[ἐν Πελι?ε]νναίωι

ἐμ Πρ[α]ν[τ]ί

ὸν ἄχρι εἰς θάλασσαν. τὰ μὲν ποτ’ ἀῶ τοῦ Ἀχελώιου ποταμοῦ Αἰτωλῶν εἶμεν, τὰ δὲ

ποθ’ ἑσπέραν Ἀκαρνάνων πλὰν τοῦ Πραντὸς καὶ τᾶς Δεμφίδος. ταύτας δὲ Ἀκαρνᾶν-

ες οὐκ ἀντιπο̣ιοῦνται. ὑπὲρ δὲ τῶν τερμόνων τοῦ Πραντός, εἰ μέγ κα Στράτιοι καὶ Ἀγραῖ-

οι συγχωρέωντι αὐτοὶ ποτ’ αὐτούς, τοῦτο κύριον ἔστω· εἰ δὲ μή, Ἀκαρνᾶνες καὶ Αἰτωλοὶ

τερμαξάντω τὰμ Πραντίδα χώραν, αἱρεθέντας(!) ἑκατέρων δέκα πλὰν Στρατίων καὶ Ἀγραί-

ων· καθὼς δέ κα τερμάξωντι, τέλειον ἔστω. εἶμεν δὲ καὶ ἐπιγαμίαν ποτ’ ἀλλάλους καὶ γ-