δώρου Συπαλήττιος εἶπε-

ν· περὶ ὧν λέγουσιν οἱ Κιτ-

ιεῖς περὶ τῆς ἱδρύσειως

τῆι Ἀφροδίτηι τοῦ ἱεροῦ,

ἀκούσαντα τὸν δῆμον τῶν

Κιτιείων περὶ τῆς ἱδρύσ-

ειως τοῦ ἱεροῦ καὶ ἄλλου

υκόφρονος Βουτάδης εἶπ-

εν· περὶ ὧν οἱ ἔνποροι οἱ Κ-

ιτιεῖς ἔδοξαν ἔννομα ἱκ-

ετεύειν αἰτοῦντες τὸν δ-

ωι δοῦναι τοῖς ἐμπόροις

τῶν Κιτιέων ἔνκτησι[ν] χ[ω]-

ρίου ἐν ὧι ἱδρύσονται τὸ

Ἀριστοκλέα ⋮ Κιτιὰς ⋮ Ἀφροδίτη-

ι Οὐρανίαι ⋮ εὐξαμένη ⋮ ἀνέθηκεν.

Ἀβδ — —

Κιτι[εύς].

Ἡρακλείδης

Κιτιεύς.

Ἡρακλ[ε]ίδης Κιτιεύς.

Νουμήνιος Κιτιεύ[ς].

Νουμήνιος ⋮ Κιτιεύς.

Ἱέρωνος

Κιτιεύς.

[— — — —] Ἀ̣ντιπάτρου Κιτιεύς

Ἀντιπάτρου

Κιτιεύς.

δώρου Συπαλήττιος εἶπε-

ν· περὶ ὧ̣ν̣ λέγουσιν οἱ Κιτ-

ιεῖς περὶ τῆς ἱδρύσειως

τῆι Ἀφροδίτηι τοῦ ἱεροῦ,

ἀκούσαντα τὸν δῆμον τῶν

Κιτιείων περὶ τῆς ἱδρύσ-

ειως τοῦ ἱεροῦ καὶ ἄλλου

υκόφρονος Βουτάδης εἶπ-

εν· περὶ ὧν οἱ ἔνποροι οἱ Κ-

ιτιεῖς ἔδοξαν ἔννομα ἱκ-

ετεύειν αἰτοῦντες τὸν δ-

ωι δοῦναι τοῖς ἐμπόροις

τῶν Κιτιέων ἔνκτησι[ν] χ[ω]-

ρίου ἐν ὧι ἱδρύσονται τὸ

— — — — — — — Ἀντιπάτρου Κιτιεύς.

Κίτιον

Μένωνος

ἐν τῶι ἱπποδρόμωι v κέλητι πωλικῶι

Ἀπολλόδωρος Ἀπολλοδώρου Κιτιεύς

τελείωι v Ἀσκληπιάδης Ἀσκληπιοδώρου Ζεφυριώτης

δώρου Συπαλήττιος εἶπε-

ν· περὶ ὧν λέγουσιν οἱ Κιτ-

ιεῖς περὶ τῆς ἱδρύσειως

τῆι Ἀφροδίτηι τοῦ ἱεροῦ,

ἀκούσαντα τὸν δῆμον τῶν

Κιτιείων περὶ τῆς ἱδρύσ-

ειως τοῦ ἱεροῦ καὶ ἄλλου

υκόφρονος Βουτάδης εἶπ-

εν· περὶ ὧν οἱ ἔνποροι οἱ Κ-

ιτιεῖς ἔδοξαν ἔννομα ἱκ-

ετεύειν αἰτοῦντες τὸν δ-

ωι· δοῦναι τοῖς ἐμπόροις

τῶν Κιτιέων ἔνκτησιν χ[ω]-

ρίου, ἐν ὧι ἱδρύσονται τὸ

Θράσωνος Ἀνακαιεὺς εἶπεν·

ἐπειδὴ Ζήνων Μνασέου Κιτιεὺς ἔτη πολλὰ κατὰ φιλοσοφίαν

ἐν τῇ πόλει γενόμενος ἔν τε τοῖς λοιποῖς ἀνὴρ ἀγαθὸς ὢν διετέλεσε

οἷς διελέγετο, τύχῃ ἀγαθῇ, δεδόχθαι τῷ δήμῳ· ἐπαινέσαι μὲν

Ζήνωνα Μνασέου Κιτιέα καὶ στεφανῶσαι χρυσῷ στεφάνῳ κατὰ

τὸν νόμον ἀρετῆς ἕνεκεν καὶ σωφροσύνης, οἰκοδομῆσαι δὲ αὐτῷ

Πολυκ[—]

Κιτιμο[—]

Σώπατρος

Διοδιώρου Διοδώρου Κιτιεύς.

εἶναι Ἡλιόδω[ρον — —]

κλείδου Κιτ[ιέα πρό]-

ξενον Δηλίων [καὶ εὐερ]-

Ἡρακλείδης

Κιτιεύς.

καὶ

Κιτιάς.

Ζήνων Καρνεάδα

Κιτιεύς, χαῖρε.

Ἀπολλοφάνου

Κιτιάς.

[—]σσιος vacat

[—]․ου Κ̣ιτ[ι]εσσω

[—]ρ̣ις v2

Μιλτιάδεως

Κιττεύς Κιτιεύς.

[γ]υναῖκα Ποσείδιππος φρούραρχο[ς κατ’ Ἰδάλιον(?)]

καὶ κατὰ Κίτιον καὶ Βοΐσκος καὶ οἱ συνηγεμόν[ες].

Ἀπόλλωνι Ἀμυκλαίωι εὐχήν,

ἔτους ὡς Κιτιεῖς ἄγουσιν μζʹ, Ξανδικοῦ ζʹ.

Κιτίου.

[ὑπ]ὲρ βασιλέως Πτολεμαίου θεοῦ

[Σω]τῆρος καὶ τῶν τέκνων αὐτοῦ οἱ ἐν Κιτίωι

[τα]σσόμενοι πρῶτοι φίλοι καὶ ἀρχισωματο-

[ἀδελφὴν καὶ γ]υναῖκα Ποσείδιππος φρούραρχο[ς καὶ ἡγεμὼν τῶν ἐπὶ]

[τῆς ἄκρας(?)] καὶ κατὰ Κίτιον καὶ Βοΐσκος καὶ οἱ συνηγεμόν[ες].

[ἀρετῆς ἕνεκα] καὶ εὐνοίας ἧς ἔχ[ων διατελεῖ εἰς] ἔχ[ει εἰς]

[τὴν πόλιν τὴν] Κιτιέ[ω]ν καὶ ἑαυτ[— —].

τον, δημαρχικῆς ἐξουσίας, πατέρα πατρίδος,

ὕπατον τὸ τρίτον, ἡ Κιτίων πόλις

τὸν ἴδιον κτίστην.

[ἡ πόλις ἡ Κιτιέων(?)]

[τὸν δεῖνα τοῦ δεῖνος]

ἡ πόλις [ἡ Κιτιέων]

Ἀρτεμίδω[ρον τοῦ δεῖνος]

Κιτιέων ἡ [π]όλις

[Τ]ίτος Μάνλιος Σούρας Σεπτικιανὸς

Κιτιάς.

σα δ’ ὧδε βι[ — — — — — ἐν(?)]

[κόλπ]οις Κιτί[ου(?) — — — —]

[γαῖα(?) δε]σμεύε[ι — — — —]

[— — — — — κλειν]ὰ Μίλατος ἔθρε[ψε],

[— — — — — γᾶ κατέ]χει Κιτιάς.

vacat

ἠνορέην προτέρων vac. / εἰ δὲ

πάτρην ζητεῖς, Κίτιον μάθε,

πεντάκι δ’ ὀκτὼ / Μοῖρά μ’ ἐτῶν

πάλην, πανκράτιον· Βέροιαν δίς· Ζεῦγμα δίς· Ἀπάμειαν τρίς· Χαλκίδα

πυγμήν, δρόμον· Σαλαμεῖνα τρίς· Κίτιν, πυγμήν, πανκράτιον· Μάζακα βʹ·

Εἰκόνιν, πυγμήν, δρόμον· Ἀντιόχειαν· Πάτρας, πυγμήν, δρόμον· Τάραντον, πυγμήν·

Βούβαστι Διογένης καὶ Κιτιὰς ὑπὲρ αὑτῶν καὶ τέκνων,

εὐχήν.