ἑξάμηνον Ὀρέστα, Βούλωνος, Μένωνος· 10 Ἀπατούριος

Νίκωνος Παντικαπαιεύς.

ἄρχοντος Διοδώρου, βουλευόντων τὰν πρώταν

ἔδοξεν τοῖς Ἀρκάσιν Λεύκωνα

[τὸν Σατύ]ρ̣ο̣ Πα̣ντικαπαΐταν

[— — — — — — — — — — —]

[θεὸν? καὶ σω]τῆρα εὐξ[άμ]ενος καθιέρω[σεν]

[ὁ δεῖνα] Διοφάντου Παντ[ικ]απαε[ύς].

κτους ἐμ πληρώμασι τρισί, ὁρμαθεὶς ἐκ τᾶς πόλεος ἁμῶν παρέλαβ[ε]

μὲν Θεοδοσίαν καὶ Παντικάπαιον, τοὺς δὲ αἰτίους τᾶς ἐπαναστάσεο[ς]

τιμωρησάμενος καὶ Σαύμακον τὸν αὐτόχειρα γεγονότα βασιλέος Παιρι-

ἄρχοντος Ὑγιαίνοντος, Παντι(καπαίων), ἐπὶ Γοργίου, Σπαρτόκου, Παιρισάδου.

[Λυ]σίξενος Ἀρχεπόλιδος εἶπεν·

[ἐπε]ιδὴ Κοίρανος Παντικαπαιίτη[ς]

[ἀν]ὴρ ἀγαθὸς ὢν διατελεῖ περί τε [τὸ]

[δ]εδόχθαι τῶι δή[μωι· εἶναι Κ]οίρανον ․․-

․ή̣μιδος Παντικα[παιίτην] πρόξενον

[τ]ῆς πόλεως τ[ῆς Δηλίω]ν καὶ εὐεργέτη[ν]

Ἡροφάνης Εὐμηλ[ί]-

δου Παντικαπαείτη[ς.]

[—]․․․8․․․․ΣΘΕΟΔΙΓ