Ἁβρὼ ἐνθάδε κε͂μαι Μ[νησίλεω θυ]-

γάτηρ ∶ | ἑ͂ς Ἀγάριστος [ὁ πατρὸς ὢν Πετ]-

[ε]ῶο λύχνον [∶] μνῆμ’ [ἀνέθη]-

[χ’ ἅμ’ ἀ]δελφῆι Μητρ[ίδι νυμφοκόμωι].

τεος Ουταλης

ἐμ Πετελίαι Ὀφάλ[λιος]

ἐν Λοκροῖς Φιλω— —

ἐν τῶι ναῶι· ἀργυρᾶ· φιάλην ἐμ πλινθείωι ὡς δακτύλων [ὀκ]τώ, [ἀνάθε]-

[μα] Γναίου Πετενναίου. ἐν τῶι πρυτανείωι· χαλκᾶ· Ἑστία[ν ․․․․․ ἐπὶ βω]-

[μίσ]κου λιθίνου καθήμενον καὶ ἐπὶ βάσεως λιθίνης· ἀπολλ̣ω̣ν̣[ίσκον ἀρχαικὸν ὡς]

ναῶι· φιάλην ἀργυρᾶν ἐν π[λινθ]είωι ὡς δακτύλων ὀκτώ, [ἀνάθεμα Γνα]-

ίου Πετενναίου, [ἄστατον. ἐν τ]ῶι πρυτανείωι· χαλκᾶ· Ἑστίαν ὡς δί[πουν]

[ἐ]πὶ βωμίσκο[υ λιθίνου καθη]μένην καὶ ἐπὶ βάσεως λιθίνης· ἀπ[ολλωνίσκ]ον

[— — — — — — — — — — — — ἐν τῶι Σαραπιε]ίωι, πρὸς τῶι ναῶι· Ἑρμῆς χαλκοῦς ἔχων κη[ρύκειον, ἀνάθημα Ἀριστοφάνους· ἐν τῶι προν]άωι· [ἔρωτας χαλ]κοῦς δύο. ἐν τῶι ναῶι· φιάλη[ν]

[ἀργυρᾶν — — — — —, ἀνάθημα Γαίου Π]ετενναίου, ἄστατον· λαμπά[δια ξύ]λινα ΙΙ περι[ηργυρωμένα ἄστατα· δακτύλιον] χρυσοῦν, [οὗ ὁλκὴ] σ[ὺν τῶι σιδήρωι 𐅃]· ποτήριον ῥοδιακὸν

[— — — — — — — ἐπιγραφή]· Ἐχέδημο[ς, ὁλ.] ΔΔ𐅃𐅂𐅂ΙΙ· στέφανον ἀργυροῦν ἔχοντα φύλλα χρυσᾶ τρίφυλλα, ὁλκὴ ΙΙ· [φιάλιον ἐμ πλινθείωι, ἀνάθημα Βερενί]κης, πρόσω[πον] ἔχ[ον Ἴσ]ιδος· τύπια ἀ[ρ]-

τύλιος. ἐν τῶι Σαραπ[ιείωι· πρὸς τῶι] ναῶι· [Ἑρ]μῆς χαλκοῦς ἔχων κηρύκει[ον, ἀν]άθημα Ἀριστ[οφάνους. ἐν τῶι προνάωι· Ἔ]-

[ρ]ω̣τε[ς] χαλκοῖ δύο. ἐν τῶι [ναῶι]· φιάλη ἀργυρᾶ ὡς δακτύλων ὀκτ[ώ], ἀνάθ[ημα Γαίο]υ Πετε̣[ννα]ίου, ἄστατον· λα[μπάδια]

ξύλ[ιν]α δύο περιηργυρωμένα ἄστατα· δακτύλιον χρυσοῦν οὗ ὁλκὴ σὺν τῶι σιδήρω[ι] 𐅃· ποτήριον ῥοδια[κὸν ἐ]-

[— —]․ειε̣[— — — — — —]

[Νεφ]εριεὺς [Π]ετεμέ[νιος]

