— — — — — — — — α φιάλιον· Δορ̣ — — — — — — — — ΙΙΙΙΙ ῥιπὶς ξυλίνη ἁλύσιον ἀργυροῦν ἔχουσα 𐅂𐅂 v τύπος, ἱερ[ε]ὺς Ἀμειν — — —

[— — — — — — τύ]πος Νείλου 𐅂𐅂𐅂ΙΙΙΙ — — — — — — — ου ΔΔΔ v χεὶρ ἀνεπίγραφος Ι v τύπος Νικαρέτης 𐅂𐅂𐅂· v σκέλος [Θ]υμοχάρου[ς — — — —]

— — — — — — φιάλη Ἡδυλίου ΔΔΔΔ — — — — — — 𐅂 vv σκέλος Μαλθακίο 𐅂𐅂𐅂ΙΙΙΙ v σκέλος καὶ τύπος Μίκας 𐅂𐅂𐅂𐅂· δρ[α]χμαὶ Λαόσσο — — —

Νεῖλος Ͻ

Ἁρμόδιος Νείλου

Δημήτριος Χρύσου

Νίκη

Νείλου

Μιλησία.

[— — —c.23— — —]Δ v φιάλιον Δ̣ορ̣[— —c.24— — —]𐅂̣ΙΙΙΙΙ vv ῥιπὶς ξυλίνη ἁλύσιον ἀργυροῦν ἔχουσα 𐅂𐅂 v τύπος ἱερ[ε]ὺς Ἀμειν[— —c.14— —]

[— — —c.24— — τύ]πος Νείλου 𐅂𐅂𐅂ΙΙΙΙ v [— —c.21— —]ο̣υ ΔΔΔ v χεὶρ ἀνεπίγραφος Ι v τύπος Νικαρέτης 𐅂𐅂𐅂 v σκέλος [Θ]υμοχάρου̣[ς — c.8— —]

[— —c.20— —] v φιάλη Ἡδυλίου ΔΔΔΔ𐅂̣[— —c.19— —]𐅂 v σκέλος Μαλθακίο 𐅂𐅂𐅂ΙΙΙΙ v σκέλος καὶ τύπος Μίκας 𐅂𐅂𐅂𐅂· δρα̣χμαὶ Λαόσσου̣ [— —c.7— —]

[— — — — c.23 — — — — —]Δ v φιάλιον Δ̣ορ̣[— — — — — c.24 — — — — —] ΔΙΙΙΙΙ v ῥιπὶς ξυλίνη ἁλύσιον ἀργυροῦν ἔχουσα 𐅂𐅂 v τύπος ἱερ[ε]ὺς Ἀμειν[— — c.14 — — —]

[— — — — — c.24 — — — — — τύ]πος Νείλου 𐅂𐅂𐅂ΙΙΙΙΙ v [— — — — c.21 — — — —]ο̣υ ΔΔΔ v χεὶρ ἀνεπίγραφος Ι v τύπος Νικαρέτης 𐅂𐅂𐅂 v σκέλος [Θ]υμοχάρου̣[ς — c.8 — —]

[— — — — c.20 — — — —] v φιάλη Ἡδυλίου ΔΔΔΔ𐅂̣[— — — — c.19 — — — —] 𐅂 v σκέλος Μαλθακίο(υ)𐅂𐅂𐅂𐅂ΙΙΙΙ v σκέλος καὶ τύπος Μίκας 𐅂𐅂𐅂𐅂· δρα̣χμαὶ Λαοσσοῦ̣ [— c.7 —]

[— — — — — — — — — — — — — — —]

πέδοις Νείλου χ̣[ώ]ροις̣ τ̣’ ἔφ̣υ̣ες·

κουρῆς δ’ αὔτε φίλασ’ ἐσθ‵λ′ὸν

οἱ περὶ Σίαυον Ἀργου-

ανάγου Ἰωδέσμαγος Νεί-

λου, Οὐαμψ[ά]λαγος Σωκρά-

τους, Ῥευρόμανος Ἠλμάνου,

Εὐμένης Κα — — — αʹ

Θαῆσις Νείλου αʹ

Ἀγέλαος Ἡρακλέωνος —ʹ

Ἀσία Ἰσιδώρου

— — — — Νείλου

— — — — — —ίσκο[υ] ηʹ

Ποντωρέως.

ἥκει καὶ Νείλου προχοὰς καὶ ἐπ’ ἔσχατον Ἰνδὸν

τέχνας Ἀμφιλόχοιο μέγα κλέος ἄφθιτον ἀεί.

