Ἀνακρέων.

Ἡγίας καὶ Ἀνάσχετος. vac.

καὶ οἵδε ἐξέτεισαν τῶν ὀφειλόντων τῶι θεῶι· Ἀνακρέων Ἀνακρέοντος δραχμὰς ·𐅅· ἃς ἐνεγέγραπτο [ὀφείλων τῶι θεῶι ἐν τῆι στήληι ἧι ἔστησαν ἱεροποιοὶ]

Ἀνδροτέλης, Δημόλυτος· Δημέας Αὐτοκλέους ὑπὲρ Τελέσωνος ὃν ἐνεγέγραπτο ὀ[φείλειν τόκον τῶι θεῶι ἐν τῆι στήληι ἧι ἔστησαν ἱεροποιοὶ — — — — —]

συνοικίας 𐅄𐅃𐅂𐅂𐅂𐅂ΙΙΙΙΙ𐅀 ὃν ἔφερε Φερεκλείδης ὑπέρ τε αὑτοῦ καὶ Χάρητος καὶ Προξένου· Ἡρακλείδης Γνωσιδίκου ΔΔ· Μνησίας ὑπὲρ τῶν χωρίων ἃ ἦν Παρμενίωνος Η· Γοργίας Σωσίλου

ὑπὲρ τῶν χων χωρίων ἃ ἦν Εὐρυμάνθους 𐅄Δ· Πόλυβος Διοδότου 𐅂𐅂𐅂𐅀· καὶ ὑπὲρ τῶν παιδίων τῶν Τελεσάνδρου 𐅃𐅂𐅁/̣· Ἀνακρέων ΔΔΔ· παρὰ τῶν κληρονό[μων] ὑπὲρ Ἀπημάντου

τοῦ Φίλωνος 𐅄Δ· Ξενοκράτης Ἱερομβρότου 𐅄, ὑπὲρ Σωσισθένου ΔΔΙΙΙΙΙ, ὑπὲρ Χαρίλου ΔΔΙΙΙΙΙ· Δημόλυτος Νικομάχου 𐅃𐅂𐅂𐅂𐅂ΙΙ· Κράτων Μνησιάδου Δ· Χοιρύλος Τελέσωνος ΔΔΔΔ·

[Λ]εοχάρης Μηνοφάνου

[Ἀνα]κρέων Δημοφίλου

[Μηνοφά]νης Μηνοφίλου

Ἀνακρέων

Ἀπόλλωνι

Ἀνακ[ρέων]

Σκυ[θίνου]

Ἀνακρέων

λυρικός.

ξα̣τ̣ο̣ δὲ τὴν ἄρχην Καμβύσης,

ἦν δὲ καὶ Ἀνάκρεων ὁ μηλοπο-

ιὸς καὶ Ἴβυνος ὁ Ῥηγεῖνος, ἔτη φμ.