[— —]ε̣τε[ὺς] Ἁ̣ρε̣ώρ[ου]

[— — — —] Ἀμφιωμίο[υ]

[— — Πετε]φ̣νεφόρω

[— — — Πε]τοσίριος

Πετελλία Σολ[πι]-

κίου Ἀρτέμει

☩ ἀγαθῆι τύχηι

[Λ]εύκιον Πετέλλιον

Ἐπαφροδείτου νική-

Πτολεμαίου θεοῦ Νέου Διονύσου,

Πετεσοῦχον

θεὸν μέγαν

ὑπὲρ βασιλέως Π[τολεμαίου θεοῦ νέου Διονύ]σου

Πετενεφιῆς [τοῦ δεῖνα — — — προ]φήτου

Σούχου θ̣[εοῦ μεγάλου μεγάλου θεῶι (?) Πρ]εαμαρρε[ῖ]

[Θ]ερμοῦθι

[Π]ετεσού-

[χ]ου τοῦ

[Βερενίκης θεᾶς φιλαδέλφου καὶ]

[τῶν] τέκνων Τ̣ο̣θ̣ο̣ῆ̣ς̣ Ὀ̣σ̣ι̣ρ̣․․․ ἱ̣ε̣ρ̣ε̣ὺ̣ς̣ [Πε]-

τ[εσ]ούχο[υ] τὸ πρόπυλον Πνεφερῶτι καὶ

Πετεσούχωι καὶ τοῖς συννάοις θεοῖς

μεγάλοις μεγάλοις ὑπὲρ αὑτοῦ καὶ τῆς

Γερμανικοῦ Αὐτοκράτορος καὶ τοῦ παντὸς αὐτοῦ οἴκου

Πνεφερῶτι καὶ Πετεσούχωι θεοῖς μεγίστοις, ἐπεὶ ἐπὶ Ἰουλίου

Οὐηστίνου τοῦ κρατίστου ἡγεμόνος, (ἔτους) ζʹ ἱεροῦ 〚Ν̣έ̣ρ̣[ωνος]〛

[ο]ῦ Πνεφερῶτος καὶ

[Πετ]εσούχου καὶ τοῖς συννά-

[οις θεοῖ]ς̣ μεγάλοις μεγάλοις

ὑπὲρ Αὐτοκράτορος Καίσαρος Οὐεσπασιανοῦ Σεβαστοῦ καὶ τοῦ παντὸς

αὐτοῦ οἴκου Πνεφερῶτι καὶ Πετεσούχωι καὶ τοῖς συννάοις θεοῖς μεγίστοις

τὸ διπνητήριον (ἔτους)? γ․ʹ(?) Τ̣Ρ̣Λ̣Π̣[․]․Λ̣Ε̣Ι̣Φ̣Ρ̣Ε̣Λ̣Ω̣Α̣Υ̣Ο̣Λ̣Ρ̣Χ̣Ο̣[․]Ο̣Υ̣Λ̣[— —]Ο̣Μ̣Ι̣[․]Χ̣Ρ̣Υ̣[․․]

ὑπὲρ [τῆς] Λουκίου Αὐρηλίου Κομμόδου Καίσαρος τοῦ κυρίου

τύχης̣ καὶ δ̣[ια]μ̣ο̣νῆς̣ Πε̣τ̣ε̣σούχῳ καὶ Πνεφερῶτι θεοῖς μεγίστοις ἐπ’ ἀγαθῷ.

Ἀντωνίνου Καίσαρος τοῦ κυρίου Εὐτυχοῦς Εὐσεβοῦς Σεβαστο[ῦ]

(ἔτους) λʹ, Ἐπεὶφ [․ʹ], Πετεσούχῳ θεῷ μεγάλῳ καὶ Πνεφερῶτι τὸ π[ρ]οπύλα[ιον]

χρόνῳ [διαφθαρὲ]ν [ἀ]νώρθωσεν ἐκ τοῦ ἰδίου Ἀπολλώνιος

Ἀσκληπι-

οῦ· Πετε-

ῆσις Ἡρώ-

ὑπὲρ βασιλέως Πτολεμαίου

Πετεσούχου θεοῦ μεγάλου ἀε̣[ι]-

ζώου· (ἔτους) ιβʹ, Φαρμοῦθι κζʹ.

