ἔδοξεν τοῖς περὶ τὸν Διόνυσον τε[χνίταις]·

ἐπειδὴ βασίλισσα Νῦσα βασιλέως [— — — — — — — —, γυνὴ δὲ βασι]-

λέως Ἀριαράθου, εὔνους ὑπάρχει τ[ῶι δήμωι τῶι Ἀθηναίων καὶ τῶι κοι]-

Νῦσα

Ἀντιόχισσα.

Νῦσα

Γλαυκίου

καὶ Παναθηναίων καὶ Ἐλευσινίων καὶ Πτολεμαίων τοῖς γυμνικοῖς

ἀγῶσιν· ἐπεὶ δὲ καὶ προσήγγελται τὴν βασίλισσαν Νῦσαν βασιλέ-

ως Ἀντιόχου θυγατέρα συνωικηκέναι τῶι βασιλεῖ Φαρνάκει̣, καθῆκον

τοὺς εὐεργέτας τοῦ δήμου καὶ τοὺς ἐξ εὐεργετῶν γεγονότας· ἐπαινέσαι

τὴν βασί〚․․〛λισσαν βασίλισσαν Νῦσαν βασιλέως Ἀντιόχου καὶ βασιλίσσης Λαοδί-

κης καὶ στεφανῶσαι χρυσῶι στεφάνωι κατὰ τὸν νόμον καὶ ἀναγορεῦ-

τὴν βασίλισσαν

Νῦσαν.

Ἄρχων Κλεομήδηος

Νῦσα Σωκράτεος

Διοδώρα Θευνόστου

Καλλικράτεια Ἀρισταγόρα Δελφὶς [τῶι Ἀπό]λλωνι τῶι Πυ̣[θίωι σῶμ]α [γ]υναικεῖ-

ον ἇι ὄνομα Νῦσα, τιμᾶς ἀργυρίου μνᾶν τριῶν, καθὼς ἐπ[ίστε]υσε Νῦσα τῶι

θεῶι τὰν ὠνάν, ἐφ’ ὧιτε ἐλευθέρα εἶμεν καὶ ἀνέφαπτος ἀπὸ πάντων τὸμ

πάντα βίον. βεβαιωτῆρες κατὰ τὸν νόμον τᾶς πόλιος Ἀρισταγόρας Εὐθυ-

δάμου, Κλέων Δίωνος Δελφοί. παραμεινάτω δὲ Νῦσα παρὰ Καλλικράτειαν

ἔτεα ὀκτώ, ἄρχει τοῦ χρόνου τῶν ἐτέων ὁ μὴν ὁ Ποιτρόπιος ὁ ἐπὶ Ἐμμενίδα

ἄρχοντος τοῦ Καλλία, ποιέουσαι τὸ ποτιτασσόμενον ὑπὸ Καλλικρατείας

πᾶν τὸ δυνατὸν ἀνενκλήτως. εἰ δέ τί κα μὴ ποιῆ Νῦσα τῶν ποτιτασσομέ-

νων ὑπὸ Καλλικρατείας καθὼς γέγραπται δυνατὰ ἐοῦσα, ἐξέστω Καλλι-

ἀζαμίοις ἐόντοις καὶ ἀνυποδίκοις πάσας δίκας καὶ ζαμίας. ἐπεὶ δέ κα παραμείνη τὰ

ἔτεα τὰ γεγραμμένα, ἐλευθέρα ἔστω Νῦσα κυριεύουσα αὐτοσαυτᾶς καὶ ποιέου-

σα ὅ κα θέλη καθὼς ἐπίστευσε τῶι θεῶι τὰν ὠνάν. εἰ δε τίς κα ἐφάπτηται Νύσας

ἐπὶ καταδουλισμῶι ἔτεα παραμίνη τὰ γεγραμμένα, βέβαιον παρεχόντω οἱ βεβαιωτῆρες τῶι θεῶι [τ]ὰν ὠνὰν [κατὰ τ]ὸν νόμον, ὡσαύ-

