[θι]ο[ς] ἥλετο λατομίαν το͂ σακο͂ τὸ ἥμισσον ΧΧΧΧΗΗΗΗ

[․c.6․․ ἔνγυ]ος [Μ?]ίλατος, Ὀρσίας Λύκιος Κορίνθιος ἥλετο

[λίθων ἀγωγὰν το͂ σακο͂ τὸ] ἥμισσον ΧΗΗΗΗΗΗ[— —, ἔνγυος — —]

παν· ἐπειδὴ τοῦ δάμου ψάφισμα ἀποστείλαν-

τος καὶ πρεσβευτὰν παρὰ Μιλατίους φίλους ἐόν-

τας καὶ εὔνους ἐκ παλαιῶν χρόνων καὶ φιλανθρώ-

ωτικὰς καὶ μετ’ αὐτοῦ γραμματῆ, ἐξαπέστει-

λαν Μιλάτιοι δικαστὰν Ἀπολλωνίδαν Μέμνονος

ἄνδρα καλὸν καὶ ἀγαθὸν καὶ ἄξιον ἀμφοτερᾶν

χθαι τῶι δάμωι· ἐπαινέσαι ἐπὶ τούτοις τόν τε δᾶ-

μον τὸν Μιλατίων καὶ στεφανῶσαι στεφάνωι χρυ-

σείωι· καὶ τὸν ἀποσταλέντα δικαστὰν ὑπ’ αὐτῶν

ἐκκλησίαν καὶ πρεσβευτὰν ἐκ ἁ̣πάντων Βυζαν-

τίων, τὸν δὲ αἱρεθέντα ἀποδαμήσαντα παρὰ Μ̣[ι]-

λατίους καὶ ἀποδόντα τὸ ψάφισμα καὶ ἐπαινέ-

σαντα αὐτοὺς ἐπὶ τᾶι σπουδᾶι, ἃν ἐποιή-

μος αἰνήση, δέδοχθαι τῶ δάμωι· ἐπειδὴ μεταπεμψαμένω δικάσταις τῶ δά-

μω ἐγ Μιλάτω ἐπὶ ταὶς δίκαις ταῖς πρὸς Μαθυμναίοις ταὶς κὰτ τὰν συνθήκαν καὶ ἐπισυνθή̣-

καν, Μιλάσιοι ἔοντες ἄμμι συγγένεες καὶ φίλοι καὶ εὔνοοι τὰν παῖσαν πρόνοιαν κα[ὶ]

κ̣λέοισι τοῖς ἀγώνεσσι τοῖς γυμνίκοισι ἀναγγέλλοντος τῶ κάρυκος, ὄττι ὀ δᾶμος στεφά-

[ν]οι τοὶς ἐγ Μιλάτω δικάσταις Ἀξίοχον Μόλπω, Ἀντίγονον Δημητρίω δικάσσαντας ταὶς δί-

κ̣αις ὄρθως καὶ δικαίως κατὰ τὰ συγκείμενα πρὸς Μαθυμναίοις ἀρέτας ἔνεκα καὶ εὐνοίας τᾶς

ἀ πόλις συντελέηι· ἀπόδειξαι δὲ καὶ πρεσβεύταν, ὄστις

ἀφικόμενος εἰς Μίλατον τό τε ψάφισμα τόδε ἀποδώσει

καὶ ἐπέλθων ἐπὶ τὰν βόλλαν καὶ τὸν δᾶμον

... κατὰ τὰ αὐτὰ

Τυλίσιοι, Ῥαύκιοι, Χερσονήσιοι, Μιλάτιοι, Ἐλευτυνιεῖς Ἐλτυνιεῖς,

Ἡρακλεῶται, Πριάνσιοι, Ἀπολλωνιᾶται, Πετραῖοι, Ἰτάνιο[ι],

καὶ κατέχειν.

καὶ οἱ Μιλάτιοι

ἐπεβώλευσαν

σίους․․․

καὶ οἱ Μιλάτιοι

ἐπεβώλευσαν

— — —δε ἆι οἰ Πρεπσιδαι κοἰ Μιλάτιοι ἆ-

ρκσαν. vac.

λήτωι δὲ κατὰ τὸν νόμον τὸν ἐμπορ̣ι̣κ̣όν. κατὰ τὰ αὐτὰ

Τυλίσιοι, Ῥαύκιοι, Χερσονήσιοι, Μιλάτιοι, Ἐλευτυνιεῖς Ἐλτυνιεῖς,

Ἡρακλεῶται, Πριάνσιοι, Ἀπολλωνιᾶται, Πετραῖοι, Ἰτάνιο[ι],

[Μ]ι̣λάτι[οι]

Ἀπταραῖοι

αὐτοέτεις ἱεροὺς θεὶς ἔπι σοὶ στεφάνους.

Μίλατος δ’ ἐρατά, Φοίβου κλυτὸν ἐμβασίλευμα,

τάσδε σαοφροσύνας νείματό σοι χάριτας,

λήτωι δὲ κατὰ τὸν νόμον τὸν ἐμπορ̣ι̣κ̣όν. κατὰ τὰ αὐτὰ

Τυλίσιοι, Ῥαύκιοι, Χερσονήσιοι, Μιλάτιοι, Ἐλευτυνιεῖς Ἐλτυνιεῖς,

Ἡρακλεῶται, Πριάνσιοι, Ἀπολλωνιᾶται, Πετραῖοι, Ἰτάνιο[ι,]

ἀ πόλις συντελέηι· ἀπόδειξαι δὲ καὶ πρεσβεύταν, ὄστις

ἀφικόμενος εἰς Μίλατον τό τε ψάφισμα τόδε ἀποδώσει

καὶ ἐπέλθων v7 ἐπὶ τὰν βόλλαν καὶ τὸν δᾶμον

μος αἰνήση· δέδοχθαι τῶ δάμωι· ἐπειδὴ μεταπεμψαμένω δικάσταις τῶ δά-

μω ἐγ Μιλάτω ἐπὶ ταὶς δίκαις ταὶς πρὸς Μαθυμναίοις ταὶς καττὰν συνθήκαν καὶ ἐπισυνθή̣-

καν, Μιλάσιοι ἔοντες ἄμμι συγγένεες καὶ φίλοι καὶ εὔνοοι τὰν παῖσαν πρόνοιαν κα[ὶ]

κ̣λέοισι τοῖς ἀγώνεσσι τοῖς γυμνίκοισι ἀναγγέλλοντος τῶ κάρυκος, ὄττι ὀ δᾶμος στεφά-

[ν]οι τοὶς ἐγ Μιλάτω δικάσταις Ἀξίοχον Μόλπω, Ἀντίγονον Δημητρίω δικάσσαντας ταὶς δί-

κ̣αις ὄρθως καὶ δικαίως κατὰ τὰ συγκείμενα πρὸς Μαθυμναίοις ἀρέτας ἔνεκα καὶ εὐνοίας τᾶς

παν· ἐπειδὴ τοῦ δάμου ψάφισμα ἀποστείλαν-

τος καὶ πρεσβευτὰν παρὰ Μιλατίους φίλους ἐόν-

τας καὶ εὔνους ἐκ παλαιῶν χρόνων καὶ φιλανθρώ-

ωτικὰς καὶ μετ’ αὐτοῦ γραμματῆ, ἐξαπέστει-

λαν Μιλάτιοι δικαστὰν Ἀπολλωνίδαν Μέμνονος

ἄνδρα καλὸν καὶ ἀγαθὸν καὶ ἄξιον ἀμφοτερᾶν

χθαι τῶι δάμωι· ἐπαινέσαι ἐπὶ τούτοις τόν τε δᾶ-

μον τὸν Μιλατίων καὶ στεφανῶσαι στεφάνωι χρυ-

σείωι καὶ τὸν ἀποσταλέντα δικαστὰν ὑπ’ αὐτῶν

ἐκκλησίαν καὶ πρεσβευτὰν ἐξ ἁ̣πάντων Βυζαν-

τίων, τὸν δὲ αἱρεθέντα ἀποδαμήσαντα παρὰ Μ̣[ι]-

λατίους καὶ ἀποδόντα τὸ ψάφισμα καὶ ἐπαινέ-

σαντα αὐτοὺς ἐπὶ τᾶι σπουδᾶι, ἃν ἐποιή-

vacat ἔσται κ̣[α|ὶ νῦν καὶ εἰς τὸν ἔπ]ειτα χρόνον προσλαβόντι πρὸς τὸ

vacat πολίτε[υ|μα ἄνδρας] Δ̣ρ̣ηρίους καὶ Μιλα̣[τ]ίους, ὑπὲρ ὧν οἱ ἄνδρες

vacat ἥκουσι π[ρ|ὸς τὴμ πόλι]ν̣, κ̣[αὶ] μ̣ε̣[ταδό]ντι αὐ̣[τ]οῖ̣ς̣ χώρας καὶ τῶν

[βαιὸς ἔτ’ ἀρχαί]α̣ς [ῥώ]μ̣α̣ς̣ τύπος· ἀ̣[λ]λ’ ἀρετᾶς μοι

Μίλα̣τ̣[ος χἐτέρ]αν ἀν̣[τιδ]έ̣δωκε χάριν.

ὠμ̣[ηστὰν μετὰ γὰρ κείναν] ἐν ὄρει τε δίαιταν

vacat οὕνεκ’ ἀειμνάστων ἁψάμενον στεφάνων·

vacat θειοτάτα Μίλαιτε Μίλατε, διάκριτα φῦλα τεχνιτῶν

vacat θρεψαμένα πρώτα κέκρισαι ἐν θυμέλαις.

οὗτος ὁ Μιλάτοιο πάτρας πρόμος, οὗτος ὁ δήμου

ῥυτὴρ καὶ πόλεως ἡνιοχῶν βίοτον,

οὗτος ὁ Μιλάτοιο πάτρας πρόμος, οὗτος ὁ δήμου

ῥυτὴρ καὶ πόλεως ἡνιοχῶν βίοτον,

οὕνεκ’ ἀειμνάστων ἁψάμενον στεφάνων.

θειοτάτα Μίλατε, διάκριτα φῦλα τεχνιτῶν

θρεψαμένα πρώτα κέκρισαι ἐν θυμέλαις.

Ἀθηνᾶς ἐνδόξως καὶ φιλο-

τίμως, θυγατέρα Τι(βερίου) Κλ(αυδίου) Μι-

λάτου, δρομέως παραδόξου,

[ν]ικήσαντος ἱεροὺς εἰσε-

[ἐτίμησεν] Δημήτριον

[τοῦ δεῖνος] Μιλάτην Εὐ-

[․․]η, ἱερέ[α] τῆς τῶν Σ[ε]-

[— — — — — — — ἔ]χων ὄνομα·

[— — — — — κλειν]ὰ Μίλατος ἔθρε[ψε],

[— — — — — γᾶ κατέ]χει Κιτιάς.