[Ἡ]λίου ἱέρεια[ν] Α․․5․․

[․]ου καὶ Ο̣․․․ρατ․․5․․

Ἡλίου

καὶ Διονύσου.

ἱερείας

Ἡλίου

βόλῳ καὶ προνάῳ καὶ τοὺς ἐνκριτηρί-

ους οἴκους καὶ τοῦ Ἡλίου τὸν ναὸν καὶ τὸ

ἐν αὐτῷ ἄγαλμα καὶ τὸν περίβολον τόν τε

θεῶν Διὸς Βουλαί-

ου καὶ Ἡλίου κα̣ὶ Σε̣-

[λ]ήνης καὶ Ἀσκληπ[ι]-

τῇ πόλει.

Ἡλίου τοῦ Φιδίου ταμιεύοντος τὴν

πρώτην ἑξάμηνον τὴν ἐπὶ στρατηγοῦ

τοῖς ζῶσιν καὶ

Ἡλιοῦνι τῷ πα-

τρὶ καὶ Ἀρτέμι-

τύρεται ∙ τὸν ∙ Ἥλιον

καὶ ∙ Ἡλίου ∙ κόρας ∙ καὶ

τὸ Ὅσιον καὶ τὸ Δίκαιον.

Ἡλίου Μίθρα

ἱερωμένου

[— —]Κ̣․Ι̣Ι̣Ι̣ Ἠ[λ]ιοῦ ἱ(ερομον)άχου, ὁ [Ἐζε]-

κίας, ὁ Ζαχαρί(ας) Λέ(ων), ὁ Συμεών,

Αἴλ(ιος) ∙ Τειμοθῆς ∙ Παπίας Ἀνθᾶ ∙ Αἴλ(ιος) ∙ Ἑρ-

μογένης ∙ Ἡρακλείδης Ἡλίου ∙ Καλλέ-

ας Δορυφόρου ∙ Πολύτειμος Ἀρτεμι-

Αἰμίλιος Αἰλιανοῦ

Βαλέριος Ἡλίου

Ἄνδρων Λονγείνου

φιλ(ότειμος) ∙ Χρύσης Χρύση

φιλ(ότειμος) ∙ Χρήστος Ἡλίου

φιλ(ότειμος) ∙ Νατάλιος Ἐπιστράτου

[— — — — — — —] Διογένης ∙ Ἀλεξάνδρου ∙ἀλι(—) ∙

[— — — — — —]ου∙ ἔκ(δικος) ∙ Θεόδοτος ∙ Ἡλίου ∙ ἔκ(δικος) ∙ Μητρόδωρος ∙ βʹ ∙ ἔ[κ(δικος)]

[— — — — —]․λις ∙ Καλλεᾶ ∙ ἀλι(—) ∙ Διονύσις ∙ Τειμοθέου ∙ ἀλι(—) ∙

Μενέφρων Θεοφίλου, Ἡρακλέων Γαΐου,

Ῥήσιος Σάτριος, Ἥλιος Ἡλίου,

Θεαγένης Σατύρου, Καικίλιος Τείμων,

Φρόντων Διοφ[ά]ντου, [Θρα]συ[μ]ήδης Σατύρου,

Ἡρακλέων Χ[ρυ]σογ(όνου?), Ἥλιος Ἡλίου,

Φλά(βιος) Ἡρακλ[έων(?)], Γάϊος Ἀγήνορος,

Ἀλέξανδρος [Τίτ(?)]ου, Κ[ό]ϊντος Σίννου,

[Δ]ημήτριος Λουκίου, Κερεᾶλις Ἡλίου,

Ἀρτεμίδωρος Διονυσ[ίου],

Ἡλιόδωρος

Ἡλίου ἐτῶν λβʹ.

τὸν πιστὸν ἔργοις πᾶσι καὶ

Ῥόδων Ἡλί-

ου, χαῖρε.

Χρηστίων Ἡλίου

καὶ γυνὴ Θεονείκη,

Στρατόνικε ὑὲ Ἡλίου,

χαίριν χαίρειν.

Περιγενὶς τροφίμη

Ἡλίου, χαῖρε.

Θρ[ά]σων υἱὲ

Ἡλ[ί]ου, χαῖρε.