․ου․․ν Διὸς η[— — — — — — — — —]

[Μ]έ̣ν̣φιν [Μ]έ̣μ̣φιν? τὴν Ν[ε]ίλ̣[ου? — — — —]

[τ]ῶν δ’ ἐξέβλα[σ]θ’ ἑ[— Ἑ[—]? — —]

[καὶ κλυτὸς Ἀντίοχος νεῖ]κος ἀηράμενοι.

[ἐς δὲ κρίσιν καὶ ἵκαν’ ἁμῶν πόλ]ις· εἷς δ’ ἀ̣πὸ Νείλ[ου]

[ἤγαγεν Ἀντιγένης πληθὺ]ν ἀγειρόμενο[ς].

πλεύσας δ’ εἰς Αἴγυπτον ἐγὼ

καὶ ῥεῖθρα τὰ Νείλου,

❦ καὶ θορύβους προφυγὼν καὶ κύ-

π̣[λ]ω̣τ̣ὸν Ἄ̣ρ̣η στείλ̣α̣ντες ἐπυργ[ώσ]αντο πόλη[α]ς,

Ν̣είλο̣υ̣ τ̣’ ἐ̣ν̣ π̣ρ̣οχοαῖς Ναύ̣κ̣ρ̣α̣τ̣ιν̣ ε̣ἱσ̣ά̣[μ]ενοι.

μυρίος αἰὼν μάρτυς, ὅσον κλέος ὁπ[π]ότ’ ἔνεικε,

π̣[λ]ω̣τ̣ὸν Ἄ̣ρη στείλαντες ἐπυργ[ώσ]αντο πόλη[α]ς

Νείλου τ’ ἐν π̣ροχοαῖς Ναύ̣κ̣ρ̣ατιν εἱσά[μ]ενοι.

μυρίος αἰὼν μάρτυς, ὅσον κλέος ὁ[π]πότ’ ἔνεικε,

Τ(ίτος) Κλ(αύδιος) Βιθυνὸς τοῖς ἐπὶ τοῦ θεοῦ

μου Νείλου Σεράπιδι θύου-

σι Φλαβ(—) Λουκ․․․․10․․․․

ἀπὸ γαίης

καὶ Νείλου γονόεντος,

ὃς ἀνθυπάτων

Ταβηνῶν. ἐπὶ πρυτάνεως Κλαρίου Ἀπόλλωνος τὸ ϟγʹ, ἱερέως Γ. Ἰου. Ζωτίχου, θεσπιῳδοῦντος Τι. Κλ. Ἄρδυος τῶν ἀπὸ Ἄρδυος Ἡρακλειδῶν πατρογενίδου, προφήτου Τι. Ἰου. Ῥουφείνου· ἠΐθεοι

ἱερεὺς Διοκλῆς βʹ Καλλικλέους, Θάμυρος δʹ, Εὐτυχιανὸς Ζωτίχου, Μειλήσιος Ὀνησίμου νε(ώτερος), Εὔτυχος Νείλου, Ζήνων βʹ, Βακχικὸς βʹ.

ὧδε κατέλιπεν ὄνομα τὸ σῶμα προδαπανήσας;

Κρίσπος φαρίης γῆς σταχυητρόφου τε Νείλου

ὑπὸ σήματι τῷδε κρύπτεται θανὼν πολείτης,

Θάλλος Κλ(αυδίου) Νείλου

ἐτῶν οεʹ· χαῖρε.

ὅφρα σε καὶ μετόπισθεν ἔχοι κλέος ἶσον ἐκείνοις

οἳ Νείλου προχοὰς ζεῦξαν ἀπειρεσίους.

τοῦ περιβόλου τῷ θεῶι καὶ κυρί-

ῳ Σοκνοπαίωι παρά τῶν ἐκ Νείλου

πόλεως προβατοκτηνοτρόφων

[Φιλο]μήτο[ρι] χαίρειν Ἡ[ρ]ώδ[η]ς Χαριδήμου

[καὶ Ἡρ]ώδης Νείλου ἀμ[φ]ότεροι τῶν ἐκ τῆς θερ[α]-

πήας αʹ πρώτου σημήου. ὑπάρχοντος π[ρὸς] Μαγδῶ[λα]

Κυδρῆς

Νείλου.