Διοσκ[ούρο]ις σωτῆρσι ἐπιφανέσι θεοῖς

Νίκανδρος Πετεσούχου ἀν[έ]θηκεν

ὑπὲρ αὑτοῦ καὶ τῆς γυναικὸς καὶ τῶν

τέκνων αὐτῶν Ἁρχύ-

ψις Ἰνάρωτος καὶ Πετε-

σοῦχος Παμούνιος καὶ

εὐχὴν

Πετεσοῦχος Φατρῆς,

(ἔτους) εʹ, Φαμενὼθ αʹ.

Πετεχῶ(ν)

Ὡριγέζης(!) Ὡριγένης Bingen.

κ̣ κ̣

Δρυφᾶ[ς Τρυφᾶς κ]α̣ὶ Πε̣τ̣ε̣νεφ[ώτης —c.4—]

Σωπάτ[ρου] τ̣οῦ τελέ̣φ̣αντος

[Π]ετεαρβεσχῖνις Πατοῦτος καλῆς καὶ τοὺ[ς ἀ]βλελφοὺς ἀδελφοὺς ἅπαντας.

ο βοηθον.

Πετεχνουχ-

υμις Πετεχνουμις π διακ[ο]-

νος· ουδεις

Ταμῶνις Ὡρίω-

νος καὶ Πετεμοῦ-

νις νεώτερος Πε-

τεσούχου ἀνὴρ

ἀνέθηκαν

Ὡρίωνος καὶ

Πετεμοῦνις

νεώτερος Πε-

τεσούχου ἀνὴρ

ἀνέθηκαν

Πετεμενῶφις ὁ καὶ Ἀμμώνιος Σωτῆρο[ς]

Κορνηλίου Πολλίου, μητρὸς Κ-

ταφὴ Πετεμενώφιος υἱοῦ

Παβῶτος· ἐγεννήθη γʹ (ἔτους) Ἁδριανοῦ

Νεχούθης Πετεαρούηρις ἀνέθηκεν στήλην Ἴσιδος θεᾶς

μεγίστης Παθύρις, (ἔτους) ιβʹ Τραιανοῦ τοῦ κ̣υ̣ρ̣[ίου, Τῦβι ιϛʹ].

(ἔτους) ιαʹ Ἀντωνῖνος

Ἀπολλῶς Πετε[πα]χούμιος

ἀρχιμηχανικ[ός].

[Π(?)]αλαιπο͂τηρις Πετεαμήντου ἦλθον, προσεκύνησα.

τίωνος Ἁρποκρατίωνος καὶ Ἁρχῆ-

μις Πετεμείνε-

ως ἤλθομεν

Ἀντωνείνου Σεβαστοῦ Εὐσεβο̣ῦ̣ς̣

Πετεχὼν Πιβηροῦς ἀνέθηκεν·

(ἔτους) ιζʹ, Θὼθ αʹ.

νων καὶ τῶν φιλούν-

των καὶ Πετεψᾶις (ἔτους) ιηʹ,

Χύακ ιϛʹ. ἐπ ἀγαθῷ.

τῶν φιλούντων αὐτοῦ καὶ

Πετεψᾶις προστάτου Γόμου.

(ἔτους) ιθʹ, Τῦβι κʹ. ἐστάθη τὸν γνόμονα τῆς

τὸ προσκύνημα Πετεῆσις Κροῦρ

παρὰ τῷ θεὸν μέγιστον

α Σμᾶ Μικ-

κάλου Πε-

τεησίου ἐργο-

δότου, (ἔτους) ιζʹ.

Θουτεὺς

Πετεμῖνις.

τὸ προσ(κύνημα) Πετεμνῖς Ψενμαησκουροῦς.

τὸ προσκύνημα Ψενπούηρις Πετεαρσνούφις,

Λυβικός, (ἔτους) γʹ Χοιὰχ αʹ.

