Φιλόδημ[ο]ς Κ̣[ολλυτ]ε̣[ύς?]·

Ἀταλάντη, ․․5․․Υ․ΛΟΣ

ἔργον· τριήραρχοι

[σχοινία ἐπίγ]υα·

[ἃ ἐπὶ τὴν Ἀταλ]άντην

[ἱστὸν μέγ, ἱστ]ὸ̣ν ἀκάτε,

Ἀταλάν[τη]

Εὐτυχίδ[ου]

[ὃς νουσ]ῶν ἐλατ[ὴρ τῶν κοινῶν] τῶν τε θεείων

[πᾶσιν] ἀκήρατο[ς ἦεν, nomen ἐξ Ἀτα]λάντης,

[τοὺς] μαγικοὺ[ς ἰδὼς καὶ τέχνης] ἡνία νωμῶν

[Θ]έρον. Πεγαῖος. [Ἄ]κ̣αστος. Ἀταλ[άντε]. Με[λέαγρος]. Π[— — —].

[ὃς νούσ]ων ἐλατ[ὴρ τῶν κοινῶν] τῶν τε θεείων

[πᾶσιν] ἀκήρατο[ς ἦεν, Ἰάων ἐξ Ἀτα]λάντης,

[τοὺς] μαγικοὺ[ς ἰδὼς καὶ τέχνης] ἡνία νωμῶν

[Ἀλ]εξανδρείανς. ἐξ Ἐδέσσας 30 dr. Αἰγινα[ίανς].

[Ἀταλα]νταῖοι [—] Ἀλεξανδρείανς. Εὐρωπαῖο[ι —]

[Ἀλεξανδρ]είανς. [— — — —]10 dr.[— — — — — — — —]

ῶν τὸν οἶκον καὶ τὰ ἐν αὐτῷ σταθμὰ χαλκᾶ σ[ῦν]

καὶ ἔλαφον λί(τρας) ν Ἀταλάντην λί(τρας) κεʹ ἀστράγαλον [λί(τρας) α?]

ἄλλον λί(τρας) α οὐ(γκιῶ)ν θ ἄλλον λί(τρας) β ἄλλον λί(τρας) [] δ̣ [] Ἔρωτα [ — —].

τὴ χαῖρε.

Ἀταλάντα.

Μελίτων.

δὲ στατῆρας δεκαπέντε.

Ἀταλάντα Ἀλεξάνδρου ἀπελευθερωθε[ῖσ]-

α ἀπὸ Ἀταλάντας τᾶς Δάμωνος ἔδωκε τᾶ[ι]

πόλει τὸ ἐκ τοῦ νόμου στατῆρας δεκαπέν[τε].

σώσετε τὸν ἐγέν-

νησεν Ἀταλάντη

Εὐφήλητον Εὐφίλητον.

ῳ Ἀτα̣λά̣-

τη Ἀταλάντη εὐχα-

ριστήρι-

Διογένης Κ․․․σιος ιʹ

Ἀταλάντη Ζεύξιδ(ος) ιʹ

Ζωσίμη Ζωίλου ιʹ

Ἀταλάντης.

Γαλάτας,

Ἀταλάντη

Σελγίς.

Ἀταλάντη.

Χαιρέπολις Θηβαίδα

Ἀγλωφάνης Ἀταλάντην,

Χαρμών.

Ἀταλάντη

[Νεο]σ̣οίκου

Ἀταλάντη

[Νεο]σ̣οίκου,

— — —

εἰκοσαέτης Ἀταλάντην |

ᾧ ἔλιπον σὺν μητρὶ φίλῃ μέγα

Πρώταρχος

Ἀταλάντῃ

τῇ ἀμέν-

Ἀταλάντη.

ραν· Στέφανος

ὁ πατὴρ καὶ Ἀταλάν-

τη ἡ μήτηρ καὶ Ἔπαι-

ἔτους σοηʹ, μη(νὸς) Γορπιαίου εʹ ἀ(πιόντος). Ἀταλάν-

τη Ὀνησιφόρου τὸν υἱὸν ζήσαντα

γυνεκὶ αὐτοῦ Αἰλίᾳ

Ἀταλάντῃ καὶ τέ-

κνοις· v εἰ δέ τις

Βωλανὸς Κλαυδίᾳ Ἀταλάντῃ Κυρίλλῃ ἀμέμπτως ζησάσῃ

ἔτη κβʹ μνήμης καὶ εὐχαριστίας ἕνεκεν.

νόμω ἐκλησία ἔδοξε τῶι δήμωι προ-

βούλων γνώμηι· ἐπεὶ Ἀταλά̣ντη, Π̣[ι]-

ατηραβιος Πιλλακοου Κιννουνιος θυ̣-

ταις ἐν τῶ αὐτῶ τόπω ἀναστῆσαι ὃν πε-

φιλοτείμηνται ἀνδριάντα τῆς Ἀταλάν-

της, καθὼς ἠτήσαντο, ἐπιγραφῆναί τε̣

οἱ Ἑρμαίου Οβριμοτου

Παδαμουριος, Ἀταλάν-

την, Περικλέους θυ-

οἱ τεχνεῖται ἐτείμησαν Ἀταλάν-

την, Πιατηραβιος Πιλλακοου Κιννουνι-

Ἀταλάντη καὶ Ο-

πλης, οἱ Περικλέους

Ἀταλάντη, Πια[τη]ραβιος

Πιλλακοου Κιννουνιος θυγά-

Ποσιδώνιος Διογνήτου

Ἀταλάντη Διονυσίου.

[τ]οῦτο τ[ὸ] μνῆμ̣α̣ ἐ[ωνή]σ̣αντο Α̣δλ[α]σις Μανδαλ̣-

Mondsichel

Ἀταλάντη

Ἀσκληπιάδει

Βαμβο[ς]

Γάιος Ἀτ-

αλάντῃ

μνήμης

[Ἀ]ταλάντη Πρωτάρχου,

[γυ]νὴ Δημαγόρου, ἐτῶν ξεʹ.

ἀσσεδαρίων, εἶτα ἐπιστάτης,

Ἀταλάντῃ εἰδίᾳ ἀπελευθέρᾳ,

μηδὲν ὑπ’ αὐτῆς λυπηθίς,

ιηʹ μῆνας βʹ ἡμέρας ιγʹ.

εὐψύχι Ἀταλάντη· ὅσα γεννᾶτε τελευτᾷ.

θεῖον ∙ Ἀλκειβιάδην. |

Αὐρηλ(ία) ∙ Ἀταλάντη ι

ἰδίῳ ∙ πάτρωνι

ἀνδρὶ γλυκυτάτῳ ἀειμνήστῳ

Νωνία Ἀταλάντη σύμβιος

καθὼς δυνατὴ ἐγενόμην

Ἀταλάν̣τ̣εˉ̣.

Μ․(?)όφσος.

Ἀταλάντη.