Γόκων Ἡλ̣[ί]ου Ν․․․

Διὶ Σω[τ]ῆρι χαριστ-

ρίου Οὐαλερίου, Ἔρως Π̣όθου Ἀτινᾶ, Ψυχ[αρίων τοῦ δεῖνος, — — —]ης

Ἡλίου, Ῥ[— —]μφλίας Νεοκ[λέους — — — — — — — — — — — — — — Σ]αμ-

βατίω[ν — —ο]υ, Ἰουλιανὸς Μάρκο[υ, — — — — — — — — — — — ὁ δεῖνα]

Σώμαχος Σανάγου,

Ἡλίτας Ἡλίου Ἑρμῇ Ἀγοραίωι

ἀνέθηκαν Νείκην ἀργυρέαν

[τῶι δεῖνι] Ἡλίου σύν-

[βιος Δημη]τρία μνή-

ο[ις, Ἀπολ]λοδώρου ἀνάθημα· φιάλαι δύο, Στρατονίκης βασιλίσσης ἀνάθημα· φιάλαι δύο, Κώιων ἀνάθημα ἐπὶ ἀρχεθεώρου Πολυκλείτου· φιάλη, Ῥοδί-

ων [ἀνάθ]ημα ἐπὶ ἀρχεθεώρου Ἀγησάνδρου· φιάλη, Θεοτίμης ἀνάθημα· φιάλη ἔκτυπον ἔχουσα Ἡλίου πρόσωπον, ἀνάθημα Δηλιάδων χορεῖα ἐπ’ ἀρχεθεώ-

ρου Πολυχάρμου· κρατὴρ ἀργυροῦς, ὃν ἀνέθηκε Παρμίσκος, ὁλκὴν ·𐅆ΧΧΧΧ𐅅𐅄ΔΔ𐅂𐅂· ἀργύριον παντοδαπὸν καὶ ἀνδριαντίσκος καὶ ἠλακά-

[Ἀ]πολλοδώρου ἀνάθημα· φιάλαι δύο, Κώιων ἀνάθημα, ἐ[πὶ] ἀ[ρχε]θεώρου [Πο]λυκλείτου· [φιάλη Ῥ]οδίων ἀνάθημα ἐπ’ ἀρχ[ε]θεώρου Ἀγησάνδρου· [φιάλη Θεοτίμης ἀνάθημα]·

φιάλαι δύο, Στρατονίκης ἀνάθημα· φιάλη ἔκτυπον ἔχουσα Ἡλίο[υ] πρόσωπον, ἀνάθημα Δηλιάδων, [χ]ορεῖα ἐπ’ ἀρχεθεώρ[ου] Φιλοδάμου· κρατὴρ ἀργυροῦς, [Παρμίσκου] ἀνάθημα, ὁλ-

κὴ δραχμαὶ ·𐅆ΧΧΧΧ𐅅𐅄ΔΔ𐅂𐅂· ἀργύριον παντοδαπὸν καὶ ἀνδ[ρι]αντίσκος καὶ ἠλακάται [καὶ ἀμφιδαῖ] καὶ [δε]λφὶς καὶ προχοΐδιον καὶ ἄλλα παντοδαπά, ὁλκὴ πάντων δραχμαὶ

λίνωι· ἀγαλμάτιον κολοβάφινον(?) ἐν ναιδίωι ξυλίνωι. ἐν τῶι τοῦ Ἀνούβιδος ναῶι· ἀργυρᾶ [ἄστ]ατα· φιά-

λιον λεῖον ἐμ πλινθείωι δακτύλων ἕξ, ἀνάθεμα Δάμωνος τοῦ Πάτρωνος· [Ἡλίου πρόσω]πον πρὸς

[τ]αινιδίωι, ἀνάθεμα Δαμ̣ίννου Θετταλοῦ. χαλκᾶ· θυμιατήριον· ἐσχάρα[ν] λ[εοντό]βασιν

ἄστατα· φιάλιον λεῖον ἐμ πλινθείωι δακτύλων ἕξ, ἀνάθεμα Δάμ[ωνος]

τοῦ Πάτρωνος· Ἡλίου πρόσωπον πρὸς ταινιδίωι, ἀνάθεμα Δαμίννου Θεττα-

λοῦ. χαλκᾶ· θυμιατήριον· ἐσχάραν λεοντόβασιν ἐπίπυρον ἔχουσαν π[υ]ρφόρον.

[․․]υ[․․․]ίων Ἡραγόρα

Τε[λεσ]ίδας Ἡλίου

[καθ’ ὑοθεσί]αν δὲ Ἀριστόλα

υς Ὑπερεν[χέα]

ἱερέα Ἡλίου Α[ἰ]-

λία ἐρώτιον Ἐρώτιον? μ̣[νή]-

vacat

ἐπὶ ἰερέως τοῦ Ἡλίου Ἑρμοῦ Ἕρμου? βʹ.