νίωνος, Νικίας Ἀριστωνύμου τῶι Ἀπόλλωνι τῶι Πυθίωι σῶμα ἀν-

δρεῖον ὧι ὄνομα ․․․ Νύσας ἐνδογενῆ, τιμᾶς ἀργυρίου μνᾶν τεσσά-

ρων, καὶ τὰν τι․․μὰν τιμὰν ἔχοντι πᾶσαν, καθὼς ἐπίστευσε Νύσας

τὰν ὠνὰν τῶι θεῶι, ἐφ’ ὧιτε ἐλεύθερον εἶμεν Νύσαν καὶ ἀνέφαπτον

ἀπὸ πάντων τὸν πάντα χρόνον, ποιέοντα ὅ κα θέλη καὶ ἀποτρέχοντα οἷς κα

θέλη. εἰ δέ τις ἐφ[άπτ]οιτο Νύσα, κ—ύριος κύριος ἔστω ὁ παρατυχὼν συλέων Νύ-

σαν ὡς ἐλεύθερο[ν] ἐόντα, καὶ ὁ βεβαιωτὴρ καὶ οἱ ἀποδόμενοι

βέβαιον παρεχόντ[ω τὰν ὠνὰ]ν κατὰ τοὺς νόμους τᾶς πόλιος. βεβαιωτήρ· Εὐάγγε-

ἄρχοντος Φιλοκράτεος τοῦ Ξένωνος μηνὸς βοαθόου, ἐπὶ τοῖσδε ἀπέδοτο Ἀστόξενος

Διονυσίου τῶι Ἀπόλλωνι τῶι Πυθίωι σῶμα γυναικεῖον ἇι ὄνομα Νῦσα, τ[ι]μᾶς ἀργυρί-

ου μνᾶν δέκα, καθὼς ἐπίστευσε Νῦσα τῶι θεῶι τὰν ὠνάν, ἐφ’ ὅτωι ἐλευθέραν εἶ-

μεν καὶ ἀνέφαπτον ἀπὸ πάντων τὸν πάντα χρόνον, ποιοῦσα ἅ κα θέλη καὶ ἀπο-

τρέχουσα οἷς κα θέλη. βεβαιωτὴρ κατὸν νόμον τᾶς πόλιος· Διονύσιος [Ἀ]σάνδρου.

εἰ δέ τίς κα ἐφάπτηται Νύσας ἐπὶ καταδουλισμῶι, βέβαιον παρεχόντω τῶι θεῶι

τὰν ὠνὰν ὅ τε ἀποδόμενος Ἀστόξενος καὶ ὁ βεβαιωτήρ· εἰ δὲ μὴ παρέχοιεν βέβαιον τὰν

[— — — — — — — — γενομένο]υ δὲ Ξενοδόκου [κοινο]ῦ δὲ ξενοδόκου(?) Φ[— — — — — —]

[— — —] Αἰζόσιος Ἀφθονήτου εἶπεν· ἐπειδὴ Νύσα[νδρος Δι(?)]-

οδότου Λαρισαῖος εὔνους ὢν διατελεῖ τῆι πόλει τῶν [Πτε]-

[σί]ως καὶ προκαλεσαμένων ἐπὶ κρίσιν εἰς Ῥώμην ἐπὶ τὴ[ν]

[σ]ύνκλητον ἐπέδωκεν αὑτὸν Νύσανδρος ἐπὶ τὸ

[π]ρεσβεῦσαι ὑπὲρ τῆς πόλεως μετὰ πάσης προθυμίας

[— — —] Αἰζόσιος Ἀφθονήτου εἶπεν· ἐπειδὴ Νύσα[νδρος Θε]-

οδότου Λαρισαῖος εὔνους ὢν διατελεῖ τῆι πόλει τῶν [Πτε]-

[στραταγ]έοντος̣ Ἰσαγόρα τοῦ Νυσάνδρου Νυσάνδρου Λαρεισ[αίου, ταμιεύ]-

[οντος τᾶ]ς πιόλιος πόλιος Πυλάδα τοῦ Νικασ[ι]βούλου ἀπελεύθερο[ι]

Ἁρμόδιος Εὐδάμειος

Νύσανδρος Μνασίππειος

Ἀγεισιλ̣άας Ἁγεισιά̣δας(?) Ἁρμοδίειος

καὶ Παναθηναίων καὶ Ἐλευσινίων καὶ Πτολεμαίων τοῖς γυμνικοῖς

ἀγῶσιν· ἐπεὶ δὲ καὶ προσήγγελται τὴν βασίλισσαν Νῦσαν βασιλέ-

ως Ἀντιόχου θυγατέρα συνωικηκέναι τῶι βασιλεῖ Φαρνάκει̣, καθῆκον

τοὺς εὐεργέτας τοῦ δήμου καὶ τοὺς ἐξ εὐεργετῶν γεγονότας· ἐπαινέσαι

τὴν βασίλισσαν Νῦσαν βασιλέως Ἀντιόχου καὶ βασιλίσσης Λαοδί-

κης καὶ στεφανῶσαι χρυσῶι στεφάνωι κατὰ τὸν νόμον καὶ ἀναγορεῦ-

τὴν βασίλισσαν

Νῦσαν.

Ἀραχθέως καὶ Νύσας̣

Αἰγυπτίων

Σολεύς·

Νύσα

Σολίς.

[καὶ τ]ᾶς γυναικ[ὸς]

[Νύ]σας Εὐκλεῦς.

