Εὐμόλπῳ πινυτῷ καὶ Κελεῷ ζαθέωι,

Αὐσονίδην τε ἐμύησεν ἀγακλυτὸν Ἀντωνῖνον.

vac.

γαίης ἐκ νεάτης, ἔνθα φιλοπτολέμῳ

Αὐσονίων βασιλῆι συνέσπετο τῆλ’ ἐλάοντι.

τὸν μὲν ὁ κισσοφόρος παῖς Διὸς ἱρέα ὃν

[τηλ]οῦ συνκλήτοιο πέλει γένος· ἀνχόθι γάρ μο[ι]

[․․․․ ἀνε]ψιαδῶν ἕπεται κλέος Αὐσονίηθεν.

vac.

διπολίωι τιμὴν πατρί[δι κτησάμενος]

Αὐσονίων ἵππηι δικαιοσ— — — — —

δήμωι ἐνὶ Κρήτης κῦ[δος ἀειράμενος].

Πλουτάρχου τόδε σῆμα σαόφρονος, ὃς πολυμόχθου

κύδεος ἱμείρων ἤλυθεν Αὐσονίην,

ἔνθα πόνοισι πόνους ἀνεμέτρεε, τηλόθι πάτρης,

πί[δαισι ποθεινόν]

Αὐσονίων ἕ[ταρον ⏑⏑–⏑⏑]

γαῖ[α κάλυψεν]

πί[δαισι ποθεινόν],

Αὐσονίων ἕ[ταρον φίλον ἐνθάδε]

γαῖ[α καλύπτει],

[–⏔–⏔ σ]ῆμ’ Ἀτθὶς λάχεν· Αὐσονίη δὲ

[–⏔– ψυ]χὴ δ’ αἰθέρα εἰσανέβη. vac.

[–⏔–⏔ σ]ῆμ’ Ἀτθὶς λάχεν· Αὐσονίη δὲ

[σῶμ’ ἔσχεν· ψυ]χὴ δ’ αἰθέρα εἰσανέβη. vac.

[γαῖα μὲν ἐνθάδε σ]ῶ̣μ’ Ἀτθὶς λάχεν· Αὐσονίη δὲ

[πατρὶς ἐμοί, ψυ]χὴ δ’ αἰθέρα εἰσανέβη. vac.

Πλουτάρχου τόδε σῆμα σαόφρονος, ὃς πολυμόχθου

κύδεος ἱμείρων ἤλυθεν Αὐσονίην,

ἔνθα πόνοισι πόνους ἀνεμέτρεε τηλόθι πάτρης,

Εὐμόλπῳ πινυτῷ καὶ Κελεῷ ζαθέωι,

Αὐσονίδην τε ἐμύησεν ἀγακλυτὸν Ἀντωνῖνον

〚— — — — — — — — — — — — — — — — —〛

[τη]λ̣οῦ συνκλήτοιο πέλει γένος· ἀνχόθι γάρ μο[ι]

[․․․․] ἀ̣ν̣ε̣ψιαδῶν ἕπεται κλέος Αὐσονίηθεν.

vacat

ὃν μήτηρ μὲν ἔτικτεν ἐνὶ Κρήτῃ εὐρείῃ

ἠϋκόμος Σθενίη φερτάτῳ Αὐσονίων

[ε]ὐνηθεῖσ’ ὑπ’ ἔρωτι κασι[γ]νήτους τε κρατίστους

πατρίδα Ἀναζαρβὸν δὶς νηοκόρον με ἔχοντα,

σύμμαχον Αὐσονίων, μητρόπολιν Κιλίκων.

ἐπεὶ καὶ φέρτατος ἦεν |

θεσμῶν Αὐσονίων

ἴδριδα μῆτιν ἔχων.

☩ ἄναξ Μιχαὴλ Αὐσόνων ὄντως κλέος

λύτρωσιν εὗρε δι’ ὃν ἡ Κωνσταντίν[ου]

πρῶτα μὲν ἐν Πείσῃ Ζηνὸς κοτι-

νηφόρον ἆθλον,  δεύτερον Αὐ-

σονίδην φηγὸν ἀκειρεκόμην,

εἶτα Νέας πόλεως στέφος εὐκλεές,

παντοίης ἀ[ρετ]ῆ[ς σ]ταθμήν, ῥ̣[υσί]πτολιν ἄνδρα

ἔξοχον Ἑ[λ]λήνων, πρόκριτον Αὐσονίων

κλεινοῦ Κοδράτοιο φίλον πατέρ’, ὧι βασίλειον

τηλοῦ μὲν τοκέων, τ[ηλοῦ δ’ ἀλόχοιο ποθεινῆς]

ὤλετο καὶ πάτρης ἄ[μμορος Αὐσονίη]ς

Σώτας Φιλίου [— — —]

[χειμε]ρίων ποταμῶν ἔκ τ’ ἀνέμοιο βίη[ς].