ἰερεὺς Ἡλίου καὶ ἀγω-

νοθέτης τοῦ ἀγῶνος

καὶ ἀκούοντα ἅγιον ἐπικαλούμενος Σήθ, ὁ ἐπὶ τῆ[ς — — — —]

[․]νης ἀ̣στέρα ἔχων, ὁ γεννηθείς, ὃν ἔτεκεν Ἡλίου πόλις, ὁ τοὺς

Τιτᾶνας πολεμήσας, ὁ τὸν κνώδακα τοῦ οὐ(ρα)νοῦ κατέχων,

[ντα] καὶ ἀκούοντα, ἅγιος ἐπικαλούμενος Σήθ, ὁ ἐπὶ τῆ[ς — — —ς]

υενήσας, γέα ἔχων, ὁ γεννηθίς, ὃν ἔτεκεν Ἡλίου πόλις, ὁ τοὺς

Τιτάνας πολεμήσας, ὁ τὸν κνώδακα τοῦ οὐ(ρα)νοῦ κατέχων,

Διὸς Γῆς Ἡλίου περιφέρεια.

vacat

[— — — — — ἱερέω]ς δὲ τοῦ Ἡλίου καὶ τῆς Ῥόδου — —

Θεοδώρου ἱερεὺς

Ἡλίου [Ἀρι]στόνους

Ἐξαινέτου·

☩ ἐπὶ Θεοδώρου τοῦ ἁγιω(τάτου) ἀρχιεπισκό(που) vac. καὶ Ἡλίου

τοῦ περιβλ(έπτου) ἀνθυπάτου εὐτυχῶς̣ ἀνενεώθη

[☩ ἐπὶ Θεοδώ]ρου τοῦ ἁγιω(τάτου) ἀρχιεπισκ(όπου) καὶ Ἡλίου

[τοῦ περ]ιβλ(έπτου) ἀνθυπάτου εὐτυχῶς ἀνενεώθη

[Σ]ωτηρίας Αὐτοκράτορος Καίσαρος

καὶ Ἡλίου, ἄνδρα μεγαλόφρονα

καὶ εὐσεβήᾳ καὶ δικαιοσύνῃ διαφέ-

βουλευτῶν ἐπὶ τὴν

ἱερωσύνην Ἡλίου καὶ Ῥόδου.

ταυριανὸν ἱερέα

Ἡλίου, τὸν ἀλυτάρ-

χην τῶν μεγάλων ἱε-

Ἄδραστος Ἀπο[λλωνί]ου τοῦ Ὑψ[ικλέο]υς τοῦ Μενάνδρου τοῦ Ζήνωνος ὁ γενόμενος

ἱερεὺς Ἡλίου καὶ ἀρχ[ιερ]ε̣ὺς Οὐεσπ[ασιανο]ῦ Καίσαρος Σεβαστοῦ τὰ ὑδρεγδοχεῖα καὶ τ[ὰς]

ἐν αὐτοῖς δεξαμενὰς καὶ τὰ ὕδα[τα κα]θ’ ὅλην ῥέοντα τὴν πόλιν ὠνησάμενος [τοὺς]

κοῦ ἱερέως διὰ

βίου θεοῦ Ἡλίου.

ἱερέως διὰ βίου τοῦ μεγίστου καὶ ἐν-

φανεστάτου θεοῦ Ἡλίου καὶ δαμι-

ουργοῦ, ἀρετᾷ βίου καὶ σωφροσύνα̣

ἱερέως διὰ βίου τοῦ μεγίστου καὶ ἐν-

φανεστάτου θεοῦ Ἡλίου καὶ δαμι-

ουργοῦ, ἀρετᾷ βίου καὶ σωφροσύνᾳ

θεοῦ τοῦ Διδυμ̣έ-

ος Ἡλίου Ἀπόλλω-

νος βωμὸς

ἐπὶ στεφανηφόρου Αὐτοκλείους

[ἱ]ερὰ ἐ․․ωσαν τοῦ Διὸς τοῦ [Ἡλί]ου

καὶ τοῦ Ποσειδῶνος. ἱερήσθω διὰ̣ β[ίου]

λωνίου τοῦ Ἀπολλωνίου Σπάρου τοῦ

Ἡλίου Ἀπόλλωνος Κισαυλοδδηνοῦ, ἀ-

νέθηκεν τῶι θεῶι καὶ τῆι πόλει τὰ κατασκευ-

νος καὶ τεθυρωμένος καὶ κεκλειδωμένος,

ἐν ᾧ καθείδρυνται ἀγάλματα Πλούτωνος Ἡ-

λίου καὶ Κούρης v2 Σελήνης ἐπὶ βήματος

ἐμπεφιεσμένα ἔχοντα καὶ παστῆον ξύλι-

[Διὸς?] Μεγίστου

Ἡλίου.

vestigia litt.

