Ἰάσων Ἰάσωνος

καὶ Μαργαρίου,

παροδεῖτα, | κεῖται

Βίτων Μαργαρείτῃ

μνείας χάριν.

Ἀρόγου τοῦ Διογένους

τοῦ Μαργάρου Φιλήμων

αὑτῷ καὶ κληρονόμῳ.

Μαργαρε(ί)της.

[Μαργαρ]είτης.

Μαργαρέτης

σον

Μαρ-

γαρ-

ήτῃ

Πόπλιος Φαύστου,

Τ(ίτος) Τερ(έντιος) Κάσσι(ος) Μαργαρείτης,

Ἀσκληπιάδης Ὀνησίμου,

rose ἡμέρα vac. τρίτῃ· rose

Μαργαρείτης vac. ἐ̣σσε(δάριος) ν(ικῶν) οεʹ,

❦ Βίκτωρ vac. σε̣κ(ούτωρ) ν(ικῶν) νηʹ.

[τῶν καὶ τοῖς ἐ]ξ αὐτῶν ἐ[ν]

[γόνοις κα]ὶ Μαργαροῦτι

ΝΟΙΣΑΦΙΚΔΟΣΛΕ

ντα Ἐλπιδίου ἀρτ(οκόπου) υ-

ἱοῦ Μαργαδυρίου κη(πουροῦ) κη(περγοῦ).

a sinistra: ☩

Μαργαρείτης.

[ἔτ]ους νυʹ, Δύστρου λʹ.

Μαργαία ἄλυπε χαῖρε.

Τερτία εὐξαμένη ὑ-

πὲρ Μαργαλις θυγατρός.

Ὑγεία · καὶ χλιαρὰ μεγάλα · χλιαρὰ δὲ τὰ μικρὰ ·

Μαργαρίτης · κλίβανος παλεός · Ἰνδή τε · καὶ ἄλλη

Ματρώνα · Βριαρή τε Μονάστρια · κ’ ἡ Πατριάρχου.

εἷς Θεός. μνημῖ-

ον Μαργαλίης

Θεοδούλου, ἀπ-

ς. μνημῖον Σίλθ-

ας Μαργάνι, vvv

ἀποθανούσης

Μ[αρ]γάρ̣ι̣ κυ[ρ]ία, εὐψύχι. (ἐτῶν) κθʹ, μη(νῶν) δʹ, ἡμερῶν ιθʹ.

Θ(εοῖς) Κ(αταχθονίοις).

Μαργαρίδος τόδε σῆμα ἑῆς

Εὔηνος ἔτευξεν / εἵνεκα μνη-

Θ(εοῖς) Κ(αταχθονίοις).

Μαργαρίτης πάλος πρῶτος

ἀσσεδαρίων, εἶτα ἐπιστάτης,

ρος ∙ Σουλπικίαι ∙

Μαργαρίδι ∙ συνβί-

ῳ ∙ ἀγαθῇ ∙ καὶ αὑτῷ

ἐνθάδε

κεῖτε Μαργα-

ρῖτα ἣ ἔζ[η]-

menorah

ΘΝΟΑΕΘ κ[εῖτε Μαργ]αρῖτα

ἥτις ἔζησεν ἔτη ιθʹ,