[αὐτὸς δ’] Αὐσονίων ἕταρον ποιήσας ἀν[άκτων]

[καὶ κλέ]ος ἐκ πολίων ἐσθλὸν ἔνευσ[ας ἄγειν]

οὗτος ὁ καὶ σεισθεῖσαν ἐμάν πόλιν ἐξ ἀίδαο

ῥυσάμενος δώροις Αὐσονίοιο Διός·

θνάσκω δ’ Ἀσκανίας μὲν ἀπόπροθεν ἠδ’ ἐπὶ γαίας

Αὐσονίς.

[— — —]ομβροτον εὐχ[ὴν — — —]

[— — —]ς Αὐσονίου vac.

[— — —]ον βασιλῆος ἐτ̣[— — —]

[ἤλυ]θ’ ἑλὼν πτολίεθρα περικτιόνων ἀνθρ[ώπων]

[κἀς ταύτ]ην κατένασσεν ὃς Αὔσονας ἐνβασίλευσεν,

[τήν τε πόλι]γ καὶ κλῆσεν ἐπ’ οὔνο[μ]α τοῦτο Σεβαστή[ν]

[Π. Αὐσ]όνε̣ιος ὁ π̣α̣τ̣ὴ̣ρ̣ ἀνέστησεν [Π. Αὐ]-

[σόνει]ον Οὐάλεντα σησκουπλικάριον [κὲ]

[Αἰμιλ]ιανὴς τὸν υἱὸν αὐτῆς κὲ Καλ[ου]-

ἐλαιόθηλον ἀμφὶ Μυγδόνος νᾶμα.

θάνεν δ’ ὀπαδὸς Αὐσόνων ἁγητῆρι

μολὼν ἄνακτι Παρθικὴν ἐφ’ ὑσμίνην,

[ –⏕] μ̣’ ηὕρατο τοῦτο, /

[–⏕] Α̣ὐσονίων σεβα-

[–⏕ – ]στορος εὖχος. /

Δίματο Κυρίλλα [δὲ] τάφον γαμβροῦ φιλίοιο

κλείνην τιμηθέντος ὑπ’ Αὐσονίων βασιλήων.

Ἀρριανὸ[ς μὲν μοὔστ’ ὄ]νομα, ζαθέ[η δ]έ̣ μ̣[ε Πέτ]ρη / γαίης Ἀραβίης̣ γε[ίνα]το μητρόπολις·

Αὐσονίων̣ ΔΟΥ— — — — — — — — — — — — — — —ΗΝ / θεσμῶν καὶ γλυκερῆ[ς κῦδος ἔ]γωγε πάτρης·

ἑβδόματον [δέ μ’ ἄ]γοντα καὶ εἰκ[οστὸ]ν λυκάβαντα / νοῦσος πανδαμάτειρ’ ἥρπασεν εἰς Αἵδ[η]ν.

σπείσας ἐκ βλεφάρων κλαῖε τὸν ἐν φθιμένοις

Αὐσονίων χώρῃ κείμενον ὠκύμορον.

[Κ— — — — —] δ̣ωτήρ τε κα̣[ὶ — — — —]

[ἱπ]π̣ε̣ὺς Αὐσονίων πατρόθεν Ε̣․[– ⏑ ⏑ –]

ταῦτα μὲν οὖν θεὸς οἶδέ τινος πε[⏑ ⏑ – ⏑ ⏑ – ×]

Κελτῶν καὶ Λιγύων ἄστυ πρ[ὸς]

Αὐσόνιον· |

αὐτὸν ἀλεξητῆρα κακῶν,

νίης ∙ ἐμπέραμον σοφίης, |

Αὐσονίων ∙ ὑπάτου ∙ πατέρα ∙ κλυ-

τὸν ∙ Ἀντιγόνοιο ∙ | θρέψε Μακη-

[— — — — — — — —]τ̣α̣ τ’ ἐκ μερόπων

[— — — — — —]ον ἐν Αὐσονίδεσσι κόραισιν

[— — — — — — —]ι̣ᾳ ∙ προὔφερ[ε καλ]λοσύνῃ

νηπίη οὐδὲ δυοῖν ἐτέοιν τέλος ἐξανύσασα,

Φιλησίη τὴν κλῆσιν, Αὐσονὶς γένος.

