ι οὐθέν· Εὐφημία· αὕτη [σκεῦ]-

ος ἔχει οὐθέν· Ἀργυρ[ᾶ αἰχμ]-

άλωτος τῶν μετὰ Τιμο[θέο· α]-

Φιλονίκην, Σωιζο[μένην],

Πρόνοιαν, Ἀργυρ[ᾶν],

Σειρῆνα· vacat

Φιλονίκην Σωιζο[μένην]

Πρόνοιαν Ἀργυρ[ᾶν]

Σειρῆνα vac.

ἑπτάκι δ’ αὖ δέκα χειλιάδας μελιηδέος οἴνου

ὤπασεν Ἀρ̣γ̣υ̣ρ̣ῆ̣ς ζαθέης ἄπο· ἕνδεκα δ’ αὖτε

χειλιάδας γλαυκε̣ῖ̣ο πόρ’ ἐνναέτῃσιν ἐλαίου.

νέτου ρθʹ 3 ob., ἄλλος Διογένου ρʹ 3 ob., ἄλλος Σοφαινέτου ξβʹ, ἄλλος Μέμνονος ρʹ, ἄλλος Δωρο-

θέου ξαʹ, ἄλλος Χιωνίδου νεʹ 3 ob., ξέστης Σωκράτου μαʹ, [χ]υθρὶς Κλέωνος κηʹ, χυθρὶς Ἀργυ-

ρίδος κθʹ 3 ob., ἄλλη Ἀπολλοδότου λʹ, κύαθος ἱερὸς λβʹ, ἄλ[λος] ἱερὸς λαʹ, ἄλλος ἱερὸς λαʹ, vv

ἄλλος ἱερὸς κθʹ 3 ob., ἄλλος κζʹ, μαστία βʹ ἀπὸ τῶν ἐπανθέτων ἄγοντα ἀνὰ μ̣ʹ, μαστὸς Με%⁸⁰-

Μενεστράτου, Μαντία· 26 Σάλσιος Ταγύλ-

λιος Ταγίλου υἱὸς Ἀργυριππανός.

ἄρχοντος Φαίνιος, βουλευόντων

[— —]ΣΑΣΑΡΙΟΥΡΙΔΟΣ[․c.3․]ΑΛΟΥΙΙΙΟΣ ∙ Ἐλπ[— — — — — —]

[— —]ΜΗΣ Ἀργυραῖος, vvvvv Τύλλιος Σεκοῦ[νδος — — — — —]

[— Τ]ύλλιος Ἀνείκητος, vvvvvv Ἰούλιος Βίων̣ [— — — — — — —]

Παράμονος καὶ Ἀργυρὶς

Θεοδώρᾳ τῇ θρεπτῇ μν-

Φλαΐα Εἰοῦστα

Ἀργυρίδι καὶ

Ἠλέκτρᾳ ταῖς δει-

Παράμονος ∙ καὶ Ἀργυρὶς

Θεοδώρᾳ τῇ θρεπτῇ μν-

Ἀργυρίς.

Ἀργυρίδος.

τοῦ Παπίωνος Κ(ωρα)ζ(εύς)· ἱέρεια ἡ γυνὴ α[ὐ]τοῦ

Ἀρτεμεὶς Ἀργύρου Κ(ωρα)ζ(ίς)· κλειδοφόρος

ἐπανγειλαμένη ἡ θυγάτηρ αὐτοῦ

κλειδοφόρος ❦

Χωτάριον Ἀργύ-

ρου Κ(ωρα)ζ(ίς)

[Διῒ Π]ανημέρῳ Ἀργύρου καὶ Ἥ[ρᾳ·]

[ἱε]ρῖς ἐξ ἱερέων ἐν Κο-

[Διῒ Πανημέρῳ Ἀργύρου καὶ Ἥρᾳ·]

[ἱερῖς ἐξ ἱερέων ἐν Κομυρίῳ Μᾶρ(κος) Αὐρ(ήλιος) Ἀ]ρριανὸς Ἀλεξάνδρου Ἀρ̣[βύλης]

[ἐπὶ ἱερ]έως [Με]νάν[δ]ρου τοῦ Θεοφάνους, κόμαι Ἔρωτος [καὶ Ἀργ]ύρου.

