θεός. τύχα [ἀγαθά].

Δελφοὶ ἔδωκαν Λ. Καλβήνῳ

Ταύρῳ Βηρυτίῳ, φιλοσόφῳ

Καλβεί-

σιος Εὐ-

Νικηφόρος ∙ ❦

Καλβήνῳ ∙ Φλάκ-

κῳ ∙ τῷ γαμβρῷ ∙ ❦

Αὐτοκράτορα Καίσαρα

Δέκιον Καίλιον Καλβ̣ε̣ῖ̣ν̣ο̣ν̣

Βαλβεῖνον Εὐτυχῆ Εὐσεβῆ̣

[—]

Καλβίου.

ονύσιος Ἡρακλείδου, Ἱεροκλ̣ῆς Πρωτέου, Ἑστιαῖος Εἰρηναίου, Ἀριστέας Ἰα-

τροκλείους τοῦ Ἀ̣ρ̣ρ̣ί̣σ̣ιος καὶ α̣ἱ ὁδοὶ δύο ἥ τε ἐπὶ Καλβισ̣σου καὶ ἐπὶ Ἱερὰν Κώ-

μην. vacat

δένδρεσι πᾶσιν, εἰς ἃ καὶ πέπρακεν αὐτοῖς, ἐναντίον μαρτύ[ρω]ν τῶν ὁμό-

ρων Τετρηκοστῆς Μενίππου Καλβαλα μετὰ κυρίου τοῦ υἱοῦ [Με]νοίτου

τοῦ Λέοντος Οὐωκεω, Ἀριστέου τοῦ Εὐάνδρου, Διονυσίου τοῦ Ἰατ[ρο]κλείους

Ἕλενος Ἀπελλᾶ τοῦ Αἰσχ[ρίωνος]

Μ(ᾶρκος) Κ[άλ]βιος Μελανκόμας

Μ(ᾶρκος) Κάλβιος Στράτων

Πό(πλιος) Αἴλιος [․c.5․]ίδης

[—]οικ[—]

[Κα]λβίσ[ις —]

Τιβ(έριος) Κλ(αύδιος) Ἱέρ̣[ων? —]

[Δ]ομιτίαν Σεβαστὴν οἱ νέοι ἐπὶ Π. Καλβισίου

[Ῥούσωνος τοῦ ἀν]θυπάτου ἐκ τῶν ἰδίων

Μητρὶ Θεῶν Πλαστηνῇ

Καλβείσιος Ὀρφεὺς

ἀνέθηκεν.

ἡ βουλὴ καὶ ὁ δῆμος ἐτί-

μησαν Πό. Καλβήσιον Ἀγα-

θόδωρον τοῦ Ἀγαθοδώρου̣

Κύιντος Καλβεῖνος Κρίσπος ΕΜΡΙΧΑ

κατεσκεύασεν [ἐ]μαυτῶι καὶ Κουάρτᾳ Κυρίλᾳ.

Μηνόδωρο[ς ․․․․],

Γ. Καλβείσιος ․․․․․,

Ποτάμων βʹ,

vacat

Καλβείσιος Ἀλέξανδρος

Καλβείσιος Πίστος, Ἀλεξά[ν]|δρου ὑοί, | γραμματέ|ως τῶν ν|[έων],

Ἀσκληπιακὸς

Π. Δομιτίου Αὐγορείνου

Κλωδίου Καλβείνου

πρώτου ἄρχοντος,

Καλβησία Τύχη Γαΐῳ Μουσητίῳ ἰδίῳ ἀνδρὶ

Εἰταλικῷ μνήμης χάριν.

Καλβησία Τύχη Γαίῳ Μουσητίῳ ἰδίῳ ἀνδρὶ

Εἰταλικῷ μνήμης χάριν.

Γάϊος Κουΐντιος Συῆ-

ρος Καλβίῳ Ζωτικῷ τῷ τέκνῳ

On either side: μνή̣μη|ς || χάριν.

Κάλβιος Ζω❦-

τικὸς καὶ Μαν-

C(ai) ∙ Calvisi ∙ Mnester

Καλβείσι.