Τιτὰν

[Κ]λεομένους.

νῦν οὐκ ἐστὶ με-

τασχεῖν· ἀλλ’ ὦ Τιτὰ̣[ν]

ἐπίλαμπε καλῶς

[ὅ]τα̣[ν] οὐδὸν παραδοὺς μέγαν ἐ[πὶ]

[Τι]τᾶνα Θράικα· ἦλθον δὲ ἱερᾶς̣

[νήσ]ου πέδον ἀρχαῖον, φίλον, ᾧδ̣[ε]

(XXVII) Φάλαρις ὁ Ἀκραγαντίνων τυραννεύσας κρατῆ-

ρα οὗ ἐτετόρευτο ἐν μὲν τῶι ἑτέρωι μέρει Τιτανο-

μαχία, ἐν δὲ τῶι ἑτέρωι Κρόνος λαμβάνων παρὰ

[․]νης ἀ̣στέρα ἔχων, ὁ γεννηθείς, ὃν ἔτεκεν Ἡλίου πόλις, ὁ τοὺς

Τιτᾶνας πολεμήσας, ὁ τὸν κνώδακα τοῦ οὐ(ρα)νοῦ κατέχων,

ὁ ἀνύγων ἀνοίγων γῆν κὲ πορευόμενος, ὁ ἐπὶ τὴν ἄτραμχων· Αβεραμεν-

υενήσας, γέα ἔχων, ὁ γεννηθίς, ὃν ἔτεκεν Ἡλίου πόλις, ὁ τοὺς

Τιτάνας πολεμήσας, ὁ τὸν κνώδακα τοῦ οὐ(ρα)νοῦ κατέχων,

ὁ ἀνύγων γῆν κ(αὶ) πορευόμενος, ὁ ἐπὶ τὴν ἄτραμχων· Αβεραμεν-

καὶ Τιτανίᾳ

Τελεσφορίᾳ τ(ῇ)

[— — — —]

καὶ Τιτανίᾳ

Τελεσφορίᾳ τῇ

∙ Μ(ᾶρκον) ∙ Οὐαλέριον

Τιτανιανὸν

ἐπὶ τῶν Ἑλληνικ̣[ῶν]

θεσμοὺς ἀτρέπτους διαφυγεῖν ποτ’ ᾠήθη·

Φαέθοντα Τιτὰν οὐκ ἔκλαυσ’, ὅτ’ ἐκ δίφρων

ἀπ’ οὐρανού κατέπεσεν εἰς πέδον γαίης;

ἀκτινοβόλε δέσποτα,

Μανδοῦλι, Τιτάν, Μακαρεῦ,

σημῖά σού τινα λαμπρὰ θεάμενος

ἀελίω χαίρην εἶπέ ϝοι ὠς δύνατον.

Τίταν δ’ ὄττ’ ἐλάων λεύκοισι δι’ αἴθερος ἴπποις

ἐ̣ν̣ὶ σκίαι ὠράων δεύτερον ἦχε μέτρον,

ἀκτινοβόλε δέσποτα,

Μανδοῦλι, Τιτάν, Μακαρεῦ,

σημῖά σού τινα λαμπρὰ θεάμενος

Οὐ[αλέρ(ιον)] Τιτανιανὸν

τὸν [καὶ(?) ․c.3․]ι̣ανὸν Ἀππ]ι̣ανὸν?

υἱὸ[ν] Οὐαλερ(ίου) Τιτανιανοῦ

τ[οῦ] ἐξοχωτάτου

Ποτάμων Τιτάνους.

Ποτάμων

Τιτᾶνος ἥκω.

ἀελίω χαίρην εἶπέ ϝοι ὠς δύνατον.

Τίταν δ’ ὄττ’ ἐλάων λεύκοισι δι’ αἴθερος ἴπποις

ἐ̣ν̣ὶ σκίαι ὠράων δεύτερον ἦχε μέτρον,

καταδέω Ζωπυρίωνα τᾶς Μυμβυρ παρὰ Φερσε-

φόναι καὶ παρὰ Τιτάνεσσι καταχθονίοις καὶ παρ’ ἀ-

π[ε]υ̣χομένοισι νεκρ̣οῖς· v καταδέω δέ νιν ἐς τοὺς ἀτελέστους καὶ παρ-

καταδέω Ζωπυρίωνα τᾶς Μυμβυρ παρὰ Φερσε-

φόναι καὶ παρὰ Τιτάνεσσι καταχθονίοις καὶ παρὰ

π[ρ]ιχομένοισι νεκύοις v ἐς τοὺς ἀτελέστους καὶ παρ-