Ἡλίου?

ΓΟΝΥ

ἐπὶ στεφανηφόρου Αὐτοκλείους·

[ἱ]ερὰ ε[․․․]ωσαν τοῦ Διός, τοῦ Ἡλ̣ί̣ου

καὶ τοῦ Ποσειδῶνος· ἱερήσθω διὰ̣ β[ίου]

[Δ]ιὸς Ζώσιμ[ος]·

Ἡλίου Ποσιδώ[νιος]·

[Κ]αρπῶ(ν) Ζωσᾶς [—]·

καὶ Δέκμου Ἁτερί-

ου Ἡλίου.

το ἔκτισε Γεννά-

διος Ἠλίου ἐξ ὧν

αὐτῷ ὁ θεὸς ἔδω-

το ἔκτισε Γεννά-

διος Ἠλίου ἐξ ὧν

αὐτῷ ὁ Θεὸς ἔδω-

θέτης τοῦ προπά-

τορος θεοῦ Ἡλί-

ου Πυθίου Ἀπόλλω-

νος Τυριμναίου

προτάτης καὶ διασημοτάτης καὶ ἱερᾶς

τοῦ προπάτορος θεοῦ Ἡλίου Πυθίου

Τυριμναίου Ἀπόλλωνος Θυατειρηνῶν

νείων τοῦ Σεβ(αστοῦ) καὶ ἱερεὺς τοῦ

προπάτορος θεοῦ Ἡλίου Πυθί-

[ο]υ Ἀπόλλωνος Τυριμναίου

Β[— — — τοῦ προπάτο]-

ρος [θεοῦ Ἡλίου Πυ]-

θί[ου Ἀ]π̣ό[λλωνος]

ἱερέως διὰ βίου καὶ γένους τοῦ προπά-

τορος [θεοῦ Ἡλ]ίου Πυθίου Ἀπόλλωνος

Τυριμναίου.

Ἰουλιάδης Ἡλίου

ζῶν κὲ φρονῶ-

Ἠλίου Ἡλίου?.

δεσπότου, θυ-

γάτηρ δὲ Ἠλίου

ἐτῶν μγʹ. χαῖ[ρε].

Δύστρου κεʹ.

Ἀφροδείσιος Ἠλίου,

ἐτῶν νεʹ.

Ἡλίου

Ἑρμῆς κατ’ εὐχήν.

εὐσεβίην τε παθὼν ὑπὸ Κυρίλλης ἀλόχου μου

παίδων τε γλυκερῶν Δημο[σθέ]νους τε καὶ Ἡλίου

οἵτινες ἀθάνατον μνήμην, τύμβον, ἔτευξαν ἐμοί.

Ἐπικράτης Ναννα,

ἐτῶν οεʹ, καὶ Ἀφφια Ἡ-

λίου, ἐτῶν νʹ, τὸ μ-

νημεῖον ἐποιήσομ-

καὶ ὄνομα καὶ οἴκου ἑστία καὶ τάφοι πατέρων, μετιόντων αὐτὸν καὶ ἐλαυνόντων

Ἡλίου τε τοῦ πάντα ἐφορῶντος καὶ Διὸς Ὀλυμπίου, Πλούτωνός τε καὶ τῆς pampinus

Δήμητρος Κόρης, τῶν τε Ἀρτέμιδος Ἑκάτης κυνῶν Ἐρινύων τε pampinus

Ἰουλιάδης Ἡλίου

ζῶν κὲ φρονῶ-

Σιλουανὸν Ἡλίου,

φ[ύλ]α[ρ]χον, πρῶτο[ν τει]-

Σιλουανὸς

Ἡλίου Μον-

τάνῳ, υἱῷ

τοῦ Διὸς καὶ [τῆς Γ]ῆ[ς καὶ]

τοῦ Ἡλίου Στε[φ]ά-

νου ἔτ(ει) ρξβʹ.

Μαγειανὸς Ἡλίου ἑαυτῷ ἑατῷ?

κατεσκεύασεν κ(ὲ) τῇ συβίῳ συβίῳ

Κόκειος Ἡλίου καὶ Νανα Βασιλεί-

ου τῷ ἑαυτῆς τέκνῳ Ἡλίῳ

Μαγειανὸς Ἡλίου ἑατῷ

κατεσκεύασεν κὲ τῇ συβίῳ

[Εὐτυχεὶς] Ἡ̣λίου Ἀπόλλ-

[ων]ο̣υ̣ δὶ τὸ ἡμαρτηκ-

τῆς καὶ τοῦ τέ-

κνου Ἡλίου

θεῶ εὐχὴν̣

ιτὰ κατὰ ἦμαρ. |

Αὐρ. Ἀμμινη Ἡλίου.

