ἐπειδὴ Σώ̣πατρος Φιλιστ̣[ίω]-

νος Ἀκραγ̣αντῖνος ἐνδεί[κν]-

υται τὴν εὔνοιαν ἣν ἔχει π[ρ]-

ἐπειδὴ Σώ̣πατρος Φιλιστ̣[ίω]-

νος Ἀκραγαντῖνος ἐνδεί[κν]-

υται τὴν εὔνοιαν, ἣν ἔχει π[ρ]-

εύς· Ἀριστέας Ἀριστέος. v Λου-

σιάτας· Ἀκράγας Κλέϊος. v Με%⁸⁰-

γ̣αλοπολῖται· Πύρρανθος Ἱε%⁸⁰-

[— —]ς Σίλλαξ

Σικελίας· ἐν Ἀκρά-

γαντι· Θεστίας Φιλ̣[ο]-

κλε̣[ῦς]

Συρακόσ[ιοι ἀπὸ] Ἀκραγαντίνων λάφυρα.

[ἱ]αρὰ vacat Συρακοσ[ίων καὶ] Ἀκραγαντίνων λάφυρα.

— — —ι̣ο̣ς̣ [Μνασ]ία̣(?) Ι̣[— —]․Σ․․[— — —]

[— — — Ἀκρ]α̣γαντῖνος.

traces

[— — — Ἀκρ]αγαντῖνος.

[Ἀ]κραγαντῖνοι τ[ο͂ι Ἀπό]-

λονι. vac.

Μένωνος, Θρασυκλέος· 37 Λέοντις

Σωσικράτεος Ἀκραγαντῖνος.

ἄρχοντος Καλλικράτεος, βουλευόντων

Δ[ράκ]ωνι Χαριλά̣ου — Ἱκέται Θαρρ̣υδάμο̣υ̣

[Ἀκρ]α̣γαντίνοις. ἔνγυος τούτ̣ων Ἀ̣λέξω̣ν̣

[Ν]α̣υπά̣κτιος. — Καλλ̣ικ̣ράτει Εὐδ̣ίκου Ἀμ̣[βρα]-

ξενία[ν] δόμειν

τοῖς Ἀκραγαντί-

νοις.

—————

(XXVII) Φάλαρις ὁ Ἀκραγαντίνων τυραννεύσας κρατῆ-

ρα οὗ ἐτετόρευτο ἐν μὲν τῶι ἑτέρωι μέρει Τιτανο-

χείλευς ἐπεγέ[γρ]αττο· "Δαίδαλο[ς] ἔδωκε ξείνι-

όν με Κωκάλωι", [ἐπ]ὶ δὲ τᾶς βάσιος· "Φάλαρις ἐξ Ἀ-

κράγαντος τᾶ[ι Λι]νδ[ί]αι Ἀθάναι", ὡς ἀποφαίνεται

Ξεναγόρας ἐν τ[ᾶι] α τᾶς χρονικᾶς συντάξιος.

—————

(XXX) [Ἀκρα]γαντῖνοι [Παλ]λάδιον, οὗ ἦν τὰ ἀκρωτήρ[ι]α ἐλε[φ]άν-

[τινα, ἐφ’ οὗ ἐπεγέ]γραπτο· "Ἀκραγαντ[ῖ]νοι τᾶ[ι] Ἀ[θά]ναι

[τᾶι Λινδίαι ἀκρο]θίνιον ἐκ Μινώιας", ὡς ἀποφαίνε-

[— — — — —]Ι̣ΟΣ vac. Ι̣ΑΙ̣ vac. [—]Λ̣Σ̣Ι̣Λ̣

[— — — Ἀκρ]α̣γαντῖνος.

[Ἀ]κραγαντῖνοι τ[ο͂ι Ἀπό]-

λοˉνι Ἀπόλλωνι.

Ἀκράγ-

αντος.

Ἀκράγα-

ντος.

Ἀκρά(γας) Ἀκρά(γαντος).

Ἀκράγαντος.

Ἀκραγαντίνοˉν.

Ἀκράγας.

Ἀκραγαντίνοˉν.

Στρά(τοˉν).

προνοο[υμεν— — — — — — — — — — — — — δεδόχθαι ἐπὶ τᾷ]

ἀγαθᾷ τ̣[ύχᾳ τοῦ δάμου τῶν Ἀκραγαντίνων ἀναθέμειν εἰκό]-

να τοῦ Μ̣[— — — — — — — — — — — — — — — — — — — — —]

ἀγῶνα τ[— — — — — — — — — — — — — — — — — — — ὅπως]

πᾶσι φα[νερὸν ᾖ ὅτι ὁ δᾶμος τῶν Ἀκραγαντίνων ἐπίστατ]-

ται χάρι[τας ἀπονέμειν ἀξίας τοῖς εὐεργετοῦσιν αὐτὸν καταξίας τῶν εὐεργετημάτων]

Ἀκρά(γας).

[— — —]κ̣ίου, φυλῆ[ς — — —]

[— — —] ἐν Ἀκρά̣γα̣[ντι — —]

[— — — — — — — — — — —]

Ἀκρά(γαντος).

ἀπέλυσε τᾶς? παροχ[ᾶς τὰν πόλιν — — — — — — — τῶι δὲ μουνι]-

κιπίωι τῶν Ἀκραγαντί[νων πάτριόν ἐστι καὶ ἐκ προγόνων παραδεδο]-

μένον τιμεῖν τοὺς ἀ[γαθοὺς ἄνδρας — — — — — — — — — — — — — ἐ]-

πὶ ἀγαθᾷ τύχᾳ καὶ σω[τηρίᾳ τοῦ δάμου δεδόχθαι τῶι μουνικιπίωι]

τῶν Ἀκραγαντίν[ων τὸν δεῖνα τοῦ δεῖνα (demoticum) εἴμειν πρό]-

ξενον καὶ εὐερ[γέταν — — — — — — — — — — — — — — — — — — — —]

παρεισχῆσθαι τῶι ἁμῶι δάμωι καὶ μεγάλων ἀγαθῶν παραίτιον

γεγόνειν, τοῖς δὲ Ἀκραγαντίνοις πάτριόν ἐστι καὶ ἐκ προγόνων

παραδεδομένον τιμεῖν τοὺς ἀγαθοὺς ἄνδρας καὶ προισταμέ-

νους τοῦ ἁμοῦ δάμου ταῖς καταξίοις τιμαῖς,

δεδόχθαι ἐπὶ τᾶι ἀγαθᾶι τύχαι καὶ σωτηρίαι τοῦ δάμου τῶν Ἀκραγαντίνων

εἴμειν πρόξενον καὶ εὐεργέταν Δημήτριον Διοδότου Συρακόσι-

ον ὅπως πᾶσι φανερὸν ᾖ ὅτι ὁ δᾶμος τῶν Ἀκραγαντίνων ἐπί-

σταται χάριτας ἀπονέμειν καταξίας τοῖς εὐεργετεῖν προαι-