Πεταορῆρ-

ις Πετεμίνι-

ος, σκληρουργὸ-

εὐτυχῶς.

Ἁρβῆκις Πετεαροῆρι

κὲ Ἐπίμαχος Ἀλαβασ-

τὸ προσκύνημα

Πετεραένσουφις

Σωκράτου.

καὶ Ἑστίαι [τ]ῆ[ι καὶ] Ἀνούκ[ει] καὶ Διονύσωι

τῶι καὶ Πετε̣μπαμέ̣ντει κ[α]ὶ τοῖς ἄλλοις

θεοῖς ὑπὲρ Βοήθου τοῦ Νικοστράτου

Ἁρπαῆσις Π̣-

ετεόρου̣, (ἐτῶν) ια̣ʹ.

Πετεσοῦ-

χος Ἀλε-

Διδύμου· Μίλιχος Θράσωνος· Σαραπίων Σαραπίωνος· Φίλιππος Ἀπολλωνίου· Ἀπολλὼς

Κακίς· Πετεσουχίω Χρυσίππου· Ξένων Ῥαββοῦ· Λακίτας Διδύμου· Δημᾶς Ἀγαθίωνος·

Ἰσίδοτος Νουμηνίου Δίδυμος Μιλίχου· Ζηνᾶς Ὡρίωνος· Ἀλαφᾶν Κεφάλωνος· Ἀπολλὼς

Γερμανικοῦ Δακικοῦ

[Πετ]ενεφώτης Πετε-

β̣ή̣νιος τοῦ Πετενε-

φώτου γραμματο-

Ἀντωνείνου Σεβαστοῦ Εὐσεβο̣ῦ̣ς̣

Πετεχὼν Πιβηροῦς ἀνέθηκεν·

(ἔτους) ιζʹ, Θὼθ αʹ.

Ἁρυώθης

Πετεασαιήφιος.

Παχοῦμις

Πετερμούθου.

Πετεαρμούθου Πβήκιος

μητ(ρὸς) Σενπαχούμιος· ἐβεί-

καὶ Ἑστίαι [τ]ῆ[ι καὶ] Ἀνούκ[ει] καὶ Διονύσωι

τῶι καὶ Πετε̣μπαμέ̣ντει κ[α]ὶ τοῖς ἄλλοις

θεοῖς ὑπὲρ Βοήθου τοῦ Νικοστράτου

Χνούβει τῶι καὶ Ἄμμωνι, Σάτει τῆι καὶ Ἥραι,

Ἀνούκει τῆι καὶ Ἑστίαι, Πετεμπαμέντει τῶι καὶ

Διονύσωι, Πετενσήτει τῶι καὶ Κρόνωι, Πετενσήνε[ι]

τῶι καὶ Ἑρμεῖ, θεοῖς μεγάλοις, καὶ τοῖς ἄλλοις τοῖς

Ἀμμώνιος Ἀπολλωνίου,

Πετεαρόηρις Φανούφιος,

Δωρίων Ἀπολλωνίου,

Πτολεμαίου θεοῦ Νέου Διονύσου,

Πετεσοῦχον

θεὸν μέγαν

Γερμανικοῦ Αὐτοκράτορος καὶ τοῦ παντὸς αὐτοῦ οἴκου

Πνεφερῶτι καὶ Πετεσούχωι θεοῖς μεγίστοις, ἐπεὶ ἐπὶ Ἰουλίου

Οὐηστίνου τοῦ κρατίστου ἡγεμόνος, (ἔτους) ζʹ 〚Ν̣[έρωνος]〛 ἱεροῦ

ὑπὲρ Αὐτοκράτορος Καίσαρος Οὐεσπασιανοῦ Σεβαστοῦ καὶ τοῦ παντὸς

αὐτοῦ οἴκου Πνεφερῶτι καὶ Πετεσούχωι καὶ τοῖς συννάοις θεοῖς μεγίστοις

τὸ διπνητήριον (ἔτους)(?) γ․ʹ (?) Τ̣Ρ̣Λ̣[․]․Λ̣Ε̣Ι̣Φ̣Ρ̣Ε̣Λ̣Ω̣Α̣Υ̣Ο̣Λ̣Ρ̣Χ̣Ο̣[․]Ο̣Υ̣Λ̣[— —]Ο̣Μ̣Ι̣[․]Χ̣Ρ̣Υ̣[․․]