Αὐρ.

Μενέλαος Ἡλίου

σὺν γυνηκὸς Τατει

Καρικὸς

Ἡλίου Α-

νγδισι

Ἡλίου

βωμό[ς].

καὶ ὑπὲρ Τίτου Φλαβίου Σεξτιλιανοῦ

Ἡλίου υἱοῦ ἰδίου Διὶ Βεννίῳ τῆς ἑαυτοῦ πατρί-

δος Ἀγροστεων καὶ Ζβουρηας καὶ τοῖς πα-

Σεβαστῶν καὶ ὑπὲρ Τίτου Φλα̣-

βίου Ἡλίου εἰρηνοφύλακος τῆς

ἐπαρχείας υἱοῦ Γλύκωνος Ἀ-

ρηας καὶ θεοῖς πατρίοις τοῖς

Ἡλίου τοῦ ἑαυτῆς ἀνδρὸς εὐ-

ξαμένη ἀνέθηκεν.

πα̣ύσει γὰ̣ρ λύπης χαλεπῆς, λύσει δ’ ὑπόνοιαν.

δδδϛγ κα Ἡλίου Φωσφ̣όρου.

τέσσαρα τρεῖς, μοῦνος δ’ ἑξείτης καὶ τρεῖος ὁ πέμπτο̣[ς]·

[στοῦ, τοῦ] πρώτου ἀπὸ αἰῶνος

[ἱ(ερέως) Τερμησ(?)]σοῦ, ἱ(ερέως) Ἡλίου διὰ βίου,

[Μᾶρ(κος) Αὐρ(ήλιος)] Μελήσανδρος Ἑρμαίου,

μενον πρῶτον

Ἡλίου. τὸν δὲ ἀνδρι-

άντα ἀνέστησεν

Ἀ. Φλα̣ουώνιος Ἥλιος ὑπὲρ Ποπλίου Φλα̣-

ο[υωνίο]υ Ἀλθινοῦυ καὶ Ἡλίου καὶ

Ἡλ̣ά̣ρ̣ου τέκνων Μηνὶ Ἀσκαηνῷ

Αὐρ. Μένανδρος Ἀλεξάνδρου Ἀνπελαδηνὸς

Αὐρ. Ὀνήσιμος Ἡλίου Μεργνιάτης (δην.) ͵ααʹ

Αὐρ. Μενέδημος Ἀλεκᾶς Κτιμενηνὸς (δην.) ͵φκεʹ

φιλόπ]ατρις, φιλο[—

ἱερε]ὺς Ἡλίου [

] ἱερασ[άμενος ἀρχ]ιερασ[άμενος?

καὶ οὐθέν σοι λυπηρὸν ὁρῶ· θαρρ̣ῶν δὲ βάδιζε.

δδδϛγ κα Ἡλίου Φωσφόρου·

ὅσσα θέλεις, πράξ%⁸¹εις· εὑρήσεις, ὅσσ%⁸¹α μεριμνᾷς.

Ἡλίου.

Κορβαλις ἱερέ-

ως Ἡλίου Λά-

γου̣, γυ̣νὴ δὲ

[τῶ] δήμω τὰ διάφορα ἐπ’ ὀ[νόματ]ος ὧ προηρεῖτο ὁ δῆμος· αἱρεθείς τε καὶ ὑπὸ τῆς πόλεω[ς ἱερεὺς]

[Δι]ὸς Ἐλευθερίου καὶ Ἡλίου τ[ὰ κ]ατὰ τὴν ἱερατείαν διετέλεσεν εὐσεβῶς καὶ φιλαγάθως, τα[μιεύσας]

[δὲ] καὶ θεσμοφυλακήσας τ[ὰ κ]ατὰ τὰς ἀρχὰς διωκήσατο καθαρῶς καὶ δικαίως· ὑπάρχοντος [οὖν]

[ἱε]ρα̣τεύσας Διὸς

Ἡλίου διὰ βίου,

[Ἅρ]μοστος [Π?]ύ-

νος ἑδραίου

καὶ Ἡλίου

Ἀπόλλωνος.

Ἡ̣λίου.

Ἡλίου.

[ὑπὲρ νείκης ․․․․․ Αὐτο]-

κράτορος νέου Ἡλί-

ου [τοῦ] ὅλου Μᾶρκο[ς]

[Α]ὐρ[ήλιος Ε]ὐ̣κλείδη[ς]