𐅄 Καύνιοι

[𐅄] Πασσανδ[ε͂ς]

ΔΔΔ𐅂𐅂𐅂ΙΙ Κρυε͂ς

ἡ ἑρμηνεία τοῦ θείου τύπου

τὴν σουγγεστίονα τῆς σῆς ὑπεροχῆς περὶ τοῦ λιμενικοῦ τέλους τῆς Πασσαλιητῶν

κώμης τῆς Μυλασέων πόλεως, ὡς ἂν εἲ τῇ πολιτείᾳ ἤτοι

κατὰ τὸ οἰκεῖον ὄφελος καὶ συμφέρον ἤγουν καὶ δίκαιον

περὶ τοῦ τέλους τῆς Πασσαλιαητῶν κώμης τῆς Μιλασέων πόλεως·

πολλῶν ἐν τῷ ἡμετέρῳ δικαστηρίῳ πραχθέντων μεταξὺ τοῦ

[ὁ τόπος — τ]οῦ Πασ-

σαλᾶ.

[ὁ τόπος — — — τ]οῦ Πασ-

σαλᾶ.

[ἐπὶ πρυτάνεως Ἀλεξ]άνδρου Πασσαλᾶ τὸ βʹ,

[μηνὸς] Μεταγειτνιῶ̣νος ιβʹ

[Ἀπο]λλώ̣νιος̣ [Ἡρ]ακλ[είδου τοῦ Ἡρα]-

[κλεί]δου̣ Πασσαλᾶς, πρυτ[ανεύσας]

[κ]αὶ ἀγωνοθετήσας τὰ Διο[νύσια]

Ἀπολλώνιος Ἡρακλείδου τοῦ (Ἡρακλείδου)

Πασσαλᾶς, ὅς καὶ προενοήθη τῆς

καθιδρύσεως τοῦ Σεβαστοῦ

αρχοῦντος Ἡρ[ακλεί]-

δου Πασσα[λᾶ.]

οἱ νεοποιήσαντες

[ἐν τῷ] ἐπὶ πρυτάνεως Ἀλεξάνδρου τοῦ Ἀπολλωνίου Πασσαλᾶ τὸ [βʹ] ἐνιαυτῷ.

[κ]ην τὴν Ἀλεξάνδρου

[τ]οῦ Ἀπολλωνίου Πασσ[α]-

λᾶ τοῦ ἀνδρὸς αὐτῆς

Γάιος Σεξτίλιος Πωλλίων δη. ͵βφʹ

Ἡρακλείδης Ἀπολλωνίου Πασσαλᾶς πρεσβύτερ[ο]ς δη. ͵βʹ

Γάιος Σεξτίλιος Πρόκλος ὑπὲρ ἑαυτοῦ δη. ͵βʹ

[Ἡρακλείδης Ἀπολ]λωνίου Πασσαλᾶς προενοήθη (vac.)

[τοῦ μὴ β]λάπτεσθαι τὴν ἀγορὰν ἐκ τῶν καταφερομένων