στεφάνου καὶ ἀναγορεύσεως ἐπιμεληθῆναι τοὺς ἐπιμ[ελητάς]· ἐπαινέσαι δὲ καὶ τὸν ὁπλομάχον Ἡρόδοτον vacat Εἰτε[αῖ]ον καὶ τὸν ἀκοντιστὴν Διονύ-

σιον Σφαίρου Ἀζηνιέα καὶ τὸν τοξότην Μενέστρατον Ἀσ[κληπιά]δου Τρικορύσιον καὶ τὸν ἀφέτην Καλλίαν vacat Αἰγιλιέα καὶ τὸν παιδοτρίβην Σπουδίαν

Καφισίου Ὀῆθεν καὶ τὸν γραμματέα Καλλιάδην Ἑρμαγό[ρου Στειρ]ιέα καὶ τὸν ὑπηρέτην Ἐπίγονον Δημητρίου Πειραιέα καὶ στεφανῶσαι ἕκαστον αὐτῶν θαλ-

Διονύσιον

Σφαίρου

Ἀζηνιέα

Δημήτριο[ς Ἑ]ρμίππου Ἀ[θ]ηναῖος

Ζώσιμ[ος Σφα]ίρου [Ἀθ]ηναῖος

Δωρίω[ν — — ι]άδου [Ἀθη]ναῖος

Σωσικράτης Ἑλλάνδρου — — —

Σφαῖρος Ἀργαίου Ο — — —

[Σ]φαῖρος

[Π]λάτωνος

Σφαῖρος

Μενάνδρου

[Σ]φαῖρος

Μενάνδρου

Ζώπυρος

Σφαίρου

Ἀδραμυτηνός.

Ἰσιὰς

Σφαίρου

Ἀλεξανδρῖτις.

Σφαῖρος

Δημητρίου

Σφαῖρος

Θεομνήστου

Σφαῖρ[ος]

Σφαίρο[υ]

Ἀντιοχεύς.

Σφαῖρ[ος]

Ἀπολλ[ο — —]

Ἐφεσία,

Σφαίρου

τοῦ Σφαίρου

Ἀντιοχέως

Δηλιὰς

Σφαίρου

Ἡρακλεῶτις.

Μοσχίνηι

Σφαίρου

Λαοδίκισσα.

Σφαῖρος

Φαίδρου

Σφαῖρος

[Π]λάτωνος

[Ἀ]θηναὶς Σφαίρο[υ]

Μιλ[ησί]α.

Μιλησία,

Σφαίρου

Ἀντιοχέως

Γλαῦκος

Σφαίρου

Σαλαμίνιος.

[Ἀ]θηναὶς Σφαίρο[υ].

Σφαῖρος

χαῖρε.

Σφαῖρος

Σφαίρου

Ἀντιοχεύς.

Σφαῖρος

Ἀπολλωνίου

[—]ντος. δα(μόσιοι).

[Σ]φ̣αῖρος.

Σάκα Σακά[δα]?.

ἐν Λασιῶνι Ἱέρις Ἀγελ[ό]χου

Σφαῖρος Πομπαίου

ἐν Ὀφιοῦντι Φ[ρ]οῦρος Φιλιστίωνος

Διοδώρου, ἀπέδοντο Κλέων καὶ Δάμων οἱ Διονυσίου τῶι Ἀπόλλωνι τῶι Πυθίωι σῶμα ἀνδρεῖ-

ον ὧι ὄνομα Σφαῖρος, τιμᾶς ἀργυρίου μνᾶν ἕξ, καὶ τὰν τιμὰν ἔχοντι πᾶσαν. βεβαιωτῆρες κατὰ

τοὺς νόμους τᾶς πόλιος· Ξενόκριτος Στησιμένεος, Ἁγίων Πολυκλείτου, Ἕβρος Ἕβρου· ἐφ’ ὧι ἐλεύθε-

ρον εἶμεν Σφαῖρον καὶ ἀνέφαπτον ἀπὸ πάντων, ποιοῦντα ὅ κα θέλη καὶ ἀποτρέχοντα οἷς κα θέλη. εἰ δέ

τις ἐφάπτοιτο Σφαίρου ἐπὶ καταδουλισμῶ, κύριος ἔστω συλέων ὁ παρατυχὼν Σφαῖρον ἐλεύθερον

ὄντα καὶ οἱ βεβαιωτῆρες βέβαιον παρεχόντω τὰν ὠνὰν τῶι θεῶι. μάρτυροι· οἱ ἱερεῖς τοῦ Ἀπόλλωνος

κ τοῦ νόμου στατῆρας δεκαπέντε.

μηνὸς Δεμάτρου· Σωσύλα Σφαίρου ἀπελε[υ]-

θερωθεῖσα ὑπὸ Τιμοκράτεος τοῦ Π̣υρρίνου

χαῖρε·

Νειλογενὴς Μυρτώ, Σφαίρου

μήτηρ θεοδώρου, /

Σφαίρου Καππάδοκος

καὶ Αὔγης Λυκαονίσσ[ης],

γυναικὸς δὲ Σφαίρου̣.

Πύθιον Καρίνα,

γυνὰ δὲ Σφαίρου,

χρηστὰ χαῖρε.

ὑπηρέτει

Σφαῖρος

ὠινοχοοῦσαν·

ὑπηρέτει·

Σφαῖρος

ὠινοχοοῦσαν·

ὑπηρέτει·

Σφαῖρος

ὠινοχοοῦσαν·

Φιλεωνίδ[ε]ος

τοῦ Σφαίρο̣υ.

Σφαῖρε

Ἀράδιε

ἐπιστατοῦντος Σιλανοῦ τοῦ Σφαίρου.

Ἀντιοχέως συνήιχθησαν συνήχθησαν Τεμενεῖται οἵδε·

Σιλανὸς Σφαίρου

Ἐπίνικος Ἀπολοδώρου

Ἀντιοχέως συνήιχθησαν συνήχθησαν Τεμενεῖται οἵδε·

Σιλανὸς Σφαίρου, Ἀρτέμων Ἀλεξάνδρου,

Ἐπίνικος Ἀπολοδώρου Ἀπολλοδώρου, Ἡρακλέων Ἡρακλέωνος,

ἐπισστατοῦντος ἐπιστατοῦντος Σιλανοῦ τοῦ Σφαίρου.

ἡ σορὸς κὲ ὁ περὶ αὐτὴν τόπος Ἡρακλείδου β̣ʹ τοῦ Ἀ̣π[ολ]-

λωνίδου Σφαίρου(?) Σφαιου.

[․]Ιρηνότης Σφαιρίωνος κατεσκεύασε τὸ

[ἀ]νγεῖον μετὰ τοῦ κρηπιδώματος ἑαυτῷ καὶ

[Τ]ροκόνδᾳ Λεκείου καὶ τοῖς τέκνοις αὐτοῦ

Σφαιρίωνι καὶ Η̣-

Ν̣Ε̣Α̣ καὶ ἂν ἄλω

[․]Ιρηνότης Σφαιρίωνος κατεσκεύασε τὸ

[ἀ]νγεῖον μετὰ τοῦ κρηπιδώματος ἑαυτῷ καὶ

[Τ]ροκόνδᾳ Λεκείου καὶ τοῖς τέκνοις αὐτοῦ

Σφαιρίωνι καὶ Η̣-

Ν̣Ε̣Α̣ καὶ ἂν ἄλω ἄλλο

Σφαίρ̣ου.

[ἔτους] σοηʹ, Πανή-

[μου․] γʹ, Σφαῖρος

ζῶν [ἀν]έστησεν