— — — Ὀλ[ύνθιοι]

— — — Σπ[αρτόλιοι]

— — — Ἀφυ[ταῖοι]

Διοσιρῖται ∶Δ𐅃𐅂ΙΙΙΙ

Σπαρτόλιοι ∶ΗΗ

Αἰραῖοι ∶ΗΗΗ

Η𐅄 Ἀστακεν[οί]

ΗΗ Σπαρτόλιο[ι]

vacat

ΔΔ[𐅃] [Λ]εφσιμᾶν[ιοι]

ΗΗ Σ[π]αρτόλιοι

Η Σκᾶφσιοι

[Χ] Ἰελύσιοι

ΗΗ Σπαρτόλιοι

𐅄 [․․6․․․]ι̣

𐅅 Κνίδι[οι]

ΗΗ Σπαρ[τόλιοι]

[Η] [Σ]τ[ρεφσαῖοι]

𐅅 [Κνίδιοι]

ΗΗ [Σπαρτόλιοι]

Η Σ[τρεφσαῖοι]

ΔΔΔ𐅂𐅂𐅂ΙΙ Αἰγ[άντιοι]

ΗΗ Σπαρ[τόλιοι]

𐅃𐅂𐅂𐅂ΙΙ Σερμ[ε͂ς]

𐅄[Δ𐅃𐅂]ΙΙΙΙ [Σαναῖοι]

[ΗΗ] [Σπαρτόλι]οι

[ΗΗΗ] [Πεπαρέθιο]ι

𐅄Δ𐅃𐅂ΙΙΙΙ Στόλιοι

ΗΗ Σπαρτόλιοι

ΗΗΗ Πεπαρέθιοι

[𐅄]Δ𐅃𐅂ΙΙΙΙ Στόλιοι

ΗΗ Σπαρτόλιοι

ΗΗΗ Πεπαρέθιοι

[𐅄Δ𐅃𐅂ΙΙΙΙ] [Σ]αναῖοι

[ΗΗ] [Σπ]αρτόλ[ιοι]

[ΔΔΔ𐅂𐅂𐅂ΙΙ] [Σκα]βλαῖο[ι]

[𐅄] Νεοπολ[ῖται]

[ΗΗ] [Σ]π̣αρτό[λιοι]

— — — — — — — — — —

[Δ𐅃𐅂ΙΙΙΙ] [Στα]γιρῖται

[ΗΗ] [Σπα]ρτόλιοι

[Δ𐅂𐅂𐅂ΙΙ] [Γαλ]α̣ῖοι

Η[ΗΗ] Ἀφυ[τ]αῖοι

Η̣[Η] Σπαρτόλιοι

ΗΗ̣[Η] Αἰν[ε]ᾶται

Με[ν]δ[α]ίον

ΗΗΗ𐅃𐅂𐅂𐅂ΙΙ Σπαρτόλι[οι]

𐅅ΗΗΗ Μενδαῖοι

𐅄 Ἀσσερῖται

ΗΗΗ𐅃𐅂𐅂𐅂ΙΙ Σπαρτόλιοι

Η Σαναῖοι

Σπαρτόκωι Παιρισάδηι

Ἀπολλωνίωι Λεύκωνος παισί.

