-

μῃ καὶ Ἀλύπῳ καὶ Χάρᾳ καὶ Ζωσίμῃ

καὶ γυναικὶ Αὐρ(ηλίᾳ) Λιαίνῃ καὶ τέκνοις Αὐρ(ηλίοις)

Ἄλυπος Αὐ-

γείᾳ τῇ γυναι-

☩ Χ(ριστ)έ ΗΕΛΙΟΝ

Ἀλύπιν.

☩ Χ(ριστ)έ, ἅγιε Ἰωά-

Ἄλιπε Ἄλυπε

χρηστὲ

λήμψεως

Ἀλυπίου τοῦ

φιλ(ο)χρ(ίστου) (καὶ) τῶν

μᾶλλον κοιρανέειν ἤθε̣λ̣εν ἢ δυνάμ[ι].

λισσομένῳ δ’ ἐπένε̣[υσε]ν Ἀλυπίῳ ἐν․[— —]

ἀντ’ εὐεργεσίης πολλάκις ἧς̣ ἔ̣τ̣υ̣χ̣[ε].

Ἀλῦπις τῇ ἀγαπητῇ συμβίωι,

μ(νήμης) χ(άριν).

[Ἁλ]υκή· ἡ καὶ Ἀσφαλτῖτις λίμνη,

[ἡ καὶ Νεκ]ρὰ θάλασσα.

νέθηκεν ὑ-

πὲρ Ἀλύπου ἐ-

π’ ἀγαθῶι.

Ἄλυπος.

[λ]έως θεῶι [με]-

γάλωι ἐ[πηκό]ωι Ἄλυπ[ος τὴν]

προσε[υχὴν]

Ἀλύτρου.

Ἀλύπο̣[υ].

Ἀλύπιος

ἱστόρησα

Ἀλύγ̣ι̣-

θος.

Ἀλύπιος.

γάλω[ι] ἐ[πηκό]-

ωι Ἄλυπ[ος τὴν]

προσε[υχὴν]

[Μν]ατέα Ἀρ— —

[Ἀ]λυπὼ Λυσ— —

[Κα]λ[λ]ιβώλα Ἰσ̣— —

ἐνθάδε κῖ[ται] Ἀλύπιο[ς].

Ἀλύπ̣ου.

Θ(εοῖς) ∙ Κ(αταχθονίοις).

Αὐρ(ήλιος) ∙ Ἄλυπος ∙ καὶ Φαβρι(κία?) ∙ Τύχη

Αὐρ(ηλίῳ) ∙ Ἀλεξάνδρῳ ∙ υἱῷ γλυκυ-

Ἄλυπος

Λαμύρᾳ

ἵλεώς σοι

Ἄλυπι.

vacat

Ἀλύπις Τιβερεὺς καὶ υἱ-

οὶ αὐτοῦ Ἰοῦστος

καὶ Ἀλύπις Ἑβρε͂-

οι Ἑβραῖοι μετὰ τοῦ πατρὸς

Θεοῖς Κατα-

χθονίοις ∙ Ἅλυ-

ει ∙ πραγματευ-