Ο̣ΣΗΛΙΟ

[Ἀγ]χ̣ιαλεὺς

[ἔ]στησα [ἀνέ]στησα

λιμένας μεθ’ ἡμῶν τε καὶ τῶν συνμάχων διεφύ-

λαξεν, τό τε φρούριον τὸ ἐν Ἀγχιάλωι ἀπηλλο-

τριώμενον καὶ κατεχόμενον ὑπὸ τῶν πολεμί-

θ’ ἡμῶν τε καὶ τῶν ἄλλων συμμάχων κατέρειψε

εἰς̣ ἔδαφος, ἔν τε τῶι ἐπίπλωι τῶι ἐπ’ Ἀγχίαλον τῶν

ἐναντίων ἐπιθεμένων τῶι στόλωι διακινδυνεύσα[ς]

[Επταικ]ενθου Βιζυηνὸς

[στρατη]γὸς Ἀγχιάλου

[καὶ Σελ]λητικῆς καὶ Ρυσι-

〚δ̣ρ̣ο̣ν̣〛 Σεβαστὸν ἡ κρατίστη βουλὴ καὶ ὁ

λαμπρότατος δῆμος Οὐλπιανῶν Ἀγχιαλέ-

ων ἐπὶ συναρχίας Μ(άρκου) Αὐρ(ηλίου) Σεβαστιανοῦ.

τὸν Ἀραβικὸν Ἀδιαβηνικὸν Παρθικὸν μέγι̣[στον ἡ κρατίστη]

βουλὴ καὶ ὁ λαμπρότατος δῆμος Οὐλπιανῶν Ἀγχ[ιαλέων ἐπὶ συναρχίας]

Φλ(αυίου) Κλαυδιανοῦ.

Διογένης Κλήμεντος

βουλευτὴς Ἀγχιαλέων,

χαῖρε.

λιμένας μεθ’ ἡμῶν τε καὶ τῶν συνμάχων συμμάχων διεφύ-

λαξεν, τό τε φρούριον τὸ ἐν Ἀγχιάλωι ἀπηλλο-

τριωμένον καὶ κατεχόμενον ὑπὸ τῶν πολεμί-

θ’ ἡμῶν τε καὶ τῶν ἄλλων συμμάχων κατέρειψε

εἰ[ς] ἔδαφος, ἔν τε τῶι ἐπίπλωι τῶι ἐπ’ Ἀγχίαλον τῶν

ἐναντίων ἐπιθεμένων τῶι στόλωι διακινδυνεύσα[ς]

Αἰσχίνο[υ].

Ἀγχιά[λου].

Νικία καὶ Ἀγχίαλε

οἱ Ἀγχιάλου, χαίρετε.

vacat

πρὶν δὲ θανόντος ἐμεῦ στοργᾶι συνόμαιμος ἐνεχθεὶς

Ἀγχίαλος τὸ θανεῖν ε ζῆν καλὸν ᾑρέτισεν.

εἷς δὲ τάφος δισσῶν, κάλπις μία· τοὺς ἐλεαίρει