Ἀνδρωτίων Ἄνδρωνος Γαργήττ[ι]ος [ε]ἶπεν· π[ε]-

ρὶ ὧν ἐπέστειλε Σπάρτοκος κ[αὶ] Παιρ[ισά]δ[η]-

ς καὶ οἱ πρέσβεις οἱ ἥκοντ[ε]ς π[α]ρ’ αὐτῶν ἀπ[α]-

γγέλουσιν, ἀποκρί[ν]ασθαι αὐ[τ]οῖ[ς], ὅτι ὁ [δῆ]-

μος ὁ Ἀθηναίων ἐπαινεῖ Σπάρτ[ο]κον καὶ Παι-

ρισάδην ὅτι εἰσὶν ἄνδρες [ἀ]γα[θ]οὶ καὶ ἐπ[αγ]-

ν Ἀθηναίοι[ς ἅσ]περ Σ[άτ]υρος καὶ Λεύκων ἔδο-

σαν, εἶναι [Σπαρτ]ό[κ]ωι [κ]αὶ Παιρισάδει τὰς δ-

ωρειάς, ἃς [ὁ δῆμ]ος ἔδωκε Σατύρωι καὶ Λεύκω-

γορεύειν ὅτι στεφανοῖ ὁ δῆμος ὁ Ἀθηναίων

Σπάρτοκον καὶ Παιρισάδην τοὺς Λεύκωνος

παῖδας ἀρετῆς καὶ εὐνοίας ἕνεκα τῆς εἰς τ-

τοὺς ἀθλοθέτας εἰς τὸν νεὼ ἀνατιθέναι το-

ὺς στεφάνους ἐπιγράψαντας· Σπάρτοκος vv

καὶ Παιρισάδης Λεύκωνος παῖδες ἀνέθεσα-

[δ]ήμωι τῶν Ἀθηναίων· δοῦναι δ[ὲ τὰ]ς ὑπη[ρεσί]-

[α]ς, ἃς αἰτοῦσι Σπάρτοκος καὶ Παιρισ[άδης, τ]-

[οὺ]ς δὲ πρ[έ]σβεις ἀπογράψαι τὰ ὀνόμα[τα τῶν]

τεὺς εἶπεν· ἐπειδὴ [πρότερόν τε οἱ πρόγονοι οἱ]

Σπαρτόκου χρείας [παρέσχηνται τῶι δήμωι καὶ]

νῦν Σπάρτοκος πα[ραλαβὼν τὴν εἰς τὸν δῆμον οἰ]-

κειότητα κοινῆι [τε τῶι δήμωι χρείας παρέχε]-

ἀγαθοὺς ἄνδρ[ας, καὶ διέθε]το, ἐάν τις βαδίζε[ι]

ἐπὶ τὴν ἀρχὴν τ[ὴν τῶν προγόνω]ν αὐτοῦ ἢ τὴν Σπα[ρ]-

τόκου, βοηθε[ῖν παντὶ σθένε]ι κ[α]ὶ κατὰ γῆν καὶ

κατὰ θάλατ[ταν· ἔτι δὲ Σπάρτ]οκος ἀφικομένης

πρεσβείας [παρ’ Ἀθηναίων ἀκ]ούσας ὅτι ὁ δῆμος

[τῶι, τύχηι ἀγαθῆι δε]δόχθαι τῶι δήμωι ἐπ[αινέ]-

[σαι μὲν τὸν βασιλέ]α Σπάρτοκον Εὐμήλου [Βοσπ]-

[όριον καὶ στεφανῶ]σαι χρυσῶι στεφάνωι [κατὰ]

[ἀγορᾶι παρὰ] τοὺς προγόνους καὶ ἑτέραν ἐ[ν ἀκρ]-

[οπόλει· ὅπω]ς ἂν δὲ καὶ εἰδῆι ὁ βασιλεὺς Σπάρτ[ο]-

[κος τὰ ἐψηφ]ισμένα τῶι δήμωι, χειροτονῆσαι πρέ-

Τίμαρχος Σιμάλου Φλυεύς

Σπαρτοκίων Ἀπολλωνίου Βερενικίδης

Δημήτριος Σώσου Βερενικίδης

Γά · Ἰούλιον Σπαρτια-

τικὸν ἀρχιερέα θε-

Σπάρτων

ἰσοτελής.

Εἰρήνη

Σπαρτόκου

Αἰνία.

Σπάρτη

Ἀριστέου

Σπαρ — —

Μήδισσ̣[α].

․․․ον — — — — — — — — frg. d

[Σπα]ρτον̣ — — — — — — —

IG II(2) 1485A, l. 22 (Burstein):

Σ̣π̣α̣ρ[τ]όκ̣ος ἐ[κ] τοῦ Πό[ντου]

anaglyphum

Σπαρτόκωι Παιρισάδηι

Ἀπολλωνίωι Λεύκωνος παισί.

Ἀνδροτίων Ἄνδρωνος Γαργήττιος [ε]ἶπεν· π[ε]-

ρὶ ὧν ἐπέστειλε Σπάρτοκος καὶ Παιρ[ισά]δ[η]-

ς καὶ οἱ πρέσβεις οἱ ἥκοντες π[α]ρ’ αὐτῶν ἀπ[α]-

γγέλουσιν, ἀποκρί[ν]ασθαι αὐτοῖ[ς], ὅτι ὁ [δῆ]-

μος ὁ Ἀθηναίων ἐπαινεῖ Σπάρτ[ο]κον καὶ Παι-

ρισάδην, ὅτι εἰσὶν ἄνδρες [ἀ]γα[θ]οί, καὶ ἐπ[αγ]-

ν Ἀθηναίοι[ς, ἅσ]περ Σ[άτ]υ[ρ]ος καὶ Λεύκων ἔδο-

σαν, εἶναι [Σπ]α̣[ρτ]όκ̣ωι [κ]αὶ Παιρισάδει τὰς δ-

ωρειάς, ἃς [ὁ δῆμ]ος ἔδωκε Σατύρωι καὶ Λεύκω-

γορεύειν ὅτι «στεφανοῖ ὁ δῆμος ὁ Ἀθηναίων

Σπάρτοκον καὶ Παιρισάδην τοὺς Λεύκωνος

παῖδας ἀρετῆς καὶ εὐνοίας ἕνεκα τῆς εἰς τ-

τοὺς ἀθλοθέτας εἰς τὸν νεὼ ἀνατιθέναι το-

ὺς στεφάνους ἐπιγράψαντας, «Σπάρτοκος vv

καὶ Παιρισάδης Λεύκωνος παῖδες ἀνέθεσα-

[δ]ήμωι τῶι Ἀθηναίων· δοῦναι δ[ὲ τὰ]ς ὑπηρ̣[εσί]-

[α]ς, ἃς αἰτοῦσι Σπάρτοκος καὶ Παιρισ[άδης· τ]-

[οὺ]ς δὲ πρ[έ]σβεις ἀπογράψαι τὰ ὀνόμα[τα τῶν]

τεὺς εἶπεν· ἐπειδὴ [πρότερόν τε οἱ πρόγονοι οἱ]

Σπαρτόκου χρείας [παρέσχοντο τῶι δήμωι καὶ]

νῦν Σπάρτοκος πα[ραλαβὼν τὴν εἰς τὸν δῆμον οἰ]-

κειότητα κοινῆι [τε τῶι δήμωι χρείας παρέχε]-

ἀγαθοὺς ἄνδρ[ας, καὶ διέθε]το, ἐάν τις βαδίζε[ι]

ἐπὶ τὴν ἀρχὴν τ[ὴν τῶν προγόνω]ν αὐτοῦ ἢ τὴν Σπα[ρ]-

τόκου, βοηθε[ῖν παντὶ σθένε]ι κ[α]ὶ κατὰ γῆν καὶ

κατὰ θάλατ[ταν· ἔτι δὲ Σπάρτ]οκος ἀφικομένης

πρεσβείας [παρ’ Ἀθηναίων ἀκ]ούσας, ὅτι ὁ δῆμος

[τῶι, ἀγαθῆι τύχηι, δε]δόχθαι τῶι δήμωι· ἐπ[αινέ]-

[σαι μὲν τὸν βασιλέ]α Σπάρτοκον Εὐμήλου [— 5-6 —]

[․․5․․ καὶ στεφανῶ]σαι χρυσῶι στεφάνωι [κατὰ]

[ἀγορᾶι παρὰ] τοὺς προγόνους καὶ ἑτέραν ἐ[ν ἀκρ]-

[οπόλει· ὅπω]ς ἂν δὲ καὶ εἰδῆι ὁ βασιλεὺς Σπάρτ[ο]-

[κος τὰ ἐψηφ]ισμένα τῶι δήμωι, χειροτονῆσαι πρέ-

[☩] κοιμητήρ[ιον, ἔ]-

νθα κατάκιτ[αι Σπ]-

άρτη ἡ τὴν μ[ακαρ]-

ίαν μνήμην· ἀ̣[νε]-

Γαῖον Ἰούλιον̣

Σπαρτιατικὸν̣

[․․]θοκλῆς

ἐγ κείνοισι χρόνοις, ὅκα δὴ στρατὸν ἆγε Φίλ[ι]ππος

εἰς Σπάρτην, ἐθέλων ἀνελεῖν βασιληΐδα τιμήν.

τοῖς δ’ Ἀσκληπιὸς ἦ̣λθε βοαθόος ἐξ Ἐπιδαύρου,

οὓς μαντευσάμενος παρέταξε πόληϊ Λυκοῦργος."

ὣς ὁ μὲν ὤιχετο ἐεπὶ ἐπὶ Σπάρτην. ἐμὲ δ’ ὦρσε νόημα

ἀγγεῖλαι Λακεδαιμονίοις ἐλθόντα τὸ θεῖον

τῶι καὶ νῦμ μ’ Ἐπίδαυρο[ς ἀνέστασ’. ἀλ]λὰ φύλασσε,

Ζεῦ, τὸν ἀπὸ Σπάρτας ἐ[σθλὸν ἔχοντα] κλέος.

Γάϊον Ἰούλιον Λάκωνος

υἱὸν Σπαρτιατικὸν

vacat

[— — —]άδα υ[— — — —]

[— — — — ℎ]ο Σπα-

ρτιάτ̣[ας — — — — —].

[τ]οὶ Σπαρτιᾶ̣τα[ι — — Διὶ Ὀλυ]νπίοˉι ἀν̣[έθεν].

Σπάρτας μὲν [βασιλῆες ἐμοὶ]

πατέρες καὶ ἀδελφοί, ἅ̣[ρματι δ’ ὠκυπόδων ἵππων]

[—] καὶ ε[ἶμ]εν αὐτὸ[ν — — — — — — — — — — — — — —]

Σπ̣αρτι[ά]ταν· ἀ[ναγράψαι δὲ καὶ τὰν δωρεὰν ἐς τὰν]

αὐτὰν στάλαν [— — — — — — — — — — — — — — — — —]

κράτης Ͻ·

Σπαρτιάτη[ς Δα]-

μαρίστο[υ νο]-

Σωσικράτης Ἐπαφροδίτου,

Σπαρτιατικῷ κάσ(εν), γραμματοφύ(λαξ),

διαβέτης ἐπὶ Λυσίππου

[— — — — — — — — — — — — — —]

Ι̣Β̣Φ̣, ἐ̣π̣ὶ̣ Σπ̣α̣ρ̣[τι]-

ατικοῦ γερ(ουσίας), ἐπὶ Εὐ-

λακες ἐπὶ

Με(μμίου) Σπαρτι-

ατικοῦ, ὧν

Κα̣λλικρά̣της Σ[ωκ]ρ̣άτ[ους],

Σπαρτιάτης Σωσιδάμ̣ου,

Εὐδαιμάκων Εὐκτή̣(μονος),

Πολύευκτος Διονυσίου,

Σπαρτιάτης Σωσιδάμου,

Εὐδαιμάκων Εὐκτήμονος,

[— — — — — — —]

Σπαρτιατι[κός]

Π(οπλι—) Κλ(αυδι—) Φιλο[— —]

Πόπλιρ Μέμμ̣(ιορ)

Σπαρτιατικὸρ

Δαμάρου βοαγὸρ

[․․ Ἀνδ]ράγαθ̣ος Ἀθηνᾶν Π̣[ολιάδα]

[ὑπὸ Συ]ν̣ναδέων ἀποίκων̣ [ἐς Σπάρ]-

[την πε]μφ̣θεὶς Θ̣υννάρῳ [ἀνέθηκεν].

ἁ [πόλις]

Γά(ϊον) Ἰούλ[ιον Σπαρτιατικόν],

Λάκων[ος ὑιόν, ἔκγονον Εὐ]-

ἁ πόλις

Π(όπλιον) ∙ Μέμμιον ∙ Σπαρτιατικὸν ∙ ἔκγονον Ἡρακλέ-

ους ∙ καὶ ∙ Ῥαδαμάνθυος ∙ μ ∙ ἀπὸ Διοσκού-

Πό(πλιος) Μέμμιος

Σπαρτιατικὸς

Ὀνησιφόρον

[Λυκούργει]α ἔθη Τιβ(έριον) Κλ(αύδιον)

[Σπαρτια]τ̣ικὸν Βρασίδου,

[τὸν ἀξι]ολογώτατον

ἡ Σπάρτη

τὸν ἀξιολογώτατον Τιβ(έριον)

[․․․․․․․․ τ]ε καὶ ἀρετῆς ἕνεκ̣[εν]·

vac. ἡ Σπάρτη.

προσδεξαμένου τὸ ἀνά-

λωμα Τιβ(ερίου) Κλαυ(δίου) Σπαρτιατικοῦ

τοῦ Βρασίδου, ἱερέως θε-

Τιβ(ερίου) Κλ(αυδίου) Ἀριστοτέ̣λους

τοῦ Σπαρτιατικοῦ

τοῦ βοαγοῦ.

τατον Μᾶρ(κον) Αὐρ(ήλιον)

Σπαρτιάτην Ͻ

βοαγὸν ἱερονε[ί]-

ἄνθετο κούρα

Σπάρτας ἁ πρώτα,

Πηνελόπεια νέα,

[ἣ]ν μέγα χάρμα πάτρᾳ

[Σ]παρτιατικὸς ἠέξη-

σεν, κυδάλιμος

σιομάστης ἐπὶ πατρο-

νό(μου) Σπαρτιατικοῦ τοῦ Εὐδάμου,

ἐξηγητὴς τῶν Λυκουργείων ἐθῶ[ν].

αὐτῆς Τιβ(ερίου) Κλαυ[δ(ίου)] Εὐδάμου

τοῦ Σπαρτιατικοῦ, ἀρχιερέως

τῶν Σεβαστῶν καὶ τῶν

Ἀριστοτέλους τοῦ

[Σ]παρτιατικοῦ καὶ

[Ἰ]ουλίας Ἐτυμοκληδ[εί]-

τῶν θε[ί]ων πρ̣[ογόνων αὐτῶν]

καὶ Σπαρτια̣[τικοῦ — — — —]

πειαν ἐγείνατο κυδαλίμη

χθὼν Σπάρτη, Τισαμενοῦ

θεσπεσίου θύγατρα· τοίη

τόνδε ποτὲ Σπάρτα Βότριχον, ξένε, πολλὸν ἄριστον

ἀνδρῶν αἰχματᾶν ἔτρεφεν ἁγεμόνα

ριν ἐκ καμάτων σῶν, οὐδέ

σε γαῖα σὴ κατέχει Σπάρτη

πολὺ φίλτατος, ἀλλὰ Κορώνη

[— — — — — — — — —]ΥΝΟΝΥ[—]ΜΙ̣Ι̣[․]Υ[․]δηλος

[–⏑⏑– Σπ]άρτη ῥ[–⏑⏑–⏑⏑]ως

ζήσασα ἔτη ∙ λβʹ, μ(ῆνας) ζʹ, ἡ(μέρας) εʹ.

Σπάρτη μέν σε ποθεῖ,

περὶ σωφροσύνης ❦

Ἀρίων Εὐθ(—) vacat

Σπαρτιάτης

[ἐ]κ Ταινάρ̣[ου?],

ἠδ’ ἐρατεινῆς

Ἀγήτας, Σπάρτην

ἣ λάχεν ἐκ πατέ-

[γᾶς ὕπ]ερ οἵδε [φίλας βίον ὤλεσα]ν ἀντία βά[ντες]

[τοῖς Σπ]άρτας [δάϊοις ἀνδράσι καὶ β]ασιλε̣[ῖ]

[— — — — —]λον [— — — — — — — — —]․ Καφέ[ος ἄστυ]

[ὃς στεφά]νους τρισσῶν εἷλεν ἀπ’ ἀντιπάλων.

[γείνατο] δ’ ἁ Μεγάλα μ̣ε πόλις, Σπάρτα δὲ τιθήν[α].

[ἀγλ]άϊσ[αν δ’] ἀρετὰν αἱ δύο μοι πατρίδες.

αδα υ[— — — —]

[— — — ℎ]ο Σπα-

ρτιάτ[ας — — —]

[τ]οὶ Σπαρτιᾶτα[ι — — — — Διὶ Ὀλυ]νπίοˉι ἀν[έθεν].

Σπάρτας μὲν [βασιλῆες ἐμοὶ]

πατέρες καὶ ἀδελφοί, ἅ[ρματι δ’ ὠκυπόδων ἵππων]

τοὶ Ϝαλεῖοι Ἀθανάδαν καὶ Ϝρίνοˉνα ἔθεαν καὐ̣τὸˉ κἀπογένειαν Ϝαλείοˉ· κἐν φυλὰν

ἐνίμεν ὀποῖαν λε͂ν, καὶ τᾶρ ἐπιϝοικίας τᾶρ ἐν Σπάρται κἐν Εὐβοίαι κοιν-

ανε͂ν καὶ τὰν θεαρίαν δέκεσ̣α̣ι̣ ΤΑΡΓΕΟΙ․ΙΣΚΡΟ ἐπὶ τἄˉμισον Ἀθα-

vacat

ἁνίκα τὸ Σπάρτας ἐκράτει δόρυ, τηνάκις εἷλεν

Ξεινοκράτης κλάρωι Ζηνὶ τροπαῖα φέρειν

vacat

ἁνίκα τὸ Σπάρτας ἐκράτει δόρυ, τηνάκις εἷλεν

Ξεινοκράτης κλάρωι Ζηνὶ τροπαῖα φέρειν,

Σπάρτις.

Σπάρτημ μὲγ χήρ[ωσας — — — — —]

εὐλογίαι πιστ— — — — — — — — —

Σπάρτην μὲν χήρ[ωσε σὺν] εὐλογίαι πίσ[τει τε],

[πλε]ιστάκι δ’ ἦ[λθε πόλεις σῶι]σαι Βοιώ[τιος ἀρχός]·

[λεὺς Παιρισ]άδ[α]ς καὶ βασίλι[σ]-

[σα Καμασαρ]ύα βασιλέως Σπα[ρ]-

[τόκου διατε]λέοντι καὶ αὐτοὶ

[λεὺς Παιρι]σ̣άδας καὶ βασίλι[σ]-

[σα Καμασαρ]ύα βασιλέως Σπα-

[ρτόκου διατε]λέοντι καὶ αὐτοὶ

[καὶ οἱ πρόγο]νοι αὐτῶν τόν τ[ε]

ολογώτατον Κλ[α]ύ-

διον Σπα[ρ]τιατ[ι]κὸν

Βρασίδου, [ἱ]ερέ[α] θε-

Ὄ[λ]υμπος Μητροδώρου,

Σ[π]άρτοκος Σπαρτόκου,

Μη[ν]όδωρος Ἡρακλείδου,

Ὀνησίφιλος Φίλωνος,

Σπάρτοκος Σπαρτόκου,

Διον[υ— — — —],

Μητροδώρωι Πολυφάνεος Παριαν[ῶ]ι

Σπάρτωνι Σώσου Κυδωνιάται

Νικοφάνει Νικοφάντους Ἐ̣λ̣α̣τ̣ε̣ῖ̣

Σπάρτα.

Σπάρτη Λύσωνος

Εὐίππου γυνή.

Σπάρτη Εὐ[— — —]

[Ἀργείου Ἀριστέου γυνή].

ἀλλάσσεσθαι καὶ ἀ-

ποδόσθαι, καὶ τὸν ἐΣ-

παρτώλωι ἐν Σπαρτώλωι, ὃμ̣ παρὰ Π-

τολεμαίου ἔλαβεν

ί̣ων τριάκ̣οντ̣α̣ δύο, ἐπὶ ἐπι-

σ̣τάτου Σπ̣ά̣[ργ]εως, ἱερέως τ̣-

οῦ Ἀσκληπιο̣ῦ̣ Τείσωνος, μη-

[οῦ] Τείσωνος, ἐπὶ [ἐπιστάτου]

[Σπά]ργεος.

ἀγαθὴ τύχη. ἐ[πὶ]

Σπάργεως ἐπ̣[ιστ]-

[ά]το, ἱερέως δὲ τ̣[οῦ]

ως Ἑρμαγόρα, ἐπὶ ἐ-

πιστάτου Σπάργεως.

μάρτυρες Φιλώτας

ω̣ς Ἑρμαγόρα ἐπὶ ἐ-

πιστάτο̣υ Σ̣παργεως·

μάρτυρ̣ες Φιλώτας

ἀγαθὴ τύχ[η· ἐπὶ]

Σπαρτέως ἐπ̣[ιστ]-

[ά]το, ἱερέως δὲ τ̣[ο͂]

κανδρος, ἐπὶ ἐπιστάτου

Σπάργεως· βεβαιωτὴς

Ἀγλαῗαινος Ἀγλαῗνος· μάρτυρες Πολύ-

ἐπὶ ἱερέως τοῦ Ἀσκληπιοῦ

Εὐαινέτου, ἐπὶ Σπάργεος ἐ-

πισστάτου. μάρτυρες Διο-

τοῖς ἀδελφοῖς μνήμης χάριν καὶ Μωμῳ τῇ μη-

τρὶ καὶ Σπαρκῃ τῇ συνβίῳ καὶ

ἑαυτῷ ζῶσιν.

[— — —]θυου υἱὸν ὅδε αἰπὺς π̣[ύργος — —]

[— — Σ]παρτοκον εὐίππων Κ[— — — — — —]

[— — — —]Γ̣ΙΣΤΑ αἰζηῶν ΕΠΙ[— — — — — —]

Μουκατραλις Επτενεος

Μουκατραλις Σπαρτοκου

Μουκατραλις Βυζου