θεὸν Διόν[υσον]

Δασσαρήτ[ιοι].

[μέ]γιστ[ον], δημαρχι̣κ̣ῆ̣ς̣ [ἐξουσίας τὸ ∙] δʹ [∙]

[α]ὐτ[οκρ(άτορα)] τὸ ∙ ηʹ ∙ ὕπατο[ν τὸ ∙ βʹ ∙ Δασσα]-

[ρη]τίω[ν] ἄρχοντες, βουλ̣[ή, δῆμος].

vacat

Εὐσεβῆ Εὐτυχῆ Σε-

βαστόν, Δασσα-

ρήτιοι.

ἀγαθῆι τύχηι·

Δ̣ασσαρήτιοι Δρύ-

αντα Καιπίωνος

ἀγαθ[ῇ τύχῃ]·

Δασσα[ρητίων]

ἄρχοντε[ς, βουλή],

Δασ̣σ̣α̣ρ̣ή̣τ̣ι̣οι

vacat ἐπὶ Κ(οΐντου) ∙ Ἰουλίου Πάκχου στρατηγοῦ ἐποίη[σαν — — — — —].

ἀγαθῇ τύχῃ.

Δασσαρήτιοι Αὐρήλιον Κρά-

τητα Πτολεμαίου τὸν ἐν-

[ἀγαθῇ τύχῃ]·

Δασσαρ̣[ητίων]

ἡ βουλὴ καὶ ὁ [δῆμος]