κύματα νηυσὶ περή-

σας, / Αὐσο-

νίῃ γαίῃ τέρμα βίου

θέμενος ∙

[— —νη]ς, βιοτὴν γαί-

ῃ ν ἐν Αὐσονίῃ. /

αἰεὶ δὲ μνήμῃ σε φυλ̣ά̣-

κλεινὸν Χαρίτωνα ∙ / μοῖραν ἀνα-

πλήσαντ’ Αὐσονίῃ ἐνὶ γῇ ∙ / τίκτε

δὲ Σα̣ρδονίη με περίρρυτος, ἐν δ’ ἄ-

ρα̣ Τάρσῳ ∙ / πίστιν ἔχον ταβούλης

χρή̣ματος Αὐσονίου ∙ / ἀλλ’ ἄρ’ ἐσαθρή-

σας φωτωτὸς φωτὸς δέκα τρὶς λυκάβαντας /

μένον, ἔξοχον ἀνδρῶν, /

Αὐσόνιον δάπεδον βωμ-

ός θ’ ὅδε σῆμά τε κρύιπτει κρύπτει. /

[Ἀστα]κ̣ίδην Δομιτιανὸν ἐν̣

[Αὐσον]ίοις με θανόντα / εἰς τ’ αἶα[ν]

[γενέτ]ωρ αὖθις ἄμειψε Φύσις. / ο[ἴ]-

καρπαλίμως γράψαι σημή[ι]α δίπλοα φωνῆς

Ἑλλάδος εὖ εἰδὼς [ἠδ]ὲ καὶ Αὐσονίων.

ἄστυ κλυτὸν γαίην

ἦλθον ἐς Αὐσονίων· /

Ῥώμῃ δ’ ἐν ζαθέῃ ψήφο[υς]

ἀνέρες, οἳ πάρος Αὐσονίων

πέδον εἵκετε, ξεῖνοι, /

ἐλαιόθηλον ἀμφὶ Μυγδόνος νᾶμα.

θάνεν δ’ ὀπαδὸς Αὐσόνων ἁγητῆρι

μολὼν ἄνακτ̣ι̣ Παρθικὴν ἐφ’ ὑσμίνην,

εἴδωλόν τ’ ἐθέμην πανομοίιον σχῆμα τ’ ἔθηκα,

οἷον ἔχων ῥητῆρσι μετέπρεπες Αὐσονίοισι

ἔν τ’ αὐτοῖς ὑπάτοις κλέος ἔλλαβες ἔξοχον ἄλλων.

τὸν δὲ καὶ Αἰνεάδαι πο[τ’] ἐνερράψαντο πεδίλῳ

[ἔμμεναι] Αὐσ̣ο̣ν̣[ίοις ε]ὐ̣ηγενέεσσι γέραα.

οὔ μιν ὀνόσσηται καὶ Κεκροπίδην περ ἐόντα

Ῥώ[μη]ς πανχρυσέοιο Τύχης ἱερατίδα τειμὴν

πὰρ βασιλῆος ἔχων Αὐσονίοιο κράτους,

Ἀππιανὸς βιότοιο πανηγύρεως ἀπολαύων

τὸν δὲ καὶ Αἰνεάδαι πε̣ρ̣ ἐνερράψαντο πεδίλῳ

[ἔμμεναι] Αὐσ̣ο̣ν̣[ίο]ις ε̣ὐ̣ηγενέεσσι γέραα

λουτρὸν ἀλεξίπον[ον ⏑ ⏑ – ⏑ ⏑ – ⏑ ⏑]ιξεν | Βίκτωρ ἀρχὸς ἐὼν κύδιμος Αὐσονίης.

Αὐσόνι Αὐσόνιε, ε[ὐ]ψ[ύχει].

[— —]ας ἕν[εκεν τ]έχν[ης — — —]

[— —]ΟΟΡΙ Αὐσονίοιο γ[— — — —]

[— —] καὶ τοῦδε τέταρτ[ος — — —]