τοῖσι δ’ Ἀθηναίη πολιήοχος ἀντεβόλησε

ἐρχομένοις Ῥειτώ, Χαλκιδικὼ ποταμώ,

Θρειῶζ’, ἔνθ’ ἁλίω συμβάλλετον οἶδμα ῥόος τε,

[ται ἐξ ἄστεως], ἀ̣γέτωσαν αὐτοὺς οἱ μυσ[ταγωγοὶ ․․․]κεγ — — — —· ἐ[πὶ δὲ] το[ῖ]ς ὀχήμ[ασι μέχρι]

[τοῦ Ῥειτοῦ] ἐ[λ]αυν̣έ̣τωσαν ὅταν κα̣ὶ ὡς ἂ̣ν [ὁ βασιλεὺς καὶ οἱ τῶν μυστηρίων ἐπι]μ̣ελ̣ηταὶ τάξω[σιν — — — —]

[— — — — μηδὲ πορεύε]σθαι μηδένα μύ[στην, μηδὲ ἐ]λ̣α̣ύ̣νε[ιν] ἄ[λλ]ο[θ]εν̣ ἢ̣ ἐ̣κ τοῦ ἀποδεδειγμέ[νου — — — —]