Τιβ(έριος Κλ(αύδιος) Ὀνησίφορος Ͻ·

Χρυσόγονος Πηνει-

οῦ Νείκανδρος Ͻ

[στήσας σὺν πολλ]οῖς θύμασιν ἀνθέματα,

[ὄχθαισιν Πηνειοῦ ὑ]πὸλ̣ λόφον ἀνθεμ[ό]ε̣[ντα],

[ἧι ποσὶ δινοῦντ]α̣ι Να̣ΐδε̣ς̣ ἁβρόπεπλοι.

[ε]ῦσιν διὰ τοῦ ποταμοῦ ἀρξάμενο[ς ἀ]-

[π]ὸ τῶν συμβολῶν τοῦ Πηνειοῦ καὶ το[ῦ]

[Ε]ὐρωποῦ ἄχρι τῆς κελέτρας καὶ τῆ[ς]

πᾶσι φίλος γάρ ἔην̣· ❦

κ̣αὶ νῦν παρὰ Πηνειοῖο /

χ̣εύμασιν οὐχὶ μόνος̣,

λίπεν φάος ἡελίοιο· /

Πηνειὸς δὲ πατὴρ χεύων

δάκρυ θῆκε τόδ’ ἔργον /

μή τι χερειοτέραμ βῶ̣λ̣[ο]μ Μ[ά]γνητα δάσασθαι

χ̣ώρας ἧς Πηνειὸς ἔχει κα[ὶ] Πήλιον αἰ̣πύ.

ἀπογνόντες οὖν διὰ τὸγ χρησμὸν [τ]ὴν εἰς οἶκον ἐπάνοδον καὶ