[ἐ]π[ὶ ἱερέ]ως Δι[ο]νυσί[ου] Ἐπαφρᾶ, [κ]όμη Ἀρ[γ]ύρου.

Ἄργυρος

Κάρπῳ τέ-

Μ(ᾶρκον) Αὐρ(ήλιον) Στατώριον?

τὸν καὶ Ἀργύριον, τὸν

ἑαυτῶν εὐεργέτην ἐν πᾶσιν,

ἁγί(ων) κ(αὶ) ἐνδόξ(ων) με(γαλο)μαρ(τύρων) Θεοδώρ(ων) Τήρων(ος) κ(αὶ) στρατηλάτου

δει’ ἐξόδ(ου) (καὶ) συνδρομῆς ΝΙΚΑ Ἀργυροῦ ἱερέ(ως) (καὶ) Δουκένης Δουκαίνης πρ[σβ]υ(τέρας)

ἔτους ζνγʹ (ἰ)ν(δ). γʹ ἐν Περγάμῳ.

Αὐρ. Δ̣ομίτ̣ιος Θεόδοτος

[Ἀν]τωνῖνος Ἀργυρίωνος

φυλῆς Προυσιάδος

ἀνέστησεν

συμβίῳ Ἀργυρί-

δι εὐχαριστί-

Αὐρ(ηλία) Αρμαστα ἡ καὶ Ἀτικιανή, ἡ θυγάτηρ Τρο(κονδου) τοῦ καὶ Ἀργ̣ύρου,

γυνὴ Μάρκου Αὐρ(ηλίου) Διοτείμου δὶς Ἀμερίμνου, τὴν σωματοθήκην ἑαυτῆ.

Ὀρθαγόρας Ἀ̣ργύ̣ρ-

ου Ὀρθαγόρου

ἑατῷ, γυναικ[ὶ καὶ ἀπελευθέ?]-

ρῳ αὐτῶν Ἀργύ̣[ρῳ?, ἄλλῳ δὲ οὐ]-

δενί· ὃς δ̣’ ἂν ἄ[λλον θάψῃ, δώ]-

Νεῖκυς Πείσωνος Ὀλυμπηνὸς

τὸν τύμ̣βον ἑαυτῷ καὶ πενθερᾷ Ἀργυρίδι

καὶ τέκνοις αὐτῆς(!) καὶ ἐγγόνοις·

☩ ἀγαθῇ τύχῃ. Ἀργύρ-

ιος Πελαγίου ἔκτισεν

διὰ Ἀργυρίου.

[Κ]ύ̣ριε θεὸς̣ καὶ ὁ Χριστὸς α[ὐτ]οῦ καὶ

☩ ἀγαθῇ τύχῃ. Ἀργύρ-

ιος Πελαγίου ἔκτισεν

διὰ Ἀργυρίου.

[Κ]ύρ̣ιε Θ̣ε̣ὸς καὶ υ̣ἱ̣[ὸς Χ]ρισ̣τὸς̣ α[ὐτ]οῦ καὶ

εἷς θεὸς ὁ βοηθῶν

Ἀργυρίου καὶ τοῦ οἴ-

κου αὐτοῦ· ἔκτισε κ(αὶ)

Ἀργύρι[ς]? Ἀργυρί[ς]?.

γλυκυτάτῃ ❦ γυναικὶ

Ἀργυρίδι ❦ Τρόφιμος ἀνήρ·

ἔτ(η) ∙ ἔζη λϛ.

γλυκυτάτῃ ❦ γυναικὶ

Ἀργυρίδι ❦ Τρόφιμος

ἀνήρ ❦ ἔτ(η) ∙ ἔζη ❦ λϛʹ.