Ταινάριοι ἐπὶ Καλλικράτεος·

Τιμοκράτης Δαμοκράτεος,

Ταινάριοι ἐπὶ Ἀριστοκρατίδα·

Κλεόμαχος Σηρανδρίδα,

Ταινάριοι

[ἐ]πὶ Ἀριστομάχου·

[λαν λιθίναν] καὶ ἀναθ̣έτω εἰς τ[ὸ ἱερὸν]

[τοῦ Ποσ]ειδᾶνος τοῦ ἐπὶ Ταινά[ρωι].

εἰς τὸ ἱερὸν τοῦ Ποσειδᾶ-

νος τοῦ ἐπὶ Ταινάρωι.

vacat

[ἡ] πόλ[ις ἡ τῶν Ταιναρίων]

Α̣ὐτο[κράτορα Καίσαρα Μ(ᾶρκον) Ἀντ(ώνιον)]

ἁ πόλις

τῶν Ταιναρίων

Λυσικράτη

ἁ πόλις

ἁ τῶν Ταιν̣αρίων ❦

Ζεύξιπ̣πο̣ν Φιλο-

ἡ πόλις

ἡ Ταιναρίων Τιβέριον Κλαύδιον

Χάρτωνα τὸν ἄριστον πολείτην

ἡ πόλις

ἡ Ταιναρίων Ὦλον

Ὀφίλλιον Τάνα-

ἡ πόλις

ἡ Ταιναρίων Τιβέρι-

ον Κλαύδιον Εὐτυ-

Ξυστοῦ με παῖδα [Κα]λλινείκης τε σπορᾶς

[πατρίς μ’ ἔφυσε Ταίνα]ρος, τάφος δὲ ὅδε

τὸν Καλλίνεικον χῶσεν, ἄρσενας δυεῖν

δαίμων ἀπέσχ[ισ]έν̣ με καὶ παίδων δυοῖ̣[ν],

οὓς ἀντ’ ἐμεῖο Τα[ίναρ]ος φίλη πατρίς,

μήτηρ τε κλεινὴ καὶ σύνευνος καὶ φίλοι

Τίμανδρε [— —]

χαῖρε Ται[νάριε].

Σπαρτιάτης

[ἐ]κ Ταινάρ̣[ου?],

Κλέων, Ἀριστέ-

θυγατρός, γυναι-

κὸς δὲ Ταινάρου,

ἐτῶν ιθʹ

θυγατρός, γυναι-

κὸς δὲ Ταινάρου

ἐτῶν ιθʹ.

θεῷ Ταιναρείῳ,

Ἀγαθῷ Δαίμονι

θεῷ Ταιναρείῳ,

Ἀγαθῷ Δαίμονι

Ποπλιλίου

[Ται]νάρου [Νιν]νάρου (vel sim.).

[— — — πεντεˉ]ϙοστύϝι πεντηκοστύι ∶ Τ̣αινά[ρου — —]

[— — — — — —] τὰν ∶ ματέρα ∶ ει[— — — — — —]