[καὶ τ]ᾶς γυναικὸς

[Νύ]σας Εὐκλεῦς.

Νύσα

χρηστὰ χαῖρε.

Νύσα Κίλισσα

χρηστὰ χαῖρε.

[Κ]άλλιππος Ἀφροδισιεύς

[Ἀ]ριστέας Νυσαεύς

[Θ]εόπροπος Ἀπαμεύς

[Π]αυσανίας Ῥοδιαπολῖται

[Ἀ]ρτεμίδωρος Νυσαεύς

[Ν]εμέριος Ῥωμαῖος

Νῦσα ∙ Παπ[․․]

[— — — — —]

ρ’ αὐτοῖς ἐν τῶι ἐπιφ[ανεστά]τωι τόπωι. ἐπεκ[ληρώ]-

θησαν καὶ ἔλαχον φ[υλὴν Νυσ(?)]αιΐδα. ἑιρέθη[σαν ․․․․]-

κλῆς Ἡρακλείδου, Φ[․․․․․․ Μ]ενάνδρου. κατ[ὰ δὲ τὰ αὐ]-

ταῖς πατρίσιν αὐτ[ῶν. ἐπεκληρ]ώθησαν καὶ ἐλ[άχο]-

σαν φυλὴν Νυσα[ιΐδα].

Μένετος Ἀρίστιος Ἐλαιΐτης

Μνησίμαχος Ἀπολλοδώρου Νυσα[εύς]

Σώφρων Κρατεροῦ Κιβυράτ[ης]

Πρωτίων Ναίωνος

Νυσαιεῖς·

Θεόδωρος Ἀπολλωνί[ο]υ.

ὁ δῆμος ὁ Ἀφροδεισιέων·

Νυσαέων ψήφισμα παραμυ-

θητικόν·

ὁ δῆμος ὁ Ἀντιοχέων·

Νυσαέων τῆς γερουσί-

ας ψήφισμα παραμυθητικόν·

Ὠρω[πός]

Νῦσα

Ἀφροδεῖ[ται]

Ὠρωπός

Νῦσα

Ἀφροδεῖται

[π]ολίῳ πολλάκις, ἀποδόντες δὲ καὶ τὰ ἱερὰ τῇ [πόλει τὰ ἀποστα]-

[λέν]τα πρὸς Νυσαεῖς ἀνυπερβλήτως, θέ[ντες δὲ ἔλαιον ἑλκυσ]-

[τὸν] καὶ ἐν τῷ ἱερῷ περιπολίῳ πᾶσιν τ[οῖς παραγενομένοις —]

[εἰς τ]ὸ ἱερὸν ξένους ἑστιάσει καὶ [τοῖς ἄλλ]οις ξενίοις, καὶ ἱεροὺς Διε̣[ὶ?]

[ἔδωκ]ε δὲ καὶ ἱερὰ τοῖς ἐν τῇ πόλει, ε[ἱστίασε]ν δὲ καὶ τοὺς Νυσαεῖς ἀ[νυπερβλήτως?]

[—]α καὶ τοὺς ἀφικομένους ὑπε[δέξατ]ο πάσῃ τῇ πρὸς τὰς θυσίας [δαπάνῃ]

[Νε]ικάνδρου Λο(βολδίδος) κλειδοφόρ[ου,] τετειμη-

μένων καὶ ὑπὸ τοῦ δήμο[υ τοῦ] Νυσα-

έων ψηφίσμασι

φά τε τῶν ψηφισμάτων καὶ παρ’ αὐτὸν ἐκπέμψαι κα[ὶ]

πρὸς τὴν λαμπροτάτην πατρίδα αὐτοῦ Νυσαέω[ν]

πόλιν διὰ πρεσβευτῶν Πο(πλίου) Αἰλίου Πομπηϊανο[ῦ]

[Α]ἰλίου Ἑρμοδώρου, ἔδοξε

Νυσαέων τῇ βουλῇ καὶ τῷ

δήμωι, στρατηγῶν γνώμη

[ψαι] δὲ περὶ τούτων [—]

[τὸ]ν στρατηγὸν καὶ ν[— πρὸς τοὺς Νυσα]-

[έ]ας ἵνα ἀποδείξωσ̣[ι τόπον ὡς βέλτιστον ἐν ὧι σταθή]-

[—]ου ιζʹ.

[βασιλεὺς — Νυσαέων τῆι β]ουλῆι καὶ τῶι δήμωι χαίρειν·

[συμμείξαντές μοι ἐν — Ἀρ]τεμίδωρος Βασιλείδης Μι-

Γάϊος Κάσιο[ς Ν]υσαέων ἄρχουσι χαίρ[ειν·]

[Χ]αιρήμων Πυ[θοδώρ]ου υ[ἱό]ς, πολείτης ὑμέ[τερος,]

ἐπὶ Διομήδους τοῦ Ἀθηναγόρου μηνὸς Δαισίου ιζʹ.

