𐅈 Ὀ̣[φρύνειον]

ΤΤ Ἴ[λιον]

ΤΤ Π̣[έτρα]

— — — — — [Ὀφρύν]ειον

— — — — — [Ἴλιον]

— — — — — [Πέτρα]

Ἰωνίδαι

[Μ]ηλιεὺς Ἰλ[ι]ονέως

Ἰκαριεῖς

Ἰωνίδαι

Μ̣ηλιεὺς Ἰλ[ι]ονέως

Ἰκαριεῖς

Ἰλιόνη

Ἴλιον.

Δούρειος.

Ἴλιον.

Κέλαδος.

Ἴλιον.

[— —]Ν[— —].

Ἰλί̣ο̣[υ κ]α̣τά-

λη-

Ἴλιον.

Ἴλιον.

[— — — — — — — —] Εὐφρο-

[σύνη καὶ — — — — —]Ιλιος Ἑρμῆς

[— — — — — κατεσκευ]άσαμεν

Ἴλιον ἀ-

έδω ἀείδω κ-

Ἰλιό[θεν]

με φ[έρων]

Ἴλιον ἀ[είδω καὶ Δαρδανίην]

εὔπω[λον | ἧς περὶ πολ]-

—————

(IX) τοὶ μετὰ Τλαπολέμου εἰς Ἴλιον [στρατευσά]-

μενοι ἀσπίδας ἐννῆ, ἐνχειρίδια [ἐννῆ, κυνᾶς]

δὲ ἐπὶ τᾶν ἀσπίδων· "τοὶ μετ[ὰ Τλαπολέμου]

εἰς Ἴλιον στρατευσάμενοι τ[ᾶι Ἀθάναι τᾶι]

Λινδίαι ἀκροθίνια τῶν ἐκ Τρο[ίας", ὥς φατι Γόρ]-

vac. ΚΛ̣ΕΜΨ̣Ι̣λιος

[φ]ωνα παραγενόμενοι εἰς τὸ ἱερὸν τῆς Ἀθηνᾶς καὶ ἐπὶ τὸν ταμίαν Λεύκιον Ἰούλιον

Λευκίου υἱὸν Καίσαρα· ἐξ Ἰλίου μὲν Δημήτριος Ἱπποδάμαντος, Θεοκύδης Ἑρμίου,

Ποσειδώνιος Ἀπελλείους, ἐγ Δαρδάνου δὲ Δίφιλος Ἀριζήλου, Ἀπολλοφάνης Διφίλου,

[τελλομέ]νην πρὸς Ἀντίγονον ἔδωκεν χρυσοὺς διακοσίους ἀτόκους καὶ εἰς

[τὴν το]ῦ θεάτρου κατασσκευὴν χρήματα κομίσας εἰς Ἴλιον ἔδωκεν τοῖς ἐπ[ι]-

[στ]άταις, ὅσον ἐδέοντο, χρυσοῦς χιλίους τετρακοσίους πεντήκοντα

Λίβανος Ὀνησίμου Ιλίου, Λ. Ἀντωνιανὸς Πωλιλίων Πωλλίων,

[Ζ]ώπυρος Νουμηνίου κὲ Φίλητος Χρυσέρωτος,

θνητὸς ἀνὴρ ἔφυγεν· ἔφθιτο [δ’ ἐσθλὸς ὅμως]·

καὶ γὰρ̣ τούς [π]οτ̣’ ἰ̣όντας̣ ἐπ’ [Ἴ]λ̣[ιον –⏑⏑ –⏑]

ὤλεσε ἀ̣ν̣εί̣κ̣[η]το̣[ς τοῖσι βροτοῖς Ἀίδης].

Ἰλίοσις.

Ἀθηνίων Ἰσιδώρου

Ἑρμίας Ἰλιοφῶντος

Ἑρμίας Ἀπολλοδώρου

ἐ[κ] γαίης μύκ̣ημα θεοπ̣ρ̣επὲς [ἐκπ]έμπουσα,

ἴστω θεῖος Ὅμηρος, ὃς Ἰλ̣ίου ἔ[ννε]π̣ε̣ μῦθ̣ον·

αὐτὸς δ’ ἐνθά̣δ’ ἐὼ̣ν τοῦ̣ Μ[έμ]ν̣[ο]νος [ἔ]κλυον αὐδ̣ῆ̣ς.

Ἀθηνίων Ἰσιδώρου

Ἑρμίας Ἰλιοφῶντος

Ἑρμίας Ἀπολλοδώρου

ρατόπεδον περὶ Κύζικον

ἐνίκησεν καὶ Ἴλιον ἐξεπο-

λιόρκησεν καὶ ὑπὸ Σύλλα

Ἑρμῆς, Ἴλιον.

[— — — — — Ἰλιάδα καὶ Ὀ]δύσσειαν ῥαψῳδιῶν μη, Ἰλίου πέρσ[ιν]

[Α]

ἀριστεύει,

πρὸς δὲ Ἴλι-

ον ἔρχεται

Ἕκτωρ.

Ἰλίου πέρσις

κατὰ Στησίχορον.

[– ⏑ ⏑ – Θεοδώρηον μάθε τάξιν Ὁμήρου, ὄφρα δαεὶς τ]έχνην μέτρον ἔχῃς σο[φίας].

[Ἰλιὰς κατὰ Ὅμηρο]ν̣ καὶ Ἰλίου πέρσις.

Ἰλιάδο̣[ς Σ].