— — — ος —

․․․ε̣․․ Ἀμ[ι]ση[ν]ός

[Δημ]ήτριος Ἀπολλωνίου Σινωπεύς

Φιλεταίρου

Ἀμισηνός.

Ἀπολλώνιος

Ἀμισηνός.

Ἁρμάτιον

Ἀμισηνή,

Κρίτωνος

Ἀπολλοθέμιδος

Ἀμισηνή,

Μάρ〚αθ〛ωνος Μάρωνος

Φαρνάκου

Ἀμισηνή,

Τεύθραντος

Γλαύκα

Ἀμισηνὴ

Καλλικλέους

Δάου

Ἀμισηνός.

Ἡρακλίδου

Ἀμισηνός.

Ἀλεξάνδρου

Ἀμισηνός.

Δωροθέου

Ἀμισηνός.

Δημητρίου

Ἀμισηνία,

Κάρπου

Εὐτύχου

Ἀμισηνή.

Ἕρμωνος

Ἀμισηνός.

Νουμηνίου

Ἀμισηνή.

Νουμηνίου

Ἀμισηνή.

Ἐρώτιον Ἀπολλωνίου

Ἀμισηνή.

Καλλίμαχος

Ἀμισηνός.

Μάου

Ἀμισηνός.

Ἡρακλέωνος

Ἀμισηνοῦ

θυγάτηρ.

Μηνᾶ

Ἀμισηνός.

Ἡγησίππου

Ἀμισηνός.

Ἀττικοῦ

Ἀμισηνός.

Ἀγαθοκλέους

Ἀμισηνή.

Ἀπολλοδώρου

Ἀμισηνός.

Σάτυρος

Ἀμισηνός.

Σωτὴρ

Ἀμισηνός.

Ἀγαθοβούλου

Ἀμισηνός.

Διοδ[ώ]ρου

Ἀμισηνή

Νου[μηνίου]

Ἀμισ[ηνός]

Καλλ[— — —]

Ἀμιση[νία]

Ὕμν[ου]

ἀγαθῆι τύχηι· ἐπὶ Λυσάνδρου ἄρχοντος

Μόνιμος Δημητρίου Ἀμισηνὸς ἀγωνοθετήσας

ὧν ἀρχεραν[ιστὴ]ς̣ [κατεστάθη] ἐπὶ Ἀρισταίου vac.

ἀγαθῆι τύχηι. ἐπὶ Λυσάνδρου ἄρχοντος vv

Μόνιμος Δημητρίου Ἀμισηνὸς ἀγωνοθετήσας v

ὧν ἀρχεραν[ιστὴς ․․8-9․․․] ἐπὶ Ἀρισταίου vvvv

Νου[μηνίου]

Ἀμισ[ηνός].

ἀγαθῆι τύχηι. ἐπὶ Λυσάνδρου ἄρχοντος vv

Μόνιμος Δημητρίου Ἀμισηνὸς ἀγωνοθετήσας v

ὧν ἀρχεραν[ιστὴς ․․8-9․․․] ἐπὶ Ἀρισταίου vvvv

Δημητρίου

Ἀμισηνή.

Δημητρίου

Ἀμισηνὴ

δεδόχθαι τεῖ βουλεῖ καὶ τῶι δήμωι·

Νουμήνιον Διονυσίου Ἀμισηνὸν πρόξενον

εἶναι τῆς πόλειως πόλεως Ὠρωπίων αὐτὸν

[Ἰού]λιος Παμμύριος ἐκ τῶν ἰδίων κάθετο τὴν σορὸν ἑαυ-

[τῷ ζ]ῶν καὶ τοῖς τέκνοις ἑαυτοῦ ἅμα τε κὲ Ἀμισητίῳ τῷ

[υἱω]νῷ αὐτοῦ. εἰ δέ τις ἕτερος τολμήσῃ ἀ̣ν̣ῦξε ἲ καταθέσ-

χαῖρε.

[Ἀ]μ̣ισοῦ πολιῆτιν, ἀρίζαλον Κλεο[πάτραν],

[Β]ιθυνὰν ἀρετᾶς ἵνεκα ἕνεκα Πανελόπα[ν],

[Σ]ωσίας Δαμάρου

Ἀμισηνός,

Μανία γυνὴ Σωσία.

[— — —]νι․δα

[— — —]ης Ἀμι(ση)νό|ς?.

Φιλήμων Φαρνάκου

Ἀμισηνὲ καὶ γυνὴ Νίκη,

χαίρετε.

[χοντες οἱ περὶ Ποσίδεο]ν Ἀναξαγόρου εἶπαν· ἐπειδὴ

[— — — — — — — ὁ δεῖνα]․ Φιλοκράτο[υ] Ἀμισηνὸς κυβερ-

[νήτης ὢν πρότερόν τε χο]ρήγια βασιλικὰ τοῖς μεθηδρασ-

[— — — Κε]φαλᾶ̣ Ἀμι[σηνὸς — — —]

... [ἐπειδὴ]