[Γ]ναῖος Λέντλος Αὔγουρ ἀνθύπατος Νυσαέων ἄρχουσι. ἐ[π]-

ηρώτ[ησε] Ἀρτεμίδωρος Δημητρίου Παπᾶς ἄρχων εἰ χρ̣ὴ Ζ[—]

ἡ λαμπροτάτη

Νυσαέων πόλις.

[ὁ δῆ]μος [ὁ Νυσαέων καὶ ἡ βου]λ̣ὴ ἐ[τίμησαν]

Χ[αιρ]ήμ[ον]α Πυθοδώρου.

ἡ ἱερὰ καὶ ἄσυλος

[Νυσαέων πόλις.]

τῆς λαμπροτά-

της Νυσαέων

πόλεως Μάρκ[ῳ]

ὁ αὐτός vacat Νυσα[έω]ν

καὶ τὰς ἧττον συνγενῖς καὶ φίλας [πό]λις καλῶν ὡς τὸν θεὸν [ἐπὶ]

[—] πρὸς τὸν θεὸ[ν τῷ] τοὺς ἀπὸ περάτων γ[ῆς εἰς]

[εὐφροσύ]νην καλῖμ [πρὸ π]άντων ὑμᾶς, ὦ Ν[υσαεῖς,]

[καλ]ῶ φίλην καὶ συν[γ]ενῆ πόλιν· καὶ οὐκ οἶδα εἴ τ[ινα καὶ]

Μᾶρκος [Α]ὐ̣ρήλιος

Ἱεροκλῆς [Ν]υσαεὺς

καὶ Τραλλ̣[ια]νὸς νει-

κληΐζομαι

ἐστὶ δὲ πάτρη Νῦσά μοι

εὐκλειής·

χρυσέῳ στεφάνῳ

καὶ τᾶς γυναικὸς αὐτοῦ Νύσας Κῴας

καὶ Ἑπαφροδείτου Κῴου τιμ[α]-

χρυσέῳ στεφάνῳ

καὶ τᾶς γυναικὸς αὐτοῦ Νύσας Κῴας

καὶ Ἐπαφροδείτου Κῴου τιμα-

τέρα καὶ Εὔδοξος ὁ ἀνὴρ

καὶ Δημόφιλος καὶ Νύσα οἱ

ἑκυροὶ καὶ Ἡρακλείδης ὁ υἱὸς

ἔτους σνϛʹ, μη(νὸς) Λώου ζʹ. Νύσα

ἐτείμησεν Δημόφιλον τὸν

Νῦ[σα](?) Νύ[μφη]? Νύ[μφαι]?.

[νεῖνον Σεβαστὸν καὶ] 〚[Σεπτίμιον Γέταν Κα]ί̣σ̣α̣ρ̣α̣〛 vv τοὺς̣ Γ̣

[— — — — — — c.29 — — — — — — ὁ δῆμ]ο̣ς̣ Ν̣υ̣σ̣α̣[έων]

ΗΡΟΝ Εὐσεβῆ | [․․c.7․․|․․․․c.12․․․․]Β · Γερμανικῷ Ϲ[․․․․․ | —]

vacat καὶ θαλα̣|[— —] τ̣ο̣ῦ̣ κ̣ό̣σ̣μ̣ου ὁ δῆμος ὁ Νυσαέων [․ | —]

vacat Υ Ἡρακλε̣[ῖ] | τ̣οῦ Ἀμμωνίου καὶ Σενέκα Σενέκα̣|[ς —]

[— — — Σε]β(αστὸς) Γερμανικὼς [— — —]

[— — —] τ̣ο̣ῦ̣ κ̣ό̣σ̣μ̣ου ὁ δῆμος ὁ Νυσαέων [— — —]

τ̣οῦ Ἀμμωνίου καὶ Σένεκα Σενέκα̣[ς]

Μίκκη καὶ Πε[ρ]-

σεὺς καὶ Νῦσα

καὶ Ποσείδιππος

Νύσα.

Μ. Αὐρήλιον Ἀντωνῖνον

Σεβ. τὸν κύριον Νυσαέων

τῶν καὶ Σκυθοπολιτῶν

ὣς ἐμὲ τὸν δύστηνον νύμφα ἵμε-

ρε Νῦσα |

ἀίδιον μυρείην δὸς μόρον ἡλικίην.

Πομπηίου.

Νῦσα Σερβιλία.

Μόδεστος

Νῦσα

[․]βίου