Ἀντωνίνου Καίσαρος τοῦ κυρίου Εὐτυχοῦς Εὐσεβοῦς Σεβαστο[ῦ]

(ἔτους) λʹ, Ἐπεὶφ [․ʹ], Πετεσούχῳ θεῷ μεγάλῳ καὶ Πνεφερῶτι τὸ π[ρ]οπύλα[ιον]

χρόνῳ [διαφθαρὲ]ν [ἀ]νώρθωσεν ἐκ τοῦ ἰδίου Ἀπολλώνιος

οῖς μεγίστοις Κόλλου-

θος Πετεχῶντος καὶ

Σαραπίων Κελύλιος καὶ

Πετεσοῦχος Θέωνος

ἀνέθηκαν εὐσεβείας

․․․․τις Πετεχῶν.

Πετεῆβε, τοῦλος δοῦλος Εἰεσοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ.

acrostichon: Πετεχῶν.

π[

Πετεχῶν

(․)ΠΟ̣Λ․ΕΔΝ

[Π?]αλαιπουῆρις Πετεαμήντου ἦλθον, προσεκύνησα.

τίωνος Ἁρποκρατίωνος καὶ Ἁρχῆ-

μις Πετεμείνε-

ως ἤλθομεν

Ἀμῶνις Πετεήσιος ἀπὸ Φα-

ρεμω ἐπόησεν εὐσεβίας χάρ[ιν]

τὸ προσκύνημα Ἀσκληπιάδης Πετεφάϋτος

ἀγαλματογλύπτης.

τὸ προσκύνημα Ἀσκληπιάδης

Π[ετεφάϋτος(?)], μητρὸς Σεν[ν]ῦρις

[παρὰ τῷ] κυρίῳ Ὀσίρει καὶ Ἴσιδι θεοῖς

☩ Πετεῆσις διάκ(ονος)

Πετεῶ̣ρ̣

τὸ προσκύνημα

Κείμουν Πετεῆσις̣

κραδι τῶν φίλων

Πατ̣ο̣σ̣[εῖ]ρ̣ις, ΠΑΤϹΟΡ̣Ι̣ΗΕΙ, Πε̣τεῆσις.

τὸ προσκύνημ[α]

Πετ[ε— — — — — —]

[τὸ προ]σκύνη[μ]-

α Πετεσ-

οῦχος,

(ἔτους) ιαʹ Ἀντωνῖνος

Ἀπολλῶς Πετε[πα]χούμιος

ἀρχιμηχανικ[ός].

Ἁρσῦνις Πετεσθέως

Παχοῦμις.

Ὧρος Πετεμίνεως.

[․]εν[․]ο̣ιρια Σενψαν-

σνῶς Πετενίνιος

μητρὸς Εὐμοιρίας

τάφος Ἀσφο̣․[— —]

Πετεχῶ(ντος) Κνιδ(—)

α̣․․․․․

ἡ εὐμοιρία Σενψανσνῶς

Πετενίνιος μητρὸς εὐμ-

οιρίας Τρομπαβεῖτ, (ἔτους)

τὸ προσκύνη-

μα Πετεῆσις

Πεταῆσις

τὸ προσκύνημα

Πετεῆσις.

τὸ προσκύνη-

μα Πετεῆσις

ποιῶ παρὰ

χώρο(υ) Κλεοπάτρ(ας) μέρ(ους) Πετεσ․η․․․ου.

Πετεεῦς Ἀμμωνίου, (ἐτῶν) ναʹ.