[— — — — — — —]φαλᾶ Ἀμι[σηνὸς στρα]-

[ταγὸς ἀποσταλε]ὶς ὑπὸ βα[σιλέος Μι]-

μιον κατὰ τὸν ποιητὰν ὑπὲρ τῶ ἁμῶ ἔθνιος, ἀπήστελ-

κε Μυρῖνον Διονυσίω Ἀμισηνόν, ποιητὰν ἐπῶν καὶ με-

λῶν, τὸν αὐτοσαυτῶ μαθετάν, διαθησιόμενον τὰ

Μιθραδάτου Εὐεργέτου

Ἑρμογένης Χαιρέου Ἀμισηνός,

δ̣ικαι̣[ο]σύνης καὶ εὐεργεσίας ἕνεκεν

— — — Εὐδ̣ώ̣ρου (?) Ἀμισηνὸν τ[ῶν πρώτων φίλων?] β̣ασιλέως

[Μιθραδάτου] Ε̣ὐπάτορος ὁ ἱερεὺ[ς Ἡλιάναξ Ἀσκληπ]ιοδώρου Ἀθηναῖος

Γάιον Ἑρμαίου Ἀμισηνόν, [τὸν σύντροφον]

βασιλέως Μιθραδάτου [Εὐπάτορος]

Δορύλαον Φιλεταίρου Ἀμισηνόν,

τὸν σύντροφον καὶ ἐπὶ τοῦ

[ὁ ἱερε]ὺς Ἡλιάναξ Ἀσκληπιοδώρου Ἀθηναῖ[ος]

Παπίαν Μηνοφίλου Ἀμισηνόν,

τῶν πρώτων φίλων βασιλέως

Πρῶτον Φαρνάκου Ἀμισηνὸν

Φαρνάκης καὶ Εὔφρων

Σωσικράτης Σύριος,

Σάτυρος Ἀμισηνός,

Φίλιππος Ἱεροπολίτης,

Φαρνάκου αὐθαίμου τ’ αἰπὺ Μύρωνος ὁμοῦ,

τῆς Πάπου γενεᾶς οἰκτρᾶς, ξένοι, οὕς Ἀμισηνοὺ[ς]

ναυαγοὺς Βορέου χεῖμ’ ἀποσεισαμένους

Χαρίλλα Χαρμάδα

Ἀμίσθου(?)

Κάλλων

Ἀμισηνὲ

χρηστὲ χαῖρε.

Ἀθηναῒς Ἀμισενά.

θεοῖς.

Ζήνων Ἀμισηνὸς ἐποίησε.

Ἀνδρικὸς

[Ἀ]μισηνὸς

[χρ]ηστὸς χ[αῖ]ρε.

Διονύσιος Ἀμισηνὸς

καὶ Ἰσιὰς Φρυγία.

θεοῖς.

Ζήνων Ἀμισηνὸς ἐποίησε.

Ξέναρχος Μιλήσιος δρ(αχμὰς) εʹ

Ζήνων Ἀμισηνὸς ὑ̣πὲρ αὑτοῦ

καὶ τᾶς γυναικὸς δρ(αχμὰς) εʹ

Κάλας καὶ

Κάλας Ἀμισ[ηνοί]

[Ζ]η̣νο[— — — (ethnicum)]

Ἐρώτιον Ἀμισηνή?

Σατύρου

Ἀμισηνή.

Σατύρου

Ἀμισηνή.

— — — — — — — — — — — — — — —

[— ἑλὼ]ν κ[ατὰ κρ]άτος τὸν [Θ]έρμον Ἀ[σάν]δρου Ἀμισαίου — —

[— ἐ]ν χερσίν, ὡς ἐμοὶ περισσῶς — —

Θεογένη[ς]

Ἀμισηνό[ς].

μιον κατὰ τὸν ποιητὰν ὑπὲρ τῶ ἁμῶ ἔθνιος ἀπήστελ-

κε Μυρῖνον Διονυσίου Ἀμισηνόν, ποιητὰν ἐπῶν καὶ με-

λῶν, τὸν αὐτοσαυτῶ μαθετάν, διαθησιόμενον τὰ

․․5․․Ο․ΣΙΟΙΟΥ Ἡρακλεώτης.

Μύρων ․․․ου Ἀμισηνὸς καὶ γυνὴ

τούτου Ἀ[β]ὰς Διονυσίου Σελευκὶς

Ηλις, Ποντικὸς

Ἀμισηνός,

νομικὸς

ἀγαθῇ τύχῃ.

Ἀμισοῦ ἐλευθέρας καὶ αὐτο-

νόμου καὶ ὁμοσπόνδου Ῥω-

θεοῦ υἱὸν θεὸν Σεβαστὸν

ὁ δῆμος ὁ Ἀμισηνῶν καὶ οἱ

συμπολιτευό[μενοι] Ῥωμαῖοι

[μά]ρτυρι πιϲτεύϲαντεϲ· ἐ[λευ]-

[θε]ρίην Ἀμίϲοιο / vac.

[․․․]Α παιδείηϲ Α[— — —]

θάδε κεῖται /

Καίλιος ἐξ Ἀμισοῦ

vacat

Εὔλογος Ἀμισηνῶν

σημειογράφος

ἐμοὶ — — —

— — — Ἀμι[σ]ῷ

ἰητήρ· τέχνης

[μά]ρτυρι πιστεύσαντες [ἐλευθε]-

[ρ]ίην Ἀμίσοιο /

[εἴνεκ]α παιδείης π̣[ινυτόφρονος]

μνῆμ̣α

Ἀ̣μισου

Κυρι[ακ(οῦ)?].

Ἴσιδι τήνδ’ ἀνέ-

θηκ’ Ἀμισοισᾶς

δορκάδα εὐχήν, |

Ἀμίσκου [Λ]αμίσκου?.