Λασαργαδο.

σιλεὺς ἔγραψε, καὶ τοῖς κατοικέντεσσι πὰρ ἀμμὲ Πετθαλοῦν καὶ τοῦν ἄλλουν Ἑλλάνουν δεδόσθειν τὰν πολι-

τείαν καὶ αὐτοῖς καὶ ἐσγόνοις καὶ τὰ λοιπὰ τίμια ὑπαρχέμεν αὐτοῖς πάντα ὅσσαπερ Λασαίοις, φυλὰς ἑλομέ-

νοις ἑκάστου ποίας κε βέλλειτει· τὸ μὰ ψάφισμα τόνε κῦρρον ἔμμεν κὰπ παντὸς χρόνοι καὶ τὸς ταμίας ἐσδό-

... πολι-

τείαν καὶ αὐτοῖς καὶ ἐσγόνοις καὶ τὰ λοιπὰ τίμια ὑπαρχέμεν αὐτοῖς πάντα ὅσσαπερ Λασαίοις, φυλᾶς ἑλομέ-

νοις ἑκάστου ποίας κε βέλλειτει sc. ἔμμεν· τὸ μὰ ψάφισμα τόνε κῦρρον ἔμμεν κὰπ παντὸς χρόνοι καὶ τὸς ταμίας ἐσδό-

ψαφίσματα Λασαίουν·

ταγευόντουν Ἀγαθοκλείδα Ἀγαθουνείοι, Ἱππονόοι Παναγ[α]-

[ο]ι Παναγαθείοι· vvv ὀπειδεὶ Βάκχιος ὁ Καΐκειος Μυτιλειναῖος φί[λο]ς

[ο]ὒν καὶ εὐεργέτας παργενόμενος ἐν τὰν πόλιν τὰν Λασαίουν δι[ε]-

[λέ]χθει καὶ παρεκάλεσσε τὰν πόλιν τὰν τοῦν Λασαίουν ὅσκε ἅ τε

[φιλ]ία καὶ αἱ τιμαὶ αἱ ὑπάρχονσαι ἀτ τᾶς πόλιος τᾶς τοῦν Λασαίουν πο[τ]

[τὰ]ν πόλιν τὰν τοῦν Μιτυλειναίουν διαμένουνθι καὶ ὅσσα παρλελιμ-

[μέ]να εἶεν ἐν τοῦ παρελθουκόντι χρόνου ψαφιξούνθειν Λασαῖοι Μιτυλ[ει]-

[ν]αίοις [π]άντα, κοινὰ π[ο]έντες Μιτυλειναίοις τὰ ὑπάρχοντα τᾶ πόλι τὰ [πά]-

[ἐ]νφερέμεν καὶ ἐνεφάνιξε τὰ ἐψαφισμένα τᾶ βουλᾶ καὶ τοῦ δ[ά]μου τοῦν

Μιτυλειναίουν [τοῦμ π]ρούταμ μὲν ἐψαφισμένοι Λασαίοις εἶεν ἐμ [Μιτυ]λ[άνα]

[τὰμ] πολι[τ]είαμ μετεχό[ντεσ]σ̣ι πάντουν τούμπερ Μιτυλειναῖοι [— — — — —]

Τ․ κινάς κε ὑφαγρείουνθι τοὶ τα̣[μίαι — — — — — — — — — — — — — — τὰς]

[μ]ὲν τιμὰς ψαφιξάστειν τᾶ πόλι τᾶ Λα[σαίουν — — — — — — — — — — — —]

καὶ τοῦν κε ψαφίξουντι ΚΟΙΝΑΙΕΝ[— — — — — — — — — — — — — — — — —]

Φαινίχη

Λασαγόρα

Λαρεισαία.

Λασαργάδο.