Πλαρία

[Ὑ]ριατεῖ-

[ν]ος χαίρη.

τὸν Συρίων [αἰγιαλὸν(?)] εἴς τι σ[π]ήλαιον συνφυ̣[γεῖν, καὶ]

ἐκεῖθεν αὖτι[ς εἰς τὴν πέρ]α̣ςς Ὑρίαν· τὸ δὲ σπ[ήλαιον]

ἔτι νῦν ὑ[πὸ τῶν κατοίκων(?) τοῦ χωρ]ίου Κοιράνε[ιον καλεῖται].