τὸ προσκύνημα

Πετεῆσις Πετε-

ωῦτος ․[․]․[․․․]

τὸ προσκύνημα Παῦχις Πετεφάυτο̣ς̣

καὶ Πετεπουῆρις καὶ Πραώτης

Θιναθῦρις σὺν ἀνδρεὶ καὶ τὰ τέκνα αὐ-

[Σ]εντεσαῦρις Πετεήσε[ως]

[— — —].

τὸ προσκύνη-

μα Πετεῆσις

Πετεῆσις σ-

τρατιώτης. κ Παχ(ών).

τὸ προσκύνη-

μα Πετεῆσις

τῶ κυρίου

τὸ προσκύνημα

Πετεῆσις.

τὸ προσκύνημα

Πετεῖσις [— — —]

Σανκελη․ων.

τὸ προσ(κύνημα) Πετε[ῆσις].

vacat

τὸ προσκύνημα

Πετεῆσις Σανσνῶ̣ς(?)

καὶ Πατρανσνοῦ-

[Ἐ]πίμαχος Πετεσθέως

ἐβίωσεν ἄωρος,

ζʹ ὕδρευ(μα) φρέαρ Πετ̣άπιος πηγ(ὴ) αʹ γείτονες νότου

ἐδάφη φρέαρ Πετεμενάπιος βορρᾶ ἐδάφη

ὕδρευ(μα) ․․․․ ἀπηλιώτ(ου) ․․․․γ̣ος ὕδρευ(μα) πμοῦν

μθʹ ὕδρευ(μα) τχὸν vac. ἐν ἀπείρῳ πηγ(ὴ) αʹ

νʹ ὕδρευ(μα) Πετε̣χω̣ν․․․․ονοσ․․ομε

ἐ̣ν̣ ἀ̣π̣είρῳ πηγ(ὴ) αʹ

ἀμμος καταπατήσ(εως) τῶν ε̣ʹ ὑδρευ(μάτων) ․․․․․․ Lʹ ὧν

οβʹ ὕδρευ(μα) Πε̣τ̣ε̣μεναπιος ․․․․․․․․ πηγ(ὴ) αʹ ἔχον ὕδωρ

καὶ μὴ ῥέον

λόφοι ἀπηλιώτ(ου) ἐ[κ] μὲν τοῦ νοτίνου ὁδὸς ἐκ δὲ

τοῦ βορινοῦ ἐδάφ[η] ὑδρεύ(ματος) φρέατος Πετεμενάπιος

Μεγχέους

πδʹ ὕδρευ(μα) πμοῦν Περχη․․․․ πηγ(ὴ) αʹ γείτον(ες) τῶν ὅλων

τόπων νότου λόφοι μεθ’ ἃ ἐδάφη φρέαρ Πετεμεν-

άπιος Μεγχέους βορρᾶ λόφοι ἀπηλιώτου

vac. ἐκ δὲ τοῦ νοτίνου ἐδάφη ὕδρευ(μα) φρέαρ

Πετεμενάπιος Μεγχέους νότου ἐχόμενα πρὸς λίβα

πεʹ ὕδρευ(μα) φρέαρ Πετεμενάπιος Μεγχέους

πηγ(αὶ) γʹ γείτον(ες) νότου ἐκ μὲν τοῦ ἀπηλιωτικ(οῦ)

πϛʹ ὕδρευ(μα) φρέαρ Κάστορος vac. γείτον(ες)

νότου καὶ ἀπηλιώτ(ου) ἐδάφη φρέατος Πετε-

μενάπιος Μεγχέους βορρᾶ καὶ λιβὸς περί-

τόπος κατείληπται Ἀπολλωνίωι

τοῦ Πετενεφώτου καὶ υἱοῖς.

(ἔτους) ιαʹ Αὐτοκράτορος Καίσαρος

[—?—] ὑ̣π̣ὲ̣ρ Συ̣κ̣νυκυνίος θε̣ο̣ῦ μεγάλου μεγάλου. Πετ̣ε̣σοῦχος Ὡρ̣ο̣υ̣ κ̣α̣ὶ̣

τ̣ὰ τ̣έκνα γ̣υ̣ναῖκα(!). vac.