Νειλούσσης ἀλόχου τήνδ’ εἰκόνα Παρθενοπαί[ου]

μητρὸς δ’ ἡμετέρας στήσαμεν ἐν τεμένει·

καὶ πνοιαὶ ἀνέμων καὶ ἥλιος ὁ γλυκυφεγγής.

σῆι δυνάμει Νείλου ποταμοὶ πληροῦνται ἅπαντες,

ὥρηι ὀπωρινῆι, καὶ λαβρότατον χεῖθ’ ὕδωρ

ἰὴ παιάν, Ἀσκληπιέ, | δαῖμον σεμνότατε, ἱὲ παιάν. |

Νείλου δὲ ῥοὰς δώιης, μάκαρ, ἀιδίους | καὶ τᾶιδε πόλει

θάλος ἀμβρόσιον | πάσηι τε ἀγανὸν κλέος Αἰγύπτωι. |

ἰὴ παιάν, Ἀσκληπιέ, | δαῖμον σεμνότατε, ἱὲ παιάν. |

Νείλου δὲ ῥοὰς δώιης, μάκαρ, ἀιδίους | καὶ τᾶιδε πόλει

θάλος ἀμβρόσιον | πάσηι τε ἀγανὸν κλέος Αἰγύπτωι. |

Φαμενὼθ ιβʹ,

ἐπὶ Νείλου στρατηγοῦ.

Ἴσιδος Ἰναχίης γαῖαν ἐποψόμενοι

καὶ Νείλου βαθὺ χεῦμα, ὃς Αἰγυπτον πολύολβον

αἰὲν ἔτος σώζει Καίσαρος εὐτυχίαις.

Φιβίων ὁ καὶ Σαραπίων.

Ἰσίδωρος Νείλου.

Κοπρέας Τριαδέλφου.

χρόνου συνεστηκυίας τῆς ἀλλοτριότητος τοῖς ἐπισυναχθεῖσιν εἰς αὐτὴν ἀσεβέσιν, οἳ ἦσαν εἴς τε τὰ ἱερὰ καὶ τοὺς ἐν Αἰγύπτωι κατοικοῦντας πολλὰ κακὰ συντετελεσμένοι, καὶ ἀν-

τικαθίσας χώμασίν τε καὶ τάφροις καὶ τείχεσιν αὐτὴν ἀξιολόγοις περιέλαβεν, τοῦ τε Νείλου τὴν ἀνάβασιν μεγάλην ποιησαμένου ἐν τῶι ὀγδόωι ἔτει καὶ εἰθισμένου κατακλύζειν τὰ

πεδία κατέσχεν ἐκ πολλῶν τόπων ὀχυρώσας τὰ στόματα τῶν ποταμῶν, χορηγήσας εἰς αὐτὰ χρημάτων πλῆθος οὐκ ὀλίγον καὶ καταστήσας ἱππεῖς τε καὶ πεζοὺς πρὸς τῆι φυλακῆι

[— — — — — — — — συ]νπαραλαβὼν δὲ τὸυς συγγενεῖς καὶ το[ὺς φίλους — — —]

[— — — — — — — — — —] ἐν αἷς ἡ τοῦ Νείλου πηγὴ ὀνομαζομέ[νη Φιάλη — — —]

[φιάλας χρυσᾶς καὶ ἀρ]γυρᾶς καὶ ἀποδοὺς τῶι Νείλωι τὰ νομιζ[όμενα — — —]

[— — — ἕνεκα τοῦ τῶν ἱερῶν προσόδων κ]ατὰ λόγον ἐπιτελεῖσθαι τοῖς θεοῖς τὰ νομιζό[μενα — — —]

[τῶν τοῦ μεγάλου θεοῦ Νείλου ὑδάτω]ν ἀνηκόντων, ἐπιτελεῖσθαι προστετά[χαμεν οὖν Φομμοῦτι τῶι συγγενεῖ καὶ στρατηγῶι]

[καὶ ἐπιστρατήγωι ἡμῶν κατὰ τὴν ὑπ]οκειμένην σύνταξιν διδομένων κατ’ ἔτος [— — —]

καὶ Τιάμαα καὶ Ἀθαγαοὺς καὶ Καλαὰ καὶ Σαμῆνε ἔθνος πέραν

τοῦ Νείλου ἐν δυσβάτοις καὶ χιονώδεσιν ὄρεσιν οἰκοῦντας,

ἐν οἷς διὰ παντὸς νιφετοὶ καὶ κρύη καὶ χιόνες βαθεῖαι,

Τιάμαα: Τιάμα τοὺς λεγομένους Τζιαμῶ, καὶ τοὺς Γαμβελὰ καὶ τὰ ἐγγὺς αὐτῶν λέγει ἔθνη τὰ πέραν τοῦ Νείλου. LSV

τοῦ περιβόλου τῷ θεῶι καὶ κυρί-

ῳ Σοκνοπαίωι παρά τῶν ἐκ Νείλου

πόλεως προβατοκτηνοτρόφων

ριτας καὶ εὐεργεσίας πλημύρουσα πᾶσιν ἀγαθοῖς ἡ̣

Αἴγυπτος, τὰς τοῦ Νείλου δωρεὰς ἐπαυξομέ-

νας κατ’ ἔτος θεωροῦσα, νῦν μᾶλλον ἀπέλαυ-

ωνίδου κυβερ-

νήτου Νείλου,

Διὸς καλου[μένου]

[Φιλο]μήτο[ρι] χαίρειν Ἡ[ρ]ώδ[η]ς Χαριδήμου

[καὶ Ἡρ]ώδης Νείλου ἀμ[φ]ότεροι τῶν ἐκ τῆς θερ[α]-

πήας αʹ πρώτου σημήου. ὑπάρχοντος π[ρὸς] Μαγδῶ[λα]

Νείλου π̣ερά̣σας κ̣[αρ]|[πο]φ̣ό̣ρου μ̣έγαν π̣ό̣ρ̣[ον] |

Με̣[νέ]λα̣[ο]ς ἥκω πρὸς | μ[εγά̣λ]ην Ἶσ̣[ιν θεὰ]ν |

Νείλου περάσας καρποφόρου μέγαν πόρον,

Δημήτριος ἥκω πρὸς μεγάλην Ἶσιν θεάν,

Φαμενὼθ ιβʹ,

ἐπὶ Νείλου στρατηγοῦ.

οὐ κενὰ μηνύων, οὗπερ ἔφυν γενέτου·

τοῦ δὲ καλοῦ πλώσας, φησί, ξένε, χεύματα Νείλου,

καιρὸν ἔχω φωνεῖν· χαίρετε πολλά, Φίλαι·

Νείλου περάσας καρποφόρου μέ|γαν πόρον

Σαραπίων Ἀριστομάχου ἥ|κωι

Ἴσιδος Ἰναχίης γαῖαν ἐποψόμενοι,

καὶ Νείλου βαθὺ χεῦμα, ὃς Αἴγυπτον πολύολβον

αἰὲν ἔτος σώζει Καίσαρος εὐτυχίαις.

πυλῶνα τῆς [πό]λ̣εως Φιλ[ῶν], ἐπὶ Πασῆ-

νις Πατρανσ[νοῦ]φις κυβερνήτης Νεί[λου]

[Ν]οφερῶ[ς], ἔτ[ου]ς ἑβδόμου, Θὼθ εʹ · Τ̣Ο̣Ι̣— —

χρόνου συνεστηκυίας τῆς ἀλλοτριότητος τοῖς ἐπισυναχθεῖσιν εἰς αὐτὴν ἀσεβέσιν, οἳ ἦσαν εἴς τε τὰ ἱερὰ καὶ τοὺς ἐν Αἰγύπτωι κατοικοῦντας πολλὰ κακὰ συντετελεσμένοι, καὶ ἀν-

τικαθίσας χώμασίν τε καὶ τάφροις καὶ τείχεσιν αὐτὴν ἀξιολόγοις περιέλαβεν, τοῦ τε Νείλου τὴν ἀνάβασιν μεγάλην ποιησαμένου ἐν τῶι ὀγδόωι ἔτει καὶ εἰθισμένου κατακλύζειν τὰ

πεδία κατέσχεν ἐκ πολλῶν τόπων ὀχυρώσας τὰ στόματα τῶν ποταμῶν, χορηγήσας [εἰ]ς αὐτὰ χρημάτων πλῆθος οὐκ ὀλίγον καὶ καταστήσας ἱππεῖς τε καὶ πεζοὺς πρὸς τῆι φυλακῆι

[— — — — — — — — συ]νπαραλαβὼν δὲ τὸυς συγγενεῖς καὶ το[ὺς φίλους — — —]

[— — — — — — — — — —] ἐν αἷς ἡ τοῦ Νείλου πηγὴ ὀνομαζομέ[νη Φιάλη — — —]

[φιάλας χρυσᾶς καὶ ἀρ]γυρᾶς καὶ ἀποδοὺς τῶι Νείλωι τὰ νομιζ[όμενα — — —]

[— — — — ἕνεκα τοῦ τῶν ἱερῶν προσόδων κ]ατὰ λόγον ἐπιτελεῖσθαι τοῖς θεοῖς τὰ νομιζό[μενα — — — — — — — — — — — — — — —]

[τῶν τοῦ μεγάλου θεοῦ Νείλου ὑδάτω]ν ἀνηκόντων, ἐπιτελεῖσθαι προστετά[χαμεν οὖν Φομμοῦτι τῶι συγγενεῖ καὶ στρατηγῶι]

[καὶ ἐπιστρατήγωι ἡμῶν κατὰ τὴν ὑπ]οκειμένην σύνταξιν διδομένων κατ’ ἔτος [— — — — — — — — — — — — — — — —]

[Φιλο]μήτο[ρι] χαίρειν Ἡ[ρ]ώδ[η]ς Χαριδήμου

[καὶ Ἡρ]ώδης Νείλου ἀμ[φ]ότεροι τῶν ἐκ τῆς θερ[α]-

πήας αʹ πρώτου σημήου. ὑπάρχοντος π[ρὸς] Μαγδῶ[λα]

ριτας καὶ εὐεργεσίας πλημύρουσα πᾶσιν ἀγαθοῖς ἡ̣

Αἴγυπτος, τὰς τοῦ Νείλου δωρεὰς ἐπαυξομέ-

νας κατ’ ἔτος θεωροῦσα, νῦν μᾶλλον ἀπέλαυ-

[— — —․․․] τε Ν̣είλου

[— — —․ θ]έλουσιν εἶνα[ι]

τὸ προσκύνημα

Νείλου Νεμε̣σ̣[ᾶ]

παρὰ το͂ Ἁρμά[χι].

ωνίδου κυβερ-

νήτου Νείλου,

Διὸς καλου[μένου]

[— — — — — — — — συ]νπαραλαβὼν δὲ τὸυς συγγενεῖς καὶ το[ὺς φίλους — — —]

[— — — — — — — — — —] ἐν αἷς ἡ τοῦ Νείλου πηγὴ ὀνομαζομέ[νη Φιάλη — — —]

[φιάλας χρυσᾶς καὶ ἀρ]γυρᾶς καὶ ἀποδοὺς τῶι Νείλωι τὰ νομιζ[όμενα — — —]

[— — — — ἕνεκα τοῦ τῶν ἱερῶν προσόδων κ]ατὰ λόγον ἐπιτελεῖσθαι τοῖς θεοῖς τὰ νομιζό[μενα — — — — — — — — — — — — — — —]

[τῶν τοῦ μεγάλου θεοῦ Νείλου ὑδάτω]ν ἀνηκόντων, ἐπιτελεῖσθαι προστετά[χαμεν οὖν Φομμοῦτι τῶι συγγενεῖ καὶ στρατηγῶι]

[καὶ ἐπιστρατήγωι ἡμῶν κατὰ τὴν ὑπ]οκειμένην σύνταξιν διδομένων κατ’ ἔτος [— — — — — — — — — — — — — — — —]

ἐπὶ τῆς εὐτυχοῦς ιγʹ ἐνδ(ικτίονος)

ἀνῆλθεν ἡ τοῦ Νεί[λ]ου σημασία

κα[τ]ὰ τὸ ἱερατικὸν σημῖον,

[κονίῃ]σ̣ι̣ τάνυστο, | τοῖο[ν] ν̣ῦ̣ν̣ [κ]τυ-

[πέ]ει λίθος ἄσπετος ἐγ̣γ̣[ύθι] Ν̣[είλο]υ.

〚— — — — — — — — — — —〛

〚․․․․〛 ὁ τοῦ Νείλου ἱερεύς.

Ῥουφείνου τάφος οὗτος, ὃν Ἀστέριόν ποτ’ ἔκλῃζον·

ὃς προλιπὼν Ῥώμης δάπεδον Νείλου πόλιν ἐλθὼν

καὶ προκοπαῖς λάμψας, πολλοῖσι δὲ πολλὰ παρασχών,

[D(is)] M(anibus).

[ἄθρησο]ν Νείλου ∙ ἀλε-

[γεινὸν τῇ]δε τὸ μνῆ-

Ἑλίου(?) Νείλου(?) (J.-C. Cheynet, AnnÉp).