Κορνιάτα· v (5) ἀπὸ τοῦ ῥάχιος τοῦ Κορνιάτα ἐπὶ τὸν ῥάχιν τὸν ἐπὶ ταῖ-

ς Ἀνείαις ὑπὲρ τᾶν Σκολλειᾶν· v (6) ἀπὸ τοῦ ῥάχιος τοῦ ὑπὲρ τᾶν Σκολ-

λειᾶν [ὑ]πὸ τὰς Ἀνείας ἐπὶ τὸν κορυφὸν τὸν ὑπὲρ τᾶς ὁδοῦ τᾶς ἁμα-

[— — —]νίαος Βλιχανείου

[— — —]μάχου Σκολλείου

[— — —]κλέαος Ἀστονοείου

[— —]ν̣ιαος Βλιχανείου

[— —]μ̣αχου Σκολλείου

[— —]κ̣λέαος Ἀστονοείου

Ἀγαθόπου[ς]

Σκολοπατο[—] Ἀγαθόπου|ς Κολοπατο[—]?.

[πετρῶν] ἴλλ̣ει ἡ στεφάνη εἰς τὸν̣ λ̣ό̣-

[φον τὸν] Σκολοπουσίων, ἀπὸ [δὲ το͂]

[λόφο πρ]ὸς ῥοδιὴ[ν] τὴν πο̣[—]

[του ὡς] ἴλλ̣ει ἡ στεφάνη εἰς τὸν̣ λ̣ό̣-

[φον τὸν] Σκολοπουσίων· ἀπὸ [δὲ το͂]

[λόφοˉ πρ]ὸς ῥοδιὴ[ν] τὴν πο̣[— — —]

τοῦντος τοῦ Ἀπολλωνίου τὸν χαλ-

κὸν παρὰ τοῦ Σκόλλου ὤμοσε τοὺς

προγεγραμένους θεοὺς ἰς προ-

τῇ θεῷ ὁ Ἀπολλώνιος· κολασθέν-

τος οὖν τοῦ Σκόλλου ὑπὸ τῶν θε-

ῶν ἰς θανάτου λόγον μετὰ τὴν τ̣[ε]-

ἣ φράζει, τίνος εἰμί, καὶ οὔνομα, χὤτι με τύμβῳ

ὠκύμορον Σκόλ̣λον θήκαθ’ ὁ γεινάμενος

Ἕρμιππος θαλέθοντα παρήϊα· τὴν δολιχὴν δὲ

ΧΩ ἀγρία Ἄρτεμις σὺν Κόδρω ΓΕΙ

ΧΩ Σκολοπουριον ΓΕΙ

Χ[Ω — — — —

ροῦ Ἀγάθων(ος) ἱερο(μον)άχ(ου) κ(αὶ) πάντ(ων) εὑρισ-

κομένων ἀδ(ελφῶν) πρὸ(ς) τ(ὸν) Ϲκολικ(ᾶν) κύρι(ον) Μανουὴλ

Δουκᾶ(ν) Κομνην(ὸν) τ(ὸν) Γαυρᾶν εἰς ὑπ(έρπυρα) μʹ, κ(αὶ) πάλ(ιν)

[εἰ βίος ἐ]ν ψυχαῖσι βροτῶν

[ἦν, ἄμβροτ]ος εἴης, | Σκόλλε,

[Φίλωνος(?) πα]ῖ, ζωγ[ρ]άφε θαυμάσιε· |