Ἀμμία

Ἱεροσολυμῖτις.

[☩ Ἄβγα]ρ̣ος Οὐχαμᾶ τοπάρχης Ἰ(ησο)ῦ ἀ̣[γαθῷ σ(ωτῆ)ρι ἀναφανέντι]

[ἐν πόλει Ἱ]ε̣ρ̣οσολύμων χαίρειν̣. [ vacat ]

[ἤκουσταί μ]ο̣ι̣ τὰ περὶ σοῦ κ(αὶ) τῶν σῶ̣[ν ἰαμάτων, ὡς ἄνευ]

μετοίκων· Ἀγαθῖνος Λέοντος Ἀπαμεύς, Νικήτας

Ἰάσονος Ἱεροσολυμίτης, ἑκάτερος δ(ραχμὰς) ρʹ.

Αὔγαρος Οὐκάμα τοπά[ρ]χης Ἰησοῦ ἀγαθῷ σωτῆρι ἀναφανέντι ἐν πόλι Ἱεροσολύμων χέριν. ἤκουστέ μοι τὰ περὶ σοῦ καὶ τῶν σῶν ἰαμάτων, ὡς ἄνευ

φαρμάκων καὶ βωτανῶν ὑπ[ὸ σ]ο̣ῦ γινομένων τυφλοὺς ἀναβλέπιν ποιεῖς, χωλοὺς πε[ρι]πατῖν, λεπροὺς καθαρίζις καὶ ἀκάθαρτα πνεύματα καὶ δέμονας ἐκβάλλις

☩ ἐπιστολὴ Αὐγάρου πρὸς τὸν σωτῆρα θεόν.

☩ Αὔγαρος Οὐχάμα τουπάρχης τοπάρχης Ἰ(ησο)ῦ σωτῆρι ἀγαθῷ ἀναφανέντι ἐν πόλι Ἰεροσολύμων χαίρε̣[ιν]·

ἤκουστέ μοι τὰ περὶ σοῦ καὶ τῶν σῶν ἰαμάτων ὡς ἄνευ φαρμάκων καὶ βοτανῶν

νος διακό(νου)

Ἱεροσολ-

ύμων.

ἐνδόξου Θεοτόκου

ἐν Ἱεροσολύμοις. ἐ-

τελεύτησεν μηνὶ

☩ ἐγὼ δὴ δ’ἔτος εἰκοστὸν ὄγδοον ἡνιοχήσας, ☩

Χριστοῦ διάκονος μεγάλου τε νεὼς Ἱεροσολύμων

πέπαυμε μόχθου βίου, ἀδικηθεὶς οὐκ ἀδικήσας,

χάτῃ ἀρχιλατόμοις καὶ λοιποῖς τεχνίταις ἀνενέωσα εἰς τὴν χάλασιν τῶν κι-

όνων